Een alvleeskliertumor kan goedaardig of kwaadaardig zijn, waarbij de meerderheid van alle gediagnosticeerde alvleeskliertumoren kwaadaardig is. Hoewel goedaardige tumoren relatief gemakkelijk kunnen worden verwijderd, staan kwaadaardige tumoren of pancreascarcinomen bekend om hun enorme agressiviteit.
Wat is een alvleeskliertumor?
Onder een alvleeskliertumor verwijst de medische professie naar tumoren die zich in de alvleesklier hebben gevormd - pancreas. De meeste tumoren die zich ontwikkelen, zijn kwaadaardig; vervolgens tast de tumor het gebied van de alvleesklier aan dat de spijsvertering produceert enzymen De kanalen, die zich in het orgel bevinden, worden voornamelijk aangetast.
Oorzaken
De pancreascellen die verantwoordelijk zijn voor het produceren van spijsverteringssap beginnen groeien oncontroleerbaar. Vervolgens ontwikkelt zich een pancreastumor. Hoewel er goedaardige en kwaadaardige tumoren zijn, komen kwaadaardige tumoren (pancreascarcinoom) vaker voor. Kwaadaardige tumoren zijn extreem agressief en groeien en vermenigvuldig je ongelooflijk snel. Kenmerkend is de vorming van metastasen, die vervolgens ook andere organen aantasten (zoals de longen of lever Hoewel de ontwikkeling van een alvleeskliertumor bekend is, hebben artsen nog geen exacte oorzaak gevonden waarvoor de groei van alvleeskliercellen degenereert en een alvleeskliertumor ontstaat. Soms zijn het echter genetische veranderingen die ervoor zorgen dat gezonde pancreascellen in tumorcellen veranderen.
Symptomen, klachten en tekenen
Een kenmerkend kenmerk van pancreastumor is toenemende icterus (geelzucht hoewel dit gewoonlijk alleen in de gevorderde stadia van de ziekte voorkomt, wordt het beschouwd als een klassiek leidend symptoom van tumorziekte. Patiënten klagen ook over pijn in de buik, die vervolgens naar achteren straalt. Pijn, dat wordt beschreven als saai en voornamelijk 's nachts optreedt, is ook typerend voor pancreastumoren. Een uitpuilende galblaas (het zogenaamde Courvoisier-teken) is ook een teken dat er zich een pancreastumor heeft gevormd. Omdat de alvleeskliertumor de inwendige kanalen van de alvleesklier blokkeert, worden de klieren vervolgens in hun functie aangetast. Daardoor hebben patiënten er ook last van problemen met de spijsvertering snel gewichtsverlies is het gevolg. Diabetes komt soms voor in ongeveer tien procent van alle gevallen. Veranderd huid pigmentatie en trombose kunnen ook de eerste tekenen zijn van een pancreastumor. In het vergevorderde stadium, lever vergroting en ook leverdisfunctie zijn mogelijk; ernstige vermagering en buikwaterzucht treden op in de laatste fase.
Diagnose en verloop van de ziekte
In het begin voert de arts een ultrageluid examen. Door middel van ultrageluid, is het mogelijk dat op voorhand andere ziekten kunnen worden uitgesloten, die ook kunnen veroorzaken pijn in de buik or geelzucht. Met de hulp van MRI of computertomografie, kan de arts eventuele tumoren detecteren die zich in de pancreas hebben gevormd. In enkele gevallen is een gastroscopie en röntgenstraal beeldvorming van de inwendige kanalen van de alvleesklier kan ook nodig zijn om een definitieve diagnose te stellen. Dankzij verbeterde chirurgische technieken kan vandaag de dag een beter genezingspercentage worden gezegd. Hoewel goedaardige tumoren gemakkelijk en zonder complicaties kunnen worden verwijderd, zijn met name kwaadaardige tumoren buitengewoon moeilijk te behandelen. Pancreascarcinoom heeft bijvoorbeeld de slechtste prognose van alle bekende carcinomen. Het overlevingspercentage na vijf jaar is niet meer dan 30 procent en slechts 20 procent van alle tumoren kan operatief worden verwijderd nadat de arts de diagnose heeft gesteld. In ongeveer 80 procent van alle gevallen keert de tumor terug - binnen 24 maanden; slechts in zeer enkele gevallen is een tweede operatie mogelijk.
