Het hormoon serotonine wordt in de volksmond beschouwd als het gelukshormoon bij uitstek: het verbetert de stemming en brengt mensen in een goed humeur. Maar wat gebeurt er als het in een zeer grote hoeveelheid in het lichaam aanwezig is? Dan schaadt het niet alleen onze volksgezondheid, maar brengt in het ergste geval zelfs ons leven in gevaar. Serotonine syndroom is daarom een ernstige aandoening voorwaarde.
Wat is het serotoninesyndroom?
Serotonine syndroom is een syndroom dat wordt geassocieerd met verschillende symptomen. Deze aandoening is het gevolg van de ophoping van het hormoon serotonine, dat zowel als weefselhormoon als als een neurotransmitter en heeft invloed op een breed scala aan lichaamsfuncties. Serotonine bevindt zich als een neurotransmitter zowel in het midden als in het perifere zenuwstelsel Daar neemt het de taak op zich om veel verschillende receptoren te activeren. Als onderdeel van de centrale zenuwstelsel, het regelt bijvoorbeeld onze aandacht en stemming, en is ook verantwoordelijk voor het reguleren van lichaamswarmte. In het perifere zenuwstelsel, beïnvloedt het de beweging van het maagdarmkanaal en de bronchiale en skeletspieren. In een passende hoeveelheid is serotonine daarom van vitaal belang voor het menselijk organisme. De voorwaarde "serotoninesyndroom”Werd bedacht door H. Sternbach, die voor het eerst de drie typische symptomen van serotoninesyndroom in 1991.
Oorzaken
serotoninesyndroom is een aandoening die ontstaat als gevolg van een verstoring van de centrale of perifere serotoninereceptoren. Volgens Sternbach, de voorwaarde komt ook voor na administratie van een medicijn dat de serotoninespiegel verhoogt. Bijvoorbeeld, therapie Met triptanen of antidepressiva veroorzaakt milde symptomen. En vaak is het serotoninesyndroom ook het gevolg van de interactie van verschillende drugs Als meerdere serotonine-stimulerende drugs worden gebruikt in combinatie, kan de verhoogde afgifte van serotonine zelfs levensbedreigende effecten hebben. De interactie tussen serotonine-stimulerend drugs en bepaalde voedingsmiddelen mogen ook niet worden onderschat.
Symptomen, klachten en tekenen
Het serotoninesyndroom kan bij elke patiënt in ernst variëren. Het kan ook voorkomen bij mensen van alle leeftijden. Hoe erg de symptomen eigenlijk zijn, kan ook te maken hebben met het medicijn dat het veroorzaakt. Er zijn een aantal typische symptomen van het serotoninesyndroom. De symptomen zijn onderverdeeld in drie categorieën:
1. mentale stoornissen: verwarring, opwinding, rusteloosheid, desoriëntatie en angst. 2. autonome stoornissen: toegenomen overvloedig zweten, rillingen, tachycardie (hartritmestoornissen), hyperthermie (sterk stijgende lichaamstemperatuur), hypertensie (hoge bloeddruk), En diarree en braken 3. neuromusculaire aandoeningen: onvrijwillig en krampachtig spiertrekkingen, tremor (hyperactiviteit met tremor) en hyperreflexie. De bovengenoemde ziekteverschijnselen kunnen slechts enkele uren na het innemen van een medicijn of een combinatie van medicijnen of het verhogen van de dosis In de regel wordt het serotoninesyndroom binnen 24 uur merkbaar en bij ongeveer 60 procent van alle patiënten zelfs binnen zes uur. En het is precies dit punt dat het serotoninesyndroom onderscheidt van het maligne neuroleptische syndroom, dat wordt geassocieerd met zeer vergelijkbare symptomen. Bij kwaadaardig neuroleptisch syndroom treden de eerste tekenen echter veel langzamer op en worden ze pas een paar dagen na inname van het medicijn waargenomen. In het ergste geval kan het serotoninesyndroom het leven van de patiënt in groot gevaar brengen: ernstig hartritmestoornissen, hyperthermie boven 41 graden Celsius en hypertensieve crises zijn levensbedreigende vormen van serotoninesyndroom die cardiogene schokken.
Diagnose en verloop van de ziekte
Het is niet ongebruikelijk dat milde manifestaties van het serotoninesyndroom over het hoofd worden gezien - simpelweg omdat de ziekte nog niet algemeen bekend is en de symptomen vrij niet-specifiek zijn. Bovendien zijn de symptomen vaak niet geassocieerd met het gebruik van medicatie. Toch kan het serotoninesyndroom vrij goed worden gediagnosticeerd met behulp van medicatiegeschiedenis. Een methode om het serotoninesyndroom te identificeren, wordt genoemd differentiële diagnose, waarbij kwaadaardig neuroleptisch syndroom wordt uitgesloten, kwaadaardige hyperthermie, vergiftiging, bloedvergiftiging, hersenvliesontsteking, tetanus, en psychische aandoeningen zoals Depressie.
