Waar kunnen problemen met de bloedsomloop optreden?
Een circulatiestoornis in de been wordt vaak veroorzaakt door een bestaande arteriosclerose or trombose in de been Dit wordt dan perifere arteriële occlusieve ziekte (afgekort pAVK) genoemd. Afhankelijk van de hoogte waarop de afsluiting van het schip dat zich bevindt, wordt onderscheid gemaakt tussen dij type, bekkentype of perifeer type Het meest voorkomende type dij is het dijbeentype, waarbij de dijbeenslagader is ernstig verkalkt en wordt uiteindelijk zo smal dat symptomen worden veroorzaakt.
De been is bleek en voelt koud aan. Patiënten hebben er vaak last van pijn in de benen, die onder spanning toeneemt maar ook in rust optreedt. Dit wordt ook wel window-shopping genoemd.
Patiënten kunnen een korte afstand lopen, maar moeten dan een pauze nemen vanwege de pijn totdat het beter wordt en ze kunnen blijven lopen. Vaak is alleen een zwakke pols of helemaal geen pols voelbaar op het aangedane been. Wonden aan het been genezen veel erger vanwege de verminderde bloed circulatie.
In het laatste stadium van de ziekte kan het weefsel zelfs afsterven (necrose Het gebrek aan zuurstof leidt tot een enorme vernietiging van de cellen. Doorbloedingsstoornissen in de hersenen kan een slechte vasculaire status zijn of een plotseling geblokkeerd vat als gevolg van een trombus.
If arteriosclerose aanwezig is, zijn verkalkingen ook te vinden in de schepen van de hersenen. De bloed De toevoer kan ook plotseling worden verstoord door een trombus uit een ander deel van het lichaam. De verminderde toevoer van zuurstof naar delen van de hersenen kan uitgroeien tot een levensbedreigende situatie.
De stoornis in de bloedsomloop kan leiden tot een beroerte, die zich meestal manifesteert door een plotselinge verlamming van de ene helft van het lichaam. Patiënten verliezen gevoel in de aangedane ledematen en kunnen ze ook niet goed bewegen. Vaak verschijnen verlammingsverschijnselen ook op het gezicht als een hangende hoek van de mond.
In de acute situatie kunnen de getroffen personen niet meer goed communiceren. Het kan ook gebeuren dat ze het bewustzijn verliezen. EEN beroerte is een noodgeval en vereist onmiddellijke behandeling, anders kunnen de gevolgen ernstig zijn en kunnen de symptomen niet verdwijnen.
In het geval van circulatiestoornissenmoet altijd rekening worden gehouden met de vasculaire toestand van de hersenen om een beroerte Als serieus circulatiestoornissen optreden in het oog, is er meestal een gedeeltelijk verlies van het gezichtsvermogen. Daarom zijn hier voorzichtigheid en haast geboden: Als een plotselinge of meer dan een paar uur beginnende verslechtering van het gezichtsvermogen of punctueel falen wordt opgemerkt, oogarts of een oogkliniek moet zo snel mogelijk worden geraadpleegd.
Als het snel wordt behandeld, kan het gezichtsvermogen worden hersteld. Een stoornis in de bloedsomloop in het oog is meestal gelokaliseerd in het netvlies, aangezien het glaslichaam van het oog niet wordt voorzien van bloed schepen Aangezien visuele signalen echter op het netvlies worden geregistreerd en verwerkt, brengt een hier optredende stoornis van de bloedsomloop het gezichtsvermogen acuut in gevaar.
Bloedsomloopstoornissen van het oog komen vooral voor in de context van een fundamentele ziekte zoals suikerziekte mellitus of hoge bloeddruk. in suikerziekte mellitus, retinale vasculaire afsluiting wordt retinopathie genoemd. Een bloedprop dat zich op het netvlies heeft gevormd, kan ook leiden tot een afsluiting van de arteriële of veneuze schepen.
