Synoniemen in bredere zin
Medisch: af en toe kramp, af en toe een aanval
Definitie
De koortsstuipen is een incidentele aanval (cerebrale aanval) die slechts enkele minuten duurt en zijn oorsprong vindt in de hersenen (hersenaanval). Het komt meestal voor bij kleine kinderen en wordt veroorzaakt door de verhoogde temperatuur van de koorts. Het komt voor in verband met koortsachtige ziekten (infecties), bijvoorbeeld driedaagse koorts, mazelen of ontsteking van de middenoor (otitis media), en manifesteert zich door duizeligheid en ritmisch spiertrekkingen van het hele lichaam.
Samengevat
Koortsstuipen komen relatief vaak voor in de kindertijd: tussen de 6e levensmaand en het 5e levensjaar krijgt ongeveer elk 25e kind een koortsstuip. Zo'n occasionele spasme lijkt voor de ouders een levensbedreigende gebeurtenis, aangezien het getroffen kind zijn ogen verdraait (blikafwijking), over zijn hele lichaam trekt (clonische aanval) of stijf wordt (tonische aanval), versuft of bewusteloos is en kan lege ontlasting of urine. Aangezien deze toestand echter na gemiddeld 5 minuten vanzelf stopt en het kind geen blijvende schade oploopt, kan de koortsstuip als ongevaarlijk worden aangemerkt.
Vormen van koortsstuipen
De meest voorkomende vorm (ongeveer 75%) van koortsstuipen is de eenvoudige of ongecompliceerde koortsstuipen. Het gaat met spieren krampen die het hele lichaam aantasten (gegeneraliseerde aanval) en die gewoonlijk niet langer dan 5-10 minuten duurt. In ongeveer een kwart van de gevallen kan een gecompliceerde koortsspasme optreden.
Dit wordt gekenmerkt door een aanvalsduur van 15 minuten, twee of meer aanvallen binnen 24 uur, vier of meer koortsstuipen in het verleden, of spiertrekkingen die beperkt zijn tot een deel van het lichaam of op een bepaald punt beginnen en zich uitbreiden naar andere delen. van het lichaam (focale aanval). Verder spreekt men van een gecompliceerde koortsstuip als het getroffen kind jonger is dan 6 maanden of ouder dan 5 jaar. Als er een gecompliceerde koortsstuipen optreedt, moet het kind naar het ziekenhuis worden gebracht en wordt er een elektro-encefalogram (EEG) gemaakt om te bepalen of een onderliggende ziekte van de zenuwstelsel (bv epilepsie) is de oorzaak van de aanval.
