Spinale stenose is overwegend degeneratief voorwaarde die zich kunnen ontwikkelen in de cervicale wervelkolom, met name de lumbale wervelkolom. Hoewel spinale stenose nu de meest voorkomende reden is voor een lumbale wervelkolomoperatie, conservatief maatregelen zijn de belangrijkste focus van de behandeling.
Wat is spinale stenose?
Terug pijn geassocieerd met spinale stenose is een klassieke klacht. Spinale stenose is de vernauwing van de wervelkanaal gevormd door de wervels en zich uitstrekkend vanaf de eerste halswervel aan de heiligbeen De vernauwing is voornamelijk het gevolg van slijtage en wordt daarom steeds belangrijker tegen de achtergrond van de stijgende levensverwachting van de bevolking en de toenemende eisen van nog oudere patiënten aan kwaliteit van leven, mobiliteit en flexibiliteit. De toenemende kwaliteit van diagnostiek, vooral beeldvormende procedures zoals MRI en computertomografie, draagt er ook toe bij dat de diagnose vaker wordt gesteld. De lumbale wervelkolom wordt het vaakst aangetast, en met name de vloer tussen de derde en vierde en de vierde en vijfde lendenwervel. Spinale stenose kan ook ontstaan in de cervicale wervelkolom, maar komt hier minder vaak voor.
Oorzaken
De ontwikkeling van spinale stenose als gevolg van chronische degeneratieve veranderingen in de wervelkolom is een gecompliceerd en langdurig proces dat wordt beïnvloed door verschillende factoren. Slijtage van een tussenwervelschijf kan het uitpuilen in de wervelkanaal en al leiden tot vernauwing. Schijfslijtage leidt echter ook tot een afname van de hoogte van de afstand tussen aangrenzende wervellichamen, wat de vernauwing en leiden naar osteoartritis van de wervel gewrichten. Artrose van de wervel gewrichten heeft verschillende gevolgen, zoals zwelling van de gezamenlijke capsulekunnen botaanhechtingen en cysten ontstaan, evenals instabiliteit tussen de wervellichamen. Dit alles kan bovendien de spinal cord door zenuwwortels, de ruggenmergmembranen en schepen Spinale stenose hoeft niet beperkt te blijven tot één locatie in de wervelkolom; het kan tegelijkertijd op meerdere ruggengraatniveaus worden gelokaliseerd.
Symptomen, klachten en tekenen
Versmalling van de wervelkanaal veroorzaakt geen symptomen totdat het ernstig genoeg is om door te drukken bloed schepen, zenuwenEn spinal cord De symptomen die optreden, zijn afhankelijk van het deel van de wervelkolom waarin de stenose zich bevindt. In de meeste gevallen zijn de symptomen ernstiger als de patiënt rechtop staat, omdat dit de druk op het getroffen gebied verhoogt. Het buigen van de rug leidt daarentegen tot verlichting en de symptomen verdwijnen. Als de vernauwing zich in de lumbale wervelkolom bevindt, pijn komt voor in de onderrug en kan uitstralen naar de benen. Lopen is pijnlijk en patiënten kunnen meestal alleen korte afstanden afleggen. De rug doet ook pijn bij het staan. Zitten daarentegen geeft verlichting, omdat een gebogen houding wordt aangenomen. Spierspanning komt vaak voor in de lumbale regio. Bovendien kunnen gevoelloosheid, tintelingen en sensorische stoornissen optreden. In het verdere verloop kan verlamming ontstaan. Incontinentie en een verstoring van seksuele functies is ook mogelijk. Als de vernauwing in de nek gebied, wordt het merkbaar met nek pijn dat kan uitstralen in de armen. De fijne motoriek van de handen kan worden verstoord, evenals het vermogen om armen en handen waar te nemen. Bovendien kan de spierspanning van armen en benen toenemen. Als de stenose verder vordert, dezelfde symptomen als bij paraplegie kan verschijnen.
