Tumorpijnbehandeling

Tumor pijn therapie is een heel belangrijk gebied van pijn geneeskunde of anesthesiologie. Tumor pijn therapie is de som van therapeutische maatregelen die resulteren in een vermindering van tumorgerelateerde pijn. Vooral het chronische karakter van deze pijn is een bijzondere uitdaging en dient op een interdisciplinaire manier te worden behandeld door niet alleen de lichamelijke oorzaken maar ook psychologische en psychosomatische aspecten in overweging te nemen. Tumorpijn treft vooral patiënten bij wie de ziekte een vergevorderd stadium heeft bereikt, zodat curatieve behandeling meestal niet centraal staat therapie​ In dit geval worden patiënten primair palliatief behandeld. Dus vanuit palliatief oogpunt, tumor pijntherapie richt zich op het behouden of verbeteren van de kwaliteit van leven van het individu.

Tumorpijn

Bij pijnanalyse kunnen twee soorten tumorpijn worden onderscheiden. Nociceptieve pijn wordt veroorzaakt door de groei van tumoren of metastasen of door de bijbehorende ontstekingsreactie van het omringende weefsel. Afhankelijk van de lokalisatie kan deze pijn worden onderverdeeld in somatische pijn, dat wil zeggen afkomstig van gewrichten, botten, of spieren, en viscerale pijn, afkomstig van interne organen​ Neuropathische pijn is daarentegen het gevolg van directe schade aan zenuwweefsel als gevolg van arrosie (knagen) door de tumor. Dit kan zelfs resulteren in het doorsnijden van zenuwbanen.

Benaderingen van pijnmanagement

Tumor pijntherapie is opgedeeld in verschillende gebieden. Eerst en vooral is het medicijn pijntherapie, die zijn gedefinieerd volgens het drietrapsregime van de WHO. Deze op medicijnen gebaseerde pijntherapie is gebaseerd op een geleidelijke intensivering van de pijntherapie naarmate de symptomen vorderen (progressie). Daarnaast worden zogenaamde adjuvantia (hulpstoffen) gebruikt om de werking van de pijnmedicatie te ondersteunen of te versterken. Deze omvatten bijvoorbeeld antidepressiva en anticonvulsiva (drugs For Depressie of verhoogde krampen). Bovendien is het vaak nodig om de bijwerkingen van de in te nemen medicatie te verminderen. Bijvoorbeeld, opioïden vaak oorzaak misselijkheid, en om deze reden anti-emetica (medicijnen tegen misselijkheid or braken) Gebruikt. Laxeermiddelen (laxeermiddelen) die door opioïden geïnduceerd tegengaan constipatie (obstipatie) worden ook gebruikt. Het succes van medicamenteuze therapie voor pijn moet nauwlettend worden gevolgd, bijvoorbeeld door middel van pijnschalen. Regelmatige inname van de medicatie zorgt voor een constante bloed plasmaspiegel en daarmee een voldoende (adequate) therapie. Patiënten en hun familieleden moeten worden geïnformeerd over de bijwerkingen, vooral omdat het een langdurige inname is.

WHO 3-fasen-regime

Tumorpijn: gebruik van niveau 2 opioïden ofdosis niveau 3 opioïden voor milde tot matige pijn of onvoldoende symptoomcontrole met niet-opioïde analgetica. Ademhalingsproblemen: gebruik van orale of parenterale opioïden; dit worden beschouwd als eerstelijnsgeneesmiddelen voor symptomatische verlichting van ademnood. Andere aspecten van tumor pijnbeheersing omvatten vroege psychologische en gedragsmatige behandeling van patiënten. Emotioneel en psychisch leed is vaak een belangrijke factor bij tumorpijntherapie en vereist de tussenkomst van a psychiater of psychotherapeut. Coping is een term die wordt gebruikt om de coping-strategieën te beschrijven die een patiënt moet ontwikkelen. Dit vereist vaak professionele ondersteuning in het licht van de palliatieve situatie van de patiënt.

Andere procedures

Niet (pijn) medicamenteuze therapie voor tumorpijn.

  • antibiotica - Adequate behandeling van bijkomende infecties, bijv. huid en zacht weefsel metastasen.
  • Bestraling - Aanvankelijk toename van pijn, maar in de loop van aanzienlijke pijnvermindering is mogelijk.
  • Chemotherapie / hormoontherapie - Ook hier is pijnvermindering mogelijk, meestal hebben deze therapieën een curatieve aanpak, maar ook palliatief gebruik is mogelijk.

Interventionele tumorpijntherapie