Histamine-intolerantie

Introductie

histamine intolerantie, ook wel histamine-intolerantie genoemd, is een intolerantie voor histamine, een specifiek voedingsbestanddeel. Men vermoedt dat histamine onverdraagzaamheid is geen aangeboren aandoening, maar ontstaat in de loop van het leven door nog onbekende oorzaken. Wetenschappelijk gezien is de intolerantie voor histamine is controversieel.

Het mechanisme van de ontwikkeling van deze intolerantie is dus nog niet verklaard. Er zijn echter enkele wetenschappelijke theorieën over het onderwerp. Aangenomen wordt dat een histamine-intolerantie niet klassiek is voedselallergie, maar een verstoorde afbraak van histamine.

Wat is histamine?

Histamine wordt via bepaalde voedingsmiddelen door mensen opgenomen. Verschillende voedingsmiddelen verschillen in hun histaminegehalte. Nadat de histamine is opgenomen, wordt het samen met de andere voedingscomponenten via de darmen opgenomen en vervolgens door middel van enzymen.

Deze afbraak van histamine wordt verstoord bij histamine-intolerantie. Dit verklaart waarom getroffen personen zich ongemak voelen, vooral na het eten van voedsel met een hoog histaminegehalte. De therapie van histamine-intolerantie bestaat uit het vermijden van voedingsmiddelen met een hoog histaminegehalte.

Histamine is een stof die van nature in het lichaam en in een aantal verschillende voedingsmiddelen voorkomt. In het lichaam wordt histamine als zogenaamd gebruikt neurotransmitter voor belangrijke processen bij de overdracht van informatie. Histamine speelt ook een belangrijke rol bij de afweerfunctie van de immuunsysteem evenals bij de productie van maagzuur en spijsvertering. Histamine is ook verantwoordelijk voor het openen van kleine hoeveelheden schepen en heeft positieve effecten op de hart-. Om deze reden is een bepaalde hoeveelheid histamine in het lichaam voor iedereen essentieel.

Symptomen

De symptomen van histamine-intolerantie treden voornamelijk op na het eten van histamine-bevattend voedsel en kunnen talrijk en individueel zeer verschillend zijn. Er zijn echter typische symptomen die gepaard gaan met de ziekte. Op de voorgrond staan ​​vooral symptomen die de huid aantasten.

Dit hangt samen met het feit dat histamine betrokken is bij ontstekingsreacties en de verwijding van kleine schepen, onder andere taken in het lichaam. Dit resulteert in een zogenaamde "flush symptomatologie" met een rood worden van het gezicht en borst gebied en mogelijke huidproblemen. Deze omvatten rood worden van de huid (vooral in het gezicht en de borsten), netelroos, huiduitslag en jeuk.

Heel vaak komen ook algemene klachten voor zoals vermoeidheid en hoofdpijn. Andere symptomen zijn onder meer klachten van het maagdarmkanaal (pijn in de buik, problemen met de spijsvertering, misselijkheid). In ernstige gevallen kunnen er problemen zijn met ademhaling, vaak met een ‘loopneus neus-”Of een zere keel.

Water afstotend, hart- en bloed drukstoornissen, verwarring of slaapstoornissen kunnen ook voorkomen. Meestal treden de symptomen op na consumptie van bepaalde histamine-bevattende voedingsmiddelen, zoals tomaten. Daarom is de term tomaten allergie is ook bekend.

• Deze symptomen duiden op een histamine-intolerantie
• Tomatenallergie

Diarree is een klassiek symptoom van histamine-intolerantie. Het verhoogde histaminegehalte in het lichaam leidt tot samentrekking van de spieren in het maagdarmkanaal. Enerzijds leidt dit tot maag krampen.

Aan de andere kant wordt de ontlasting veel sneller door de darmen getransporteerd en kan er niet genoeg vloeistof worden opgenomen. Dit leidt dan tot diarree. De symptomen bij de ogen zijn niet zo typisch voor histamine-intolerantie, zoals huiduitslag.

Toch kunnen reacties op de opname van histamine ook in de oogregio optreden. Dit kan leiden tot het vasthouden van water in de oogleden, waardoor deze opzwellen en mogelijk voorkomen ooglid sluiting. Verder kan de opname van histamine leiden tot conjunctivitis.

Conjunctivitis wordt gekenmerkt door roodheid en jeuk van het oog. Bovendien is er een verhoogde productie van tranen. Conjunctivitis wordt aanvankelijk uitsluitend veroorzaakt door de reactie op histamine. In de loop van de tijd een infectie met bacteriënkan bijvoorbeeld ook voorkomen. De conjunctivitis kan zich dan ontwikkelen tot een etterende infectie, die door een arts moet worden behandeld om secundaire schade te voorkomen.