Diagnose en progressie
Spinale stenose in de lumbale wervelkolom veroorzaakt een eenzijdige of bilaterale rug pijn die in de loop van de jaren in intensiteit kan toenemen, uitstralend naar de billen, lies en benen. Als het probleem zich voordoet in de cervicale wervelkolom, is dat meestal het geval nek pijn die uitstraalt naar de schouders en armen, gevoelloosheid en problemen met de fijne motoriek in de handen, en ook wankel lopen en een neiging tot vallen kunnen optreden. Deze klachten zijn echter niet typerend voor stenose; ze kunnen eerder ook in tal van andere voorkomen spinale ziekten, zoals een geïsoleerd herniated disc, inflammatoire en neurologische ziekten, en Vertebrale lichaam fracturen die zich verraderlijk ontwikkelen in de lumbale wervelkolom als onderdeel van osteoporose Röntgenfoto's inclusief zogenaamde functionele afbeeldingen, MRI en computertomografie dragen bij aan de verduidelijking. In geval van onduidelijkheid kunnen speciale neurologische onderzoeken, vasculaire diagnostiek en ook laboratoriumtests nodig zijn om een mogelijke spinale stenose op te helderen.
Complicaties
Spinale stenose leidt voornamelijk tot zeer ernstige pijn. Dit komt vooral voor bij langdurig lopen of zitten en kan een zeer negatief effect hebben op de kwaliteit van leven van de patiënt. De pijn kan ook 's nachts optreden in de vorm van pijn in rust en kan leiden slaapproblemen. De meeste getroffenen hebben er ook last van Depressie en prikkelbaarheid. Soms, pijn in de benen wordt ook merkbaar, wat gepaard kan gaan met aanzienlijke bewegingsbeperkingen. Hierdoor zijn veel patiënten afhankelijk van de hulp van andere mensen. De benen voelen vaak zwaar aan. Bovendien leidt de ziekte ook tot verstoringen van de gevoeligheid of verlamming van de benen. De pijn verspreidt zich vaak naar de rug en kan ook daar tot beperkingen leiden. De behandeling van spinale stenose is altijd gebaseerd op de symptomen. Meestal treden er geen complicaties op. De pijn kan worden verlicht met behulp van pijnstillers Echter, langdurig gebruik van pijnstillers kan de maag Bovendien vertrouwen patiënten op verschillende oefeningen en therapieën om het ongemak te verlichten. De levensverwachting van de patiënt wordt niet verminderd door de voorwaarde.
Wanneer moet je naar een dokter?
Spinale stenose kan zich plotseling of langzaam manifesteren met een verscheidenheid aan symptomen. Het bezoeken van een arts is daarom om verschillende redenen aan te raden. Het is belangrijk om vroeg een arts te raadplegen wanneer spinale stenose plotseling optredende pijn met ernstige kenmerken veroorzaakt. Ook verlamming en gevoelloosheid moeten onmiddellijk met de arts worden opgehelderd. Onmiddellijk bezoek aan de dokter is verplicht als er geen controle over is rectum or blaas De huisarts kan worden gezien als het eerste aanspreekpunt. Ook een neuroloog of orthopedist die de patiënt al behandelt, is een geschikt aanspreekpunt. Bij hevige pijn en 's nachts kan ook de eerste hulp van het dichtstbijzijnde ziekenhuis worden bezocht. Er zijn ook gevallen waarin de arts niet direct geraadpleegd hoeft te worden bij spinale stenose en daaruit voortvloeiende klachten. Dit geldt voor gevallen waarin de diagnostiek al is afgerond en de oorzaak van de stenose, bijvoorbeeld een schijfprobleem, al bekend is. Dan wordt altijd de arts geraadpleegd als er ongebruikelijke klachten bijkomen of bekende pijn en sensorische stoornissen ernstiger zijn geworden. Het verlangen naar een verwijzing naar een fysiotherapeut kan ook aanleiding zijn voor een bezoek aan de huisarts, als de patiënt al de ervaring heeft gehad dat fysiotherapie kan zijn bekende klachten verlichten. Pijntherapeuten worden gezien wanneer de pijn of brandend is moeilijk te controleren.
Behandeling en therapie
De primaire doelen bij de behandeling van spinale stenose zijn het verminderen van pijn en het verbeteren van de mobiliteit. In de regel conservatief maatregelen vertegenwoordigen het eerste behandelingsconcept dat bestaat uit fysiotherapie, fysiek en manuele therapie, bracing, houdingstraining en natuurlijk medicinaal pijntherapie, die mogelijk worden ondersteund door acupunctuur Een operatie is alleen nodig als ze conservatief is maatregelen, die gedurende 12 weken consequent werden voortgezet, hebben niet tot enig significant succes geleid en de klachten zijn ongetwijfeld het gevolg van spinale stenose. Er is echter een absolute indicatie voor een operatie als er toenemende verlammingsverschijnselen zijn als gevolg van compressie van de spinal cord of zenuwwortel Het principe van de operatie bestaat uit een zogenaamde decompressie, waarbij het wervelkanaal weer chirurgisch wordt verwijd, waardoor het ruggenmerg en de zenuwwortels worden ontlast. Hiervoor zijn verschillende chirurgische technieken beschikbaar, waaruit de meest geschikte procedure kan worden gekozen. individueel voor elke patiënt. Afhankelijk van de operatietechniek kan er echter instabiliteit tussen de wervellichamen te voorzien zijn, zodat niet alleen de spinale stenose in dezelfde chirurgische sessie wordt geëlimineerd, maar ook het geopereerde spinale segment moet worden gestabiliseerd.
