Polycythaemia Vera: oorzaken, symptomen en behandeling

Polycythaemia vera is een myeloproliferatieve aandoening die gepaard gaat met overproductie van allemaal bloed cellen en als gevolg daarvan een verhoogd risico op trombo-embolie. Met een incidentie van 1 tot 2 gevallen per 100,000 inwoners per jaar is polycythaemia vera een zeldzame syndromale ziekte.

Wat is polycythaemia vera?

Polycythaemia vera is een chronische myeloproliferatieve aandoening waarbij er een verhoogde synthese is bloed cellen, in het bijzonder erytrocyten, in de beenmerg​ Als gevolg van deze voortschrijdende en onomkeerbare overproductie is er sprake van een toename van hematocriet (mobiel bloed componenten) en bloedviscositeit (viscositeit), leidend tot microcirculatiestoornissen en een verhoogd risico op trombo-embolische voorvallen. Bovendien worden bij polycythaemia vera twee klinische stadia onderscheiden. De eerste fase wordt gekenmerkt door verhoogde erytrocytensynthese en erytrocytose (verhoogd aantal rode bloedcellen) en kan volledig asymptomatisch zijn. De progressieve late fase wordt gekenmerkt door secundaire beenmergfibrose met extramedullaire hematopoëse en splenomegalie. Evenzo kan polycythaemia vera zich ontwikkelen tot myelodysplasie, waarbij hematopoëse in toenemende mate wordt overgenomen door mutante stamcellen of acute myeloïde. leukemie.

Oorzaken

De exacte etiologie van polycythemie vera is nog niet bepaald en is waarschijnlijk gebaseerd op een mutatietransformatie van stamcellen die nog niet volledig is geregistreerd en die zich kunnen profileren in verschillende specifieke celtypen. Zo kon bij ongeveer 95 procent van de getroffen individuen een zogenaamde JAK2V617F-puntmutatie worden gedetecteerd, die leidt tot een uitwisseling van het aminozuur valine met fenylalanine en dus tot een verhoogde delingssnelheid van de specifiek aangetaste cellen. Bij 2 tot 3 procent werd ook een functioneel vergelijkbare JAK2-mutatie in exon 12 (aminozuurcoderend DNA-segment) waargenomen. Omdat deze mutaties ook voorkomen bij andere myeloproliferatieve syndromen zoals essentiële trombocytemie en primaire myelofibrose, kunnen mogelijke uitlokkende factoren zoals schadelijke stoffen (waaronder benzine), ioniserende straling, en de betrokkenheid van een ander, nog onbekend, gen mutatie worden ook besproken.

Symptomen, klachten en tekenen

Polycythaemia vera wordt gekenmerkt door een overmatige productie van rode bloedcellen (erytrocyten​ Als gevolg hiervan wordt het bloed dikker en gaan de vloei-eigenschappen achteruit. De bijbehorende problemen met de bloedsomloop kunnen verschillende symptomen veroorzaken. Polycythaemia vera begint vaak sluipend, waardoor veel patiënten aanvankelijk weinig symptomen vertonen. Doorbloedingsstoornissen in de handen en voeten behoren tot de meest voorkomende symptomen. Evenzo een blauwe verkleuring (cyanose) van de lippen ontstaat door een gebrek aan zuurstof levering. Het gezicht, de armen en benen vertonen daarentegen roodheid van de huid​ Zeker na contact met water, veel patiënten met polycythaemia vera klagen over jeuk. Dit wordt ook wel aquagene pruritus genoemd. De zogenaamde erytromelalgie is ook een kenmerkend symptoom van de kwaadaardige bloedziekte. Het wordt gekenmerkt door pijnlijke en plotselinge oververhitting en roodheid van de voeten en / of handen. Het toegenomen aantal erytrocyten kan verder leiden naar duizeligheid, neusbloedingenvisuele stoornissen of oorsuizen. Door de veranderde stromingseigenschappen van het bloed is er ook een verhoogd risico op vasculair afsluiting als gevolg van bloedstolsels (trombose) of embolieën. Verminderde bloedtoevoer naar de kransslagaders, aan de andere kant, leidt tot een gevoel van beklemming in de borst (angina pectoris) en verhoogt bovendien het risico op a hart- aanval.