Complicaties
Het serotoninesyndroom kan mentale, autonome en neuromusculaire aandoeningen veroorzaken. Bij psychische stoornissen zijn mogelijke symptomen angst en rusteloosheid. De autonome stoornissen omvatten complicaties zoals hartritmestoornissen, gastro-intestinale klachten, en hypertensie Neuromusculaire aandoeningen zijn het ernstigst - krampachtig spiertrekkingen, tremor en hyperreflexie behoren tot de complicaties. Als het syndroom niet onmiddellijk wordt behandeld, kan het ook leiden naar koorts boven 41 graden Celsius, een plotselinge stijging van bloed druk en andere levensbedreigende complicaties. In extreme gevallen veroorzaken de bovengenoemde symptomen cardiogeen schokken, welke kan leiden ademnood, longoedeem, en uiteindelijk hart- mislukking. Als gevolg van ernstige symptomen kan ook meervoudig orgaanfalen optreden, wat meestal ook levensbedreigend is. Verdere complicaties kunnen optreden tijdens de behandeling, hetzij door chirurgische ingrepen zoals percutane coronaire interventie of de bijbehorende voorgeschreven medicijnen. Risico's worden voornamelijk geassocieerd met trombine-remmers en ontstekingsremmende medicijnen, die extra schade kunnen toebrengen aan de reeds gestreste cardiovasculair systeem Bij gebruik van een ballonpomp bestaat het risico de schepen Bovendien, infecties, wond genezen Er kunnen problemen en allergische reacties optreden, met verdere complicaties.
Wanneer moet je naar een dokter?
Het serotoninesyndroom moet altijd worden behandeld door een medische professional. Deze ziekte kan in de regel niet op zichzelf worden genezen, dus de getroffen persoon is altijd afhankelijk van medische behandeling. Om de levensverwachting niet te beperken, moet een arts worden geraadpleegd bij de eerste tekenen van deze ziekte. Een arts moet worden geraadpleegd voor het serotoninesyndroom als de getroffen persoon lijdt aan psychische stoornissen. In dit geval zijn er oriëntatiestoornissen of innerlijke rusteloosheid. Verder permanent braken or diarree kan ook wijzen op het serotoninesyndroom en moet door een arts worden onderzocht. Ook permanent trillen in de handen duidt vaak op de ziekte en vereist een medisch onderzoek. Vaak, Depressie kan ook wijzen op het serotoninesyndroom. Bij het serotoninesyndroom kan de huisarts geraadpleegd worden. Verdere behandeling wordt meestal uitgevoerd door een specialist. Of dit zal resulteren in een volledige genezing, is niet universeel te voorspellen.
Behandeling en therapie
Om het serotoninesyndroom te behandelen, moet de trigger in de eerste plaats worden aangepakt. Dat wil zeggen, als een medicijn de schuld is van de voorwaarde, dan moet het onmiddellijk worden stopgezet. In plaats daarvan krijgt de patiënt een ander medicijn voorgeschreven. Tegelijkertijd is zijn toestand volksgezondheid wordt nauwlettend gevolgd. Dit is de enige manier om de overproductie van serotonine te stoppen. In milde gevallen treedt binnen 24 uur een verbetering op. Daarnaast kan er ook medicatie gegeven worden om de klachten te behandelen. Dus in een milde manifestatie van het syndroom, lorazepam wordt voornamelijk voorgeschreven. Dit medicijn wordt uitsluitend voor algemeen gebruikt verdoving Bij matige tot ernstige ziekte dient de arts toe cyproheptadinebijvoorbeeld om het effect van serotonine op een niet-specifieke manier te remmen. Autonome aandoeningen zijn echter niet gemakkelijk te behandelen. Dit is bijvoorbeeld het geval wanneer bloed druk lijdt aan sterke schommelingen. En als zelfs levensbedreigende symptomen zoals hyperthermie, nierfalen of aspiratie optreden, noodgeval maatregelen worden van nature gebruikt. in tegenstelling tot koorts, hyperthermie is niet te wijten aan een verstoorde temperatuurregeling in de hypothalamus, maar tot een ongecontroleerde verhoogde activiteit van de spieren. Daarom behandeling met paracetamol heeft in dit geval geen zin. Middelen met een lange werkingsduur of een lange halfwaardetijd zijn bijzonder gevaarlijk. Ze hebben meerdere dagen nodig om de volledige activiteit van de getroffene te herstellen enzymen De symptomen houden dus enkele dagen tot weken na stopzetting van het triggermedicijn aan. Gevaarlijke agenten zijn onder meer fluoxetinedie bijvoorbeeld een halfwaardetijd van één week heeft.