Complicaties
Er is een verhoogd risico op complicaties bij een pancreastumor, en dit geldt vooral voor kwaadaardige tumoren. Omdat de tumor zich meestal anatomisch in de buurt van de gal drain, kan het ervoor zorgen dat gal een back-up maakt en zich uitstrekt naar de galblaas. Als gevolg hiervan is er een risico op galblaas ontsteking (cholecystitis). Het is ook mogelijk voor een abces te ontwikkelen in de lever Als cholecystitis zich door het lichaam verspreidt, kan het levensbedreigend worden bloed vergiftiging (bloedvergiftigingZonder onmiddellijke medische behandeling leidt dit vaak tot de dood van de patiënt. Soms veroorzaakt een pancreastumor een verstopping van de darm. De darmblokkade kan op zijn beurt leiden tot verminderde stofwisseling of constipatie Bovendien, omdat de bloed de toevoer wordt verminderd, bestaat het risico dat het aangetaste deel van de darm ontstoken raakt en afsterven. Een kwaadaardige alvleeskliertumor leidt vaak tot stofwisselingsstoornissen. Het kan bijvoorbeeld niet meer voldoende produceren hormonen en enzymen. De ontwikkeling van suikerziekte mellitus is ook mogelijk in het verdere verloop van de kanker Complicaties kunnen ook optreden met behulp van chirurgische behandeling van de pancreastumor. De verschillende interventies worden dus als serieus en omvangrijk beschouwd. Mogelijke gevolgen zijn verwondingen aan aangrenzende organen en lichaamsstructuren. Deze omvatten vooral bloed schepen zoals de belangrijkste slagader (aorta) of zenuwen Het is niet ongebruikelijk dat ernstigere bloedingen of secundaire bloedingen duidelijk zijn.
Wanneer moet je naar een dokter?
Terugkerende gastro-intestinale symptomen, gewichtsverlies en eetlust, en tekenen van type 2 suikerziekte mellitus suggereert een pancreastumor. Indien deze klachten zich zonder duidelijke oorzaak voordoen, dient een arts te worden geraadpleegd. Als er andere ongebruikelijke symptomen en klachten optreden, kunt u het beste de huisarts of een gastro-enteroloog raadplegen. Een pancreastumor manifesteert zich door agressieve groei en snelle uitzaaiingen, waardoor een vroege diagnose levensreddend kan zijn. Rokers, alcoholisten en mensen die dat wel zijn te zwaar in het bijzonder kans hebben om een pancreastumor te ontwikkelen Evenzo behoren zowel diabetespatiënten als mensen met een familiegeschiedenis van de ziekte tot de risicogroepen. Of deze factoren van toepassing zijn of een ongezonde levensstijl met weinig beweging en een eenzijdig dieet wordt over het algemeen geleid, moeten de beschreven symptomen beslist door een arts worden opgehelderd. De huisarts, een oncoloog of een gastro-enteroloog zijn verantwoordelijk. Tijdens de behandeling worden ook voedingsdeskundigen, fysiotherapeuten en psychologen geraadpleegd. Therapie vindt altijd plaats onder toezicht van een specialist, die op de hoogte moet zijn van alle ongebruikelijke symptomen, bijwerkingen en gebeurtenissen die verband houden met de ziekte. Omdat de kans op herhaling groot is, moet de patiënt aanwezig zijn kanker screening met regelmatige tussenpozen na therapie.
Behandeling en therapie
Vier van de vijf carcinomen kunnen niet meer operatief worden behandeld als de arts de diagnose heeft gesteld, aangezien patiënten al in een vergevorderd stadium zijn. Zelfs dan, al was het maar geïsoleerd metastasen zijn gediagnosticeerd in de lever, zal een operatie geen genezing tot gevolg hebben. Als de tumor echter geen afstand heeft veroorzaakt metastasen of geïnfiltreerd belangrijke slagaders, volledige verwijdering van de tumor is mogelijk. Als er echter infiltratie van de aderen is, is een operatie ook onmogelijk. Tijdens de operatie verwijdert de arts ook de weefselvocht knooppunten - zelfs als deze niet worden beïnvloed. Hoewel deze optie controversieel is, besluiten steeds meer artsen om de nog gezonde te verwijderen weefselvocht knooppunten. Tijdens de chirurgische ingreep probeert de arts niet het hele orgaan te verwijderen, zodat een verbinding met de darm alsnog mogelijk is. Afhankelijk van de locatie beslist de arts over een rechtszijdige (duodenopancreatectomie), linkszijdige (pancreasstaartresectie) of middelste partiële pancreasresectie. Bij linkszijdige gedeeltelijke resectie, de milt wordt ook in bijna alle gevallen verwijderd. Soms is een totale resectie - de volledige verwijdering van de alvleesklier - de laatste kans op herstel van de patiënt. Dan de gal kanaal en maag zijn verbonden met de darm. Voor dit doel, verhoogde lussen van dunne darm worden gebruikt, die zijn "verbonden" met de maag zonder spanning. Als de tumor echter ongeneeslijk is, kiest de arts ervoor chemotherapie. Bovendien, chemotherapie kan ook als nuttig worden beschouwd na een operatie of zelfs vóór een operatie (als de tumor te groot is en verkleind moet worden).
Vooruitzichten en prognose
Pancreastumor is een van de meest verraderlijke kankers. Volgens het Robert Koch Institute Kanker Registratie, het overlevingspercentage van mannelijke patiënten na 5 jaar is 6.4 procent. Bij vrouwen is dat 7.6 procent. alvleesklierkanker heeft de laagste van alle overlevingskansen voor kanker. De prognose van de ziekte hangt echter in grote mate af van het tijdstip van diagnose en daaropvolgende behandeling. Hoe eerder de alvleeskliertumor op de juiste manier wordt behandeld, hoe gunstiger het effect op het beloop van de ziekte. Ook het type tumor speelt een belangrijke rol. Chirurgische verwijdering van de alvleeskliertumor is slechts bij 15 tot 20 procent van alle patiënten mogelijk, wat ook een negatief effect heeft op het verdere verloop van de ziekte. Het overlevingspercentage na 5 jaar voor degenen die een operatie hebben ondergaan, ligt tussen de 22 en 37 procent. De prognose is vooral slecht als de tumor zich al in een vergevorderd stadium bevindt. Het overlevingspercentage na 5 jaar is slechts 0.2 tot 0.4 procent. De situatie is beter voor cystadenocarcinoom, dat echter maar zelden voorkomt. Deze speciale vorm van pancreastumor is lang gelokaliseerd en minder agressief. Om deze reden is de prognose gunstiger. Endocriene carcinomen hebben meestal ook een betere prognose. Bovendien kan een pancreastumor terugkeren. Evenzo is metastase mogelijk.
het voorkomen
Omdat er nog geen oorzaken bekend zijn waarom alvleeskliercellen degenereren en muteren in kankercellen, is het ook nog niet bekend welke preventieve maatregelen kan elke tumorvorming stoppen of voorkomen.
Follow-up
Tumorziekten nazorg nodig hebben. Veel tumoren vormen zich opnieuw na succes therapie Artsen pakken dit levensbedreigende gevaar nauwlettend aan Grensverkeer de voortgang van de ziekte. De situatie is niet anders met pancreastumoren. In de meeste gevallen bespreken artsen en patiënten de nazorg vóór het einde van de initiële therapie. Opgemerkt moet worden dat genezing niet altijd mogelijk is. Soms behandelen artsen een alvleeskliertumor niet omdat deze al te ver gevorderd is op het moment van diagnose. De nazorg heeft dan alleen een palliatieve functie. Getroffen patiënten krijgen medische ondersteuning om zonder te leven pijn in de resterende tijd. Traditionele nazorg vindt minimaal driemaandelijks plaats in het eerste en tweede jaar na het beëindigen van de behandeling. Daarna wordt het examenritme breder. Vanaf het vijfde jaar symptoomvrijheid is een jaarlijkse controle voldoende. Nazorg wordt verleend in een kliniek of door een arts in de privépraktijk. De belangrijkste punten zijn een symptoomgerelateerde discussie en een fysiek onderzoek Een arts kan de binnenkant van de buik bekijken via endoscopische echografie. EEN computertomografie scan is ook gebruikelijk. Vanwege de lage overlevingskans bij een alvleeskliertumor, spelen levensvragen ook een niet te onderschatten rol. Psychotherapie kan indien nodig worden voorgeschreven.
Hier is wat u zelf kunt doen
Patiënten met een alvleeskliertumor kunnen zichzelf en hun organisme onderhouden door een gezonde levensstijl te leiden. Met een gebalanceerd dieet en inname van vitaminen, voedingsstoffen en sporenelementen immuunsysteem wordt versterkt en het welzijn wordt verbeterd. Het lichaam heeft voldoende slaap en hoogwaardige rusttijden nodig voor een goede regeneratie. Slaaphygiëne moet daarom worden herzien en aangepast aan de behoeften van de patiënt. Beddengoed, toevoer van frisse lucht en mogelijke omgevingsinvloeden moeten worden gecontroleerd en geoptimaliseerd. Ontspanning technieken en cognitieve training helpen om een innerlijk te vestigen evenwicht De patiënt kan deze procedures en methoden desgewenst alleen of met behulp van professionele ondersteuning toepassen. Hectisch, spanning of opwinding hebben een negatieve invloed op volksgezondheid en verzwakken de patiënt. Voldoende lichaamsbeweging in de frisse lucht, vrijetijdsactiviteiten en gesprekken met familieleden of andere getroffen personen worden als heilzaam en stabiliserend ervaren. De aandacht van de patiënt moet liggen op het verbeteren van zijn of haar welzijn. Een positieve levenshouding en lachen versterken de getroffen persoon ondanks alle tegenslagen. Een uitwisseling met andere patiënten in zelfhulpgroepen of internetfora kan dat wel leiden naar nieuwe inzichten. Tips en advies om in het dagelijks leven goed met de ziekte om te gaan, helpen bij het omgaan met alle onderzoeken en klachten.