Door een obstructie wordt het oog minder goed voorzien van zuurstof en belangrijke voedingsstoffen. Dit wordt gevolgd door een geleidelijke maar toenemende verslechtering van het gezichtsvermogen. Patiënten melden vaak een grijze waas in het gezichtsveld.
De occlusie van een veneus vat kan lange tijd onopgemerkt blijven, terwijl arteriële occlusie vaak gepaard gaat met een plotseling pijnloos verlies van het gezichtsvermogen. In het geval van een papillair infarct, de optische zenuw is beschadigd als gevolg van een verstoring van de bloedcirculatie. Ook hier treden storingen in het gezichtsveld op.
Bloedsomloopstoornissen van het oog moeten onmiddellijk worden behandeld. De oogarts kan de bloedvaten en de zenuw beoordelen door middel van een oftalmoscopie en de juiste therapie starten om blijvend verlies van het gezichtsvermogen te voorkomen. Een plotselinge gehoorverlies, in medische terminologie ook wel plotselinge doofheid genoemd, kan verschillende oorzaken hebben.
Naast stress, constante geluidsoverlast en infecties kunnen ook de schepen beschadigd raken. Hierdoor krijgen de oorstructuren die belangrijk zijn voor het gehoor te weinig zuurstof en voedingsstoffen die belangrijk zijn voor de cellen. De gehoorverlies kan zich op verschillende manieren manifesteren.
De getroffenen kunnen de geluiden waarnemen alsof ze gemaakt zijn van absorberend katoen en extra geluiden horen zoals een sissend geluid. Een gevoel van druk in het aangedane oor kan ook deel uitmaken van de symptomen. Last but not least resulteert de verminderde bloedcirculatie in een lagere bloeddruk in de vaten van het oor.
Dit kan ook een mogelijke oorzaak zijn van het plotseling ontstaan van onaangenaamheden tinnitus Patiënten horen vaak een hard fluitend geluid aan één kant van het oor, dat permanent aanhoudt circulatiestoornis van het oor zijn stollingsstoornissen, embolieën of aangespoelde bloedstolsels of ook verkalkte bloedvaten veroorzaakt door arteriosclerose die is verspreid over het hele organisme. Verder behoort ook de stress tot de risicofactoren van een plotselinge gehoorval of tinnitus lijden.
Beide ziekten hebben een hoog spontaan genezingspercentage, maar de ziekte moet worden opgehelderd met de eerste symptomen. Een trombus die in het oor wordt gedragen, kan ook de trigger zijn voor een beroerte. Bloedsomloopstoornissen van de hart- optreden in de context van coronaire hartziekte, of kortweg CHD.
Dit zijn vernauwingen of occlusies van de kransslagaders die de hart- en vooral de dikke spierlaag met bloed en voedingsstoffen. De vingers en tenen worden doorkruist door vele kleine en fijne bloedvaten. Door de kleine omvang van deze vaten kunnen problemen met de bloedsomloop gemakkelijker optreden.
Al bij koud weer trekken de bloedvaten vaak zo sterk samen dat de vingers of tenen blauwachtig lijken. Dit is al een vorm van stoornis in de bloedsomloop, maar verdwijnt natuurlijk weer zodra het warmer wordt. Als symptomen zoals gevoelloosheid of tintelingen echter regelmatig en onafhankelijk van externe invloeden worden waargenomen, kan dit duiden op een meer complexe verstoring van het bloed of de bloedsomloop.
In dergelijke gevallen moet daarom een arts worden geraadpleegd om de exacte oorzaak op te helderen. Roken or nicotine consumptie is de meest ernstige en meest voorkomende oorzaak van circulatiestoornissen van welke aard dan ook. Aan de ene kant, roken vernauwt de bloedvaten, waardoor fijnere bloedvaten zoals die in handen, voeten en gezicht minder goed van bloed kunnen voorzien.