het voorkomen
De ontwikkeling van spinale stenose kan voorwaardelijk worden voorkomen door preventieve maatregelen. Over het algemeen wordt een rugvriendelijke levensstijl aanbevolen met als doel soms een sterke rug te garanderen. Veel lichaamsbeweging voorkomt rugklachten en kan meestal gemakkelijk worden geïntegreerd in het dagelijks leven: trappen in plaats van lift, te voet winkelen, regelmatig wandelen en sporten. Extra gericht en vooral regelmatig rug training is aanbevolen.
Nazorg
Tijdens chirurgie therapie voor spinale stenose blijven patiënten gewoonlijk vier tot vijf dagen in het ziekenhuis. Ze mogen een paar uur na de operatie opstaan en naar de badkamer gaan als de procedure onopvallend is. In de dagen daarna leren de pas geopereerde patiënten rugvriendelijk gedrag zoals opstaan, tillen of bukken met behulp van een fysiotherapeut. Ze moeten zo normaal mogelijk bewegen. Indien nodig, AIDS zoals een steunkorset of een rollator kan worden gebruikt om de patiënt te ondersteunen. Fysiotherapie en individu pijntherapie rond de nazorg in het ziekenhuis af. Na het ziekenhuisverblijf vindt vervolgbehandeling plaats. In milde gevallen van spinale stenose moeten patiënten profiteren van fysiotherapie met oefeningen om de rug te versterken en buikspieren Dagelijkse wandelingen van langzaam toenemende duur en afstand maken ook deel uit van de revalidatie thuis. Bij ernstigere vormen wordt ambulante of klinische behandeling in een revalidatiekliniek na het ziekenhuis aanbevolen. Dit duurt ongeveer drie tot vier weken en kan indien nodig verder worden verlengd. In de eerste drie maanden na de operatie moeten patiënten het zo rustig mogelijk aan doen en geen gewichten van meer dan tien kilo optillen. Bovendien moeten bewegingen en oefeningen die pijn veroorzaken, worden vermeden. Een controle bij een rugspecialist is ook een en drie maanden na de operatie nodig.
Wat u zelf kunt doen
Spinale stenose moet eerst duidelijk worden gediagnosticeerd door een arts om andere oorzaken van ongemak uit te sluiten. Zodra dit is gebeurd, kan de patiënt verlichting brengen met zelfhulp in het dagelijks leven en vaak de kwaliteit van leven bereiken die een operatie vermijdbaar maakt. De maatregelen moeten echter idealiter worden besproken met de behandelende arts, zoals de orthopeed. Het versterken van de rompspieren is een belangrijke factor bij het verminderen van symptomen. Fysiotherapeuten leren hiervoor efficiënte oefeningen, die de patiënt thuis regelmatig kan voortzetten. Er zijn ook cursussen in geschiktheid studio's die specifiek gericht zijn op de volksgezondheid van de achterkant. De terug school, die vaak ook wordt aangeboden door volksgezondheid verzekeringsmaatschappijen, geeft ook tips voor rugvriendelijk gedrag in het dagelijks leven, zoals de juiste manier om te buigen of op te tillen. Het is belangrijk om de druk op de wervelkolom te verlichten. Patiënten met wervelkanaalstenose moeten herhaaldelijk de opstaphouding gebruiken en ervoor zorgen dat ze in een rugvriendelijke houding op een optimale matras slapen. In het geval van pijn, baden of zelfs de klassieke hot water fles helpt vaak om de gespannen spieren los te maken. Ook massages met een egelbal helpen vaak. In de meeste gevallen is terughoudendheid echter contraproductief. Het kan tot verdere spanning leiden. Aan de andere kant is lichaamsbeweging belangrijk voor de mobiliteit en helpt het vaak om ongemak te verminderen.