het voorkomen
Als een patiënt een antidepressivum bijzonder goed, dan is het risico op het serotoninesyndroom hoog. Het is dus raadzaam om aandacht te besteden aan eventuele fysieke veranderingen. Op deze manier kunnen de eerste ziekteverschijnselen in een vroeg stadium worden opgespoord en met de arts worden besproken, hetzelfde geldt ook na verhoging van de dosis van een medicijn. Bovendien is voorzichtigheid geboden bij zelfmedicatie met preparaten die Sint-janskruid extracten, dextromethorfanof tryptofaan, aangezien deze middelen de aanmaak van serotonine bevorderen.
Follow-up
Het serotoninesyndroom veroorzaakt fysieke, neurologische en psychologische symptomen. Vervolgzorg is aan te raden om de symptomen tegen te gaan, zelfs nadat de behandeling is voltooid. Het syndroom mag in de toekomst niet meer voorkomen. De kwaliteit van leven van de getroffen persoon staat centraal. Het serotoninesyndroom kan door verschillende factoren worden veroorzaakt. Er is geen algemeen geldige trigger. De veroorzakende ziekte wordt behandeld met medicatie. Tijdens de nazorg vermindert de arts de dosis totdat het volledig is stopgezet. Ook gaat hij na in hoeverre de patiënt het medicijn verdraagt. Bij regelmatige controles wordt de toestand van de patiënt vastgelegd. Als de symptomen terugkeren, wordt de behandeling hervat. Verdere onderzoeken zijn nodig naar het oordeel van de specialist (differentiële diagnose Neurologische symptomen gaan gepaard met convulsies of tremoren van ledematen. In ernstige gevallen worden de ademhalingsspieren aangetast. Deze situatie is levensbedreigend voor de getroffen persoon. Ziekenhuisopname is dringend vereist. De nazorg vindt plaats in het ziekenhuis. Het wordt beëindigd als er geen levensgevaar meer is en de patiënt het ziekenhuis weer mag verlaten. Er is een verband tussen het serotoninesyndroom en een verhoogd zelfmoordrisico. Als er een acuut risico op zelfmoord bestaat, moet de reddingsdienst onmiddellijk worden gebeld. Ze bieden eerste hulp Als het gevaar aanhoudt, wordt de getroffen persoon in het ziekenhuis opgenomen.
Wat u zelf kunt doen
Omdat deze ziekte dodelijk kan zijn, behoort deze absoluut tot medische behandeling. Spontaan herstel is niet mogelijk. Bovendien is het belangrijk om erachter te komen welke medicijnen het syndroom bij de patiënt hebben veroorzaakt. Ze moeten worden stopgezet of vervangen. Alleen op deze manier kan een verbetering van de symptomen worden bereikt en kan een hernieuwde verhoging van de serotoninespiegel worden voorkomen. Hiervoor is het noodzakelijk dat de betreffende patiënt aangeeft welke medicijnen hij of zij heeft ingenomen. Dit geldt ook als het vrij verkrijgbare medicijnen waren, zoals Sint-janskruid voorbereidende werkzaamheden. Ze verhogen ook de serotonine en hebben mogelijk bijgedragen aan een gevaarlijke interactie. Als patiënten met het serotoninesyndroom nog geen psychotherapeutische behandeling ondergaan, moeten ze uiterlijk nu beginnen. Dit kan toekomst voorkomen Depressie en stellen patiënten zo in staat te leven zonder serotonineverhogende medicijnen te gebruiken. Veranderingen in levensstijl hebben ook een antidepressivum effect. Regelmatig uithoudingsvermogen sport reguleert bijvoorbeeld de stofwisseling en zorgt tegelijkertijd voor een goed humeur. Volgens studies een bewuste, evenwichtige dieet heeft ook een positief effect op bestaande depressies en voorkomt deze. Zich onthouden van genotmiddelen zoals nicotine en alcohol, evenals regelmatige rust en slaap, helpen patiënten ook om psychologisch stabiel te blijven. Veel mensen hebben ook baat bij zelfhulpgroepen. Vrijwilligerswerk geeft het leven ook een nieuwe betekenis.