Daarnaast is roken verandert de samenstelling van het bloed in die mate dat het aandeel vaste bloedbestanddelen ten opzichte van het vloeibare bestanddeel (plasma) toeneemt: Ten eerste maakt tabaksrook een klein deel van de rode bloedcellen onbruikbaar door ze te bedekken met koolmonoxide. Dit betekent dat nieuwe rode bloedcellen moeten worden gereproduceerd zonder de niet-functionele af te breken. Ten tweede, de biochemische stress veroorzaakt door nicotine in het lichaam verhoogt ook het relatieve aantal bloedplaatjes in het lichaam.
Dit verhoogt uiteindelijk het risico op problemen met de bloedsomloop, zoals trombose Als een deel van het lichaam gedurende langere tijd niet goed van bloed wordt voorzien, kunnen de lichaamscellen in dit gebied afsterven. In medische termen staat dit bekend als necrose.
Als dit necrose is opgetreden zonder de invloed van een infectie, bijvoorbeeld als gevolg van een stoornis in de bloedsomloop, wordt het ook wel aseptische necrose genoemd. Bij aandoeningen van de bloedsomloop in de knie kan necrose van de botcomponenten optreden. In medische termen wordt dit genoemd De ziekte van Ahlbäck.
De vroege symptomen zijn hier - in tegenstelling tot in het geval van een ‘loutere’ circulatiestoornis, ernstig pijn in de knie. In ieder geval dient een geschikte therapie te worden toegepast om het deel van de knie met risico op necrose van zuurstof te voorzien en om de stoornis in de bloedsomloop als mogelijke onderliggende oorzaak te elimineren of uit te sluiten. De heup is over het algemeen goed voorzien van bloedvaten, zodat in het geval van circulatiestoornissen meestal 'vervangingspaden' voor bevoorrading worden gevormd.
Door de nabijheid van de romp zijn veel van de bloedvaten die zich hier bevinden ook relatief groot; bij een circulatiestoornis worden dergelijke bloedvaten meestal pas later aangetast. Bij een gevorderde chronische (dwz permanente) doorbloedingsstoornis kan de toevoer naar bepaalde gebieden echter verminderd zijn als de zogenaamde capillairen (dunste bloedvaten naast de te voeden cellen) worden aangetast. Net als bij de kniegewricht hierboven beschreven, kan een dergelijk onderaanbod het bot van de heup gewricht.
Dit kan dan leiden tot de dood van de botcellen. Dit wordt aseptische necrose van het dijbeen genoemd hoofd, aangezien de dood wordt veroorzaakt door een stoornis in de bloedsomloop en niet door een infectie. Voor de behandeling moet eerst een verandering in levensstijl worden gemaakt: roken, gebrek aan lichaamsbeweging en vetrijke voeding moeten als risicofactoren worden geëlimineerd.
Bovendien kunnen medicijnen worden gebruikt die de bloedlipideniveaus op de lange termijn verlagen. In meer gevorderde stadia kan vaatchirurgie ook worden gebruikt om de bloedstroom naar het getroffen gebied te herstellen. Net als bij de knie en heup gewrichten enkel gewricht kan ook worden aangetast en beschadigd door een stoornis in de bloedsomloop in het been.
Als gevolg hiervan, een zogenaamde osteonecrose, dat wil zeggen het afsterven van de botcellen in het gewricht die afhankelijk zijn van de zuurstoftoevoer door het bloed, kan voorkomen. osteonecrose dissecans. Zo'n ziekte kan ernstig zijn, omdat ze vaak gepaard gaat met hevige pijn in rust en beweging, en met moeilijk lopen. Het is echter een zeldzame ziekte omdat de enkel gewricht - zoals de meeste delen en delen van het lichaam - kan door verschillende bloedvaten van bloed worden voorzien. Er moet dus een vergevorderd stadium zijn van een doorbloedingsstoornis in de benen om het bot van de enkel het gewricht moet gedurende een lange periode onvoldoende worden voorzien van zuurstof.