Diagnose en verloop

Het eerste vermoeden van polycythaemia vera is vaak gebaseerd op verhoogde erytrocyten, hematocrietof hemoglobine niveaus in een bloed Test​ Bovendien is er in veel gevallen van de ziekte een verhoogd aantal leukocyten en bloedplaatjes met tegelijkertijd een afname erytropoëtine niveau (EPO niveau). In het vergevorderde stadium van de ziekte kan het vermoeden worden onderbouwd door splenomegalie. De diagnose wordt bovendien bevestigd door de detectie van de JAK2 (V617F) -puntmutatie. Polycythaemia vera (primaire erythrocytose) moet differentieel worden onderscheiden van secundaire erytrocytose zoals spanning erythrocytose, erythrocytose bij rokers en erythrocytose als gevolg van hypoxie of EPO-producerende tumoren in de lever or nier, die worden gekenmerkt door verhoogde EPO niveaus. Met vroege diagnose en gecontroleerd therapieheeft de ziekte een goede prognose met een ongeveer normale levensverwachting ondanks het chronisch progressieve beloop. Indien onbehandeld, wordt polycythaemia vera geassocieerd met een aanzienlijk verhoogd risico op trombo-embolische voorvallen (waaronder beroerte, tromboseen hartinfarct).

Complicaties

Bij deze ziekte lijden patiënten voornamelijk aan een duidelijk toegenomen volume van bloed. Dit resulteert ook in rood worden van de huid, wat onaangenaam kan zijn, vooral in het gezicht, en dus de kwaliteit van leven van de patiënt aanzienlijk vermindert. Het bloed zelf is stroperig, zodat ook de stolling meestal wordt verstoord. De hersenen wordt ook ten onrechte van bloed voorzien, wat kan leiden persoonlijkheidsstoornissen of stemmingswisselingen​ In veel gevallen lijden de getroffenen aan ernstige hoofdpijn or duizeligheid​ Door de ziekte is het risico op beroerte or hart- aanval neemt enorm toe, waardoor ook de levensverwachting van de patiënt significant kan worden verlaagd. In de meeste gevallen wordt polycythaemia vera behandeld met behulp van medicatie. Patiënten moeten de medicatie vaak permanent innemen om de kans hierop te verkleinen trombose​ Er treden geen bijzondere complicaties of bijwerkingen op. Mogelijk is de levensverwachting van de getroffen persoon ook verminderd als gevolg van polycythaemia vera. Verder heeft een gezonde leefstijl ook een zeer positief effect op het beloop van deze ziekte.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

Storingen en onregelmatigheden in de bloedstroom moeten aan een arts worden voorgelegd. Als er hartkloppingen zijn, duizeligheid, een interne warmte of een ongewoon gevoel van koud in sommige delen van het lichaam heeft de getroffen persoon hulp nodig. Als er perceptuele stoornissen, een tintelend gevoel in de ledematen, gevoelloosheid of overgevoeligheid zijn, moet een arts worden geraadpleegd. Veranderingen in huid uiterlijk, jeuk of roodheid moet aan een arts worden voorgelegd. Indien open wonden verschijnen, steriel wondverzorging Is benodigd. Als de getroffen persoon dit niet voldoende kan geven, moet een arts worden geraadpleegd. Anders, kiemen kan het organisme binnendringen en verdere ziekten veroorzaken of bloedvergiftiging​ Dit kan levensbedreigend zijn voorwaarde​ Bloeden uit de neus- or tandvlees, een gevoel van beklemming in het organisme en algemeen functionele stoornissen moet worden onderzocht en behandeld. Bij een verminderd gezichtsvermogen en bij oorsuizen dienen de klachten te worden verhelderd. Als een acute volksgezondheid-dreigende situatie doet zich voor, een ambulancedienst moet worden gealarmeerd. In geval van bewustzijnsstoornissen of bewustzijnsverlies is een spoedarts nodig. Een sterke afname van de interne krachten, een ineenstorting en een plotselinge oververhitting zijn alarmsignalen van het lichaam. Bij polycythaemia vera, a bloedprop kan vormen. In ernstige gevallen kan a beroerte of er treedt een beperking van de hartactiviteit op. Zonder dringende medische zorg voor de getroffen persoon is een voortijdige dood op handen.

Behandeling en therapie

Tot op heden is de enige causale of genezende behandeling voor polycythaemia vera stamceltransplantatie​ Omdat een dergelijke interventie gepaard gaat met een hoog risico op gevolgen en verhoogde mortaliteit, wordt deze over het algemeen alleen in de zeer gevorderde stadia van de ziekte overwogen. In tegenstelling tot, palliatieve therapie maatregelen gericht op het verminderen van het risico op trombo-embolische voorvallen, het verlichten van symptomen en het voorkomen van complicaties staan ​​voorop bij de behandeling van polycythaemia vera. Voor dit doel wordt aderlaten meestal geïnitieerd om de hematocriet niveau, wat zorgt voor een snelle en effectieve bloedafname volume​ Aanvankelijk wordt aderlaten uitgevoerd met tussenpozen van twee tot drie dagen, afhankelijk van het specifieke hematocrietniveau dat aanwezig is, waarbij het interval tussen behandelingen toeneemt naarmate de behandeling vordert. Om het risico op trombose te minimaliseren en om de microcirculatiestoornissen te behandelen, is een trombose-aggregatieremmer (laag-dosis ASA) wordt gelijktijdig gebruikt.Als er permanent korte intervallen tussen de vereiste aderlatingssessies of een hoog aantal bloedplaatjes kunnen worden waargenomen, wordt in het kader van een cytoreductieve therapie door middel van actieve middelen zoals Hydroxurea of ​​cytokinen, die de synthese van alle bloedcellen in de beenmerg​ In sommige gevallen waarin een gerichte verlaging van het aantal bloedplaatjes is geïndiceerd, anagrelide, dat een onderdrukkend effect heeft op de rijping van bloedplaatjes, kan worden toegepast om polycythaemia vera te behandelen.

het voorkomen

Omdat polycythaemia vera hoogstwaarschijnlijk het gevolg is van een mutatie van stamcellen waarvan de triggerfactoren (uitlokkende factoren) nog niet duidelijk zijn opgehelderd, kan de ziekte niet worden voorkomen. Wel gewichtsvermindering, regelmatige lichaamsbeweging, vermijden van langdurig zitten en consistent therapie voor hart- en vaatziekten het verhoogde risico op trombo-embolie bij polycytemie minimaliseren.

Follow-up

In de meeste gevallen van polycythaemia vera hebben patiënten er zeer weinig en ook beperkte maatregelen van nazorg die voor hen beschikbaar is. Hier is in de eerste plaats een snelle en vooral een zeer vroege diagnose belangrijk om andere complicaties of verder ongemak te voorkomen. Daarom moeten getroffen personen bij de eerste symptomen of tekenen van de ziekte een arts raadplegen om verdere complicaties of klachten te voorkomen. Zelfgenezing kan in de regel niet plaatsvinden. De behandeling zelf omvat een kleine chirurgische ingreep. Naderhand moeten getroffen personen rusten en het rustig aan doen. Ze moeten zich onthouden van inspanning en van fysieke of stressvolle activiteiten om het lichaam niet onnodig te belasten. Medicatie moet ook regelmatig worden gecontroleerd en aangepast door een arts. Bij onduidelijkheden of vragen over de medicatie dient altijd eerst een arts te worden gecontacteerd. Regelmatige controles door een arts zijn ook erg belangrijk om de bloedbeeld permanent. Of polycythaemia vera leidt tot een verminderde levensverwachting van de getroffenen, kan in deze context niet universeel worden voorspeld.

Wat u zelf kunt doen

Zelfhulpopties zijn over het algemeen niet beschikbaar voor de persoon die lijdt aan polycythaemia vera. In ieder geval is de patiënt afhankelijk van behandeling door een arts, waarbij a transplantatie van stamcellen. In sommige gevallen overlijdt de patiënt ondanks behandeling. Over het algemeen moet de patiënt met polycythaemia vera voor zijn lichaam zorgen en zichzelf niet blootstellen aan onnodige spanning​ Sportieve activiteiten moeten ook worden vermeden, omdat ze het lichaam belasten. Stressvolle situaties moeten ook worden vermeden. Bij jeuk mag het getroffen gebied niet worden bekrast om uitslag te voorkomen. Vanwege het verhoogde risico op hart- aanval, regelmatige controles bij een arts zijn erg handig om een hartaanval​ Onderzoek naar tumoren in de nieren of lever zijn ook nuttig, omdat deze ook kunnen worden bevorderd door polycythaemia vera. In sommige gevallen is contact met andere mensen die door de ziekte zijn getroffen, nuttig, omdat dit kan leiden op een uitwisseling van informatie die nuttig kan zijn voor het dagelijks leven en het leven gemakkelijker kan maken. In de meeste gevallen wordt de levensverwachting van de patiënt verminderd door polycythaemia vera.