Algemene informatie
Oog herpes verwijst naar een infectie van het oog met herpes virussen Verschillende structuren van het oog kunnen worden aangetast (zenuwenhoornvlies, etc.). De virussen zijn ofwel virussen van de herpes simplex group (HSV), die op zijn beurt weer onderverdeeld kan worden in type 1 en type 2, of varicella zoster virussen.
Deze virussen behoren allemaal tot het herpes virussen, vandaar de naam "oogherpes". Naast oogherpes, de herpes simplex virussen veroorzaken vaak herpes simplex keratitis, dwz door herpes veroorzaakte hoornvliesontsteking. De term "oogherpes" beschrijft dus geen uniform ziektebeeld, maar is veel meer een soort verzamelnaam voor oogziekten veroorzaakt door herpesvirussen. Via druppel infectie (ademhaling lucht) en een uitstrijkje, zal ongeveer 90% van de bevolking in de loop van hun leven besmet raken met HSV-1 en vervolgens het virus de rest van hun leven in de zenuwcellen met zich meedragen. De "herpes" verschijnt dan symptomatisch wanneer de immuunsysteem is verzwakt.
Hoe vaak komt oogherpes voor?
Herpes van het oog (herpes corneae) is een van de meest voorkomende cornea-ontstekingen bij volwassenen. Afhankelijk van de penetratiediepte kunnen de volgende vormen van herpes corneae worden onderscheiden:
- Keratitis dendritica: deze vorm van oogherpes treft uitsluitend de oppervlakkige epitheliale laag van het hoornvlies. De gevoeligheid van het hoornvlies kan worden beperkt of volledig worden geëlimineerd.
- Keratitis disciformis: De stroma (middelste laag van het hoornvlies tussen de epitheel en endotheel) wordt ook aangetast in deze vorm van oogherpes, maar de epitheliale laag is intact. In het stroma zijn schijfvormige infiltraten zichtbaar. - Endotheliale keratitis /uveitis: In ernstige gevallen van oogherpes worden virussen geïnfiltreerd in het kamerwater, wat vervolgens kan leiden tot zwelling van de endotheliale laag op de achterkant van het epitheel en dus naar glaucoma.
Aangezien "oogherpes" geen uniform klinisch beeld vertegenwoordigt, is het ook moeilijk om het als zodanig te herkennen. Onder oogartsen wordt het vaak een "kameleon" genoemd omdat het veel ziekten kan nabootsen. Men kan echter veranderingen opmerken die duiden op een infectie en waarvoor men een oogarts zo spoedig mogelijk.
Indicaties kunnen zijn blaren op de ogen, roodheid of andere huidafwijkingen. Ontsteking van het hoornvlies kan een gevoel van vreemd lichaam veroorzaken en pijn. Echter, pijn is niet bij elke ontsteking van het hoornvlies aanwezig.
Fotofobie en verminderd zicht zijn ook mogelijk. Met herpes zoster van de ogen zijn ook andere klachten vrij typisch. Deze omvatten gevoeligheidsstoornissen in het gebied van de brug en de punt van de neus- en het voorhoofd, die gepaard gaan met ernstige pijn.
Zoals gebruikelijk kunnen ook andere delen van de huid worden aangetast gordelroos De huid is buitