Duur van krampen
Een kenmerk van spier krampen is dat ze maar voor een korte tijd stoppen en uiteindelijk zonder enige externe invloed. Meestal duurt zo'n kramp niet langer dan ongeveer drie tot hooguit vier minuten. De duur van een kramp kan echter worden bekort. Dit kan worden bereikt door stretching de spier in kwestie en het aangetaste spiergebied licht opwarmen, bijvoorbeeld met een kersenpitkussen of een warmwaterkruik. Een compressie van de spier kan ook nuttig zijn.
Wanneer treden de krampen op?
Spier krampen van de tenen, maar ook van de kuiten, hebben de neiging om vaak in rust en vooral 's nachts voor te komen. De reden voor dit fenomeen wordt zo weinig begrepen als de oorzaak ervan krampen in het algemeen. Inmiddels is dat echter aangetoond stretching oefeningen van de overeenkomstige spieren zijn geschikt voor het voorkomen van nachtelijke voet- en krampen in de kuiten.
Een onderzoek met 80 deelnemers bleek die avond al in 2012 stretching geeft een duidelijk voordeel in vergelijking met de anders gebruikelijke pure kinine of magnesium therapie. Vooral tijdens het sporten is een neiging tot spierkrampen merkbaar. De lagere been spieren, maar ook de spieren van de voeten en tenen, zijn hier bijzonder gevoelig voor, omdat ze bij veel soorten sporten veel stress ervaren.
Naast de hierboven beschreven profylactische maatregelen, zoals regelmatig strekken en een evenwicht dieetkunnen de klachten ook met enkele onmiddellijke maatregelen worden verlicht. Allereerst is het belangrijk om de oefening of training te onderbreken als er krampen optreden. Vervolgens kan het strekken van de krampende spier de spierspasmen onderbreken.
Dit komt meestal overeen met het buigen van de aangedane teen naar de achterkant van de voet. Het daaropvolgende masseren of samendrukken van de spieren van de voetboog bevordert bloed bloedsomloop en helpt ook om de spier te ontspannen. Warmte is ook vaak nuttig bij acute krampen.
Daarnaast is het bij veelvuldige krampen belangrijk om de intensiteit van de training langzaam op te voeren en regelmatig te oefenen zodat de spieren kunnen wennen aan de belasting. Goed, dus stabiel en niet te strak, schoeisel is ook in dit geval belangrijk. Zelfs wanneer zwemmen, magnesium supplementen zijn zelden de juiste manier om te vermijden krampen in de tenen en voeten.
In plaats daarvan een geschikt opwarmprogramma en rekoefeningen in het begin zijn veel belangrijker. Bovenal moeten mensen die erg vatbaar zijn voor spierkrampen de tijd nemen om de belasting geleidelijk op te voeren. Dit geldt zowel voor de betreffende training als voor het trainingsprogramma over een langere periode.
Bovendien regelmatig rekoefeningen meerdere keren per dag kan krampen voorkomen.Magnesium in de vorm van bruistabletten, korrels, kauwtabletten of capsules wordt vaak beschouwd als een wondermiddel tegen spierkrampen. Het idee erachter is tenslotte ook heel aannemelijk - magnesium is een antagonist voor calcium, die vrijkomt in de spiercellen tijdens spieractiviteit. Vanuit wetenschappelijk oogpunt wordt het effect van magnesiumpreparaten echter als nogal onbevredigend beschouwd.
Zo werd in de laatste verschillende onderzoeken gevonden dat magnesium nauwelijks geschikt is voor de preventie van krampen. De reden waarom magnesium desalniettemin zo vaak wordt aanbevolen, ligt simpelweg in de hulpeloosheid van de geneeskunde over dit onderwerp, aangezien tot op heden geen exacte oorzaken van parafysiologische spierkrampen zijn vastgesteld en er dus geen causale therapie kan worden ontwikkeld. Het gevolg van een hoge magnesiuminname door voeding supplementen is in sommige gevallen zelfs een overdosis, die ook bijwerkingen kan veroorzaken, maar in ieder geval als geldverspilling kan worden beschouwd.
Een effectievere manier om te voorkomen krampen in de tenen en andere delen van het lichaam is in plaats daarvan rekoefeningen en voldoende beweging. Door de spieren op deze manier te trainen kan het optreden van krampen in veel gevallen in ieder geval significant worden verminderd. Mochten er toch frequente en hevige krampen optreden, dan is het raadzaam een arts te raadplegen, aangezien ernstige inwendige of neurologische basisziekten ook tot spierkrampen kunnen leiden.
Parafysiologische spierkrampen, dwz die welke niet het gevolg zijn van een onderliggende ziekte, zijn de onaangename metgezel van veel zwangerschappen. Vooral de kuitspieren, de voetspieren of de dij spieren worden vaak aangetast. Ze komen ook vaker 's nachts voor en beroven de getroffenen vaak volledig van hun slaap.
De redenen voor de krampen zijn te vinden in de verhoogde stress tijdens zwangerschap vanwege het constant toenemende gewicht van het kind. Dit resulteert niet alleen in circulatiestoornissen van het spierstelsel; bovendien een tekort aan sporenelementen zoals magnesium en calcium, die nodig zijn voor de ontwikkeling van het kind in grotere hoeveelheden dan voorheen, kan ook voorkomen. Allereerst moet worden benadrukt dat krampen in de benen en voeten (zelfs als ze stressvol zijn) niet gevaarlijk zijn voor het kind of de moeder.
Ze kunnen enerzijds worden verlicht door een evenwichtige dieet. Regelmatige lichaamsbeweging in combinatie met lichte rekoefeningen van de onderste ledematen is echter veel belangrijker. Deze kunnen ook helpen bij het onderbreken van krampen tijdens een aanval.
Wat betreft dieet supplementen bezorgdheid, vooral magnesiumtabletten, kan worden gezegd dat hun effect zeer beperkt is. Verschillende onderzoeken over dit onderwerp hebben zelfs aangetoond dat, hoewel het nemen ervan het aantal dagelijkse spierkrampen met een goed kwart kan verminderen, placebopreparaten precies hetzelfde effect hadden. De meest effectieve remedies blijven daarom bewegings- en rekoefeningen. Ten slotte moet worden vermeld dat kinine, een veelgebruikt en vrij verkrijgbaar middel tegen spierkrampen, zeker niet mag worden ingenomen tijdens zwangerschap. Afgezien van verschillende bijwerkingen zoals hartritmestoornissen en gastro-intestinale klachten, waarvan bekend is dat ze optreden tijdens het gebruik van de preparaten, kinine kan leiden tot vroegtijdige bevalling en dus vroeggeboorte tijdens zwangerschap.
