Definitie
De taak van perifere zenuwen is om informatie te verzenden zoals pijn informatie van het lichaam naar de hersenen, waar het wordt geschakeld en verwerkt. Bovendien is de hersenen en spinal cord zenden hun commando's, bijvoorbeeld om spieren te bewegen, via dezelfde zenuwen naar het overeenkomstige doelorgaan. In het geval van zenuwblokkade is het mogelijk om het individu te verdoven zenuwen met behulp van een medicijn, meestal een plaatselijke verdoving, zoals 'ischias“, Die over de billen naar de voet loopt, of de ellepijpzenuw, beter bekend als het grappige bot.
Het is echter ook mogelijk om hele zenuwplexus, de zogenaamde plexus (enkelvoudige plexus), die zich op de armen en benen bevinden en waaruit de individuele zenuwen komen, te elimineren. tevens de zenuwwortel kan ook direct na het verlaten van de spinal cord. De plaatselijke verdoving wordt met een spuit of katheter op de zenuw aangebracht.
De perifere zenuwen kunnen tijdelijk of permanent worden uitgeschakeld. Perifere zenuwblokkade van de dijbeenzenuw (nervus femoralis) is een vorm van regionale anesthesie die gerichte pijn opluchting in de been. Tegelijkertijd is de been kan ook in beperkte mate worden gecontroleerd, omdat gevoel en kracht ook tijdelijk worden verminderd.
Materialen en medicijnen die worden gebruikt voor perifere zenuwblokkering zijn speciaal ontwikkeld om het risico op zenuwbeschadiging te minimaliseren. Om deze reden is permanente schade veroorzaakt door perifere zenuwblokkade uiterst zeldzaam en kan het anesthetische effect grotendeels worden geconcentreerd op het gebied van de chirurgische procedure. Na een enkele injectie van lokale anestheticawordt het behandelde operatiegebied enkele uren verdoofd. Als een langere termijn anesthesie gewenst is, kan een katheter (fijn plastic buisje) ook worden gebruikt om de anesthesiemedicatie continu toe te dienen.
Implementatie
Om de te verdoven zenuw te lokaliseren, worden zwakke elektrische impulsen via een injectienaald aan het begin van de anesthesie Zodra de impulsen de zenuw stimuleren om te worden verdoofd, treden karakteristieke onvrijwillige spiertrekkingen op. Als op deze manier de juiste positie van de injectienaald is verzekerd, wordt de zenuw verdoofd.
De been wordt geleverd door de twee belangrijkste zenuwen, de femorale en de Ischiaszenuw. De dijbeenzenuw loopt in het lieskanaal en wordt daarom net onder de lies verdoofd. Voor dit doel ca. 15-20 ml lokale anesthetica (bv. Xylonest1% ® of Naropin0.75% ®) worden geïnjecteerd.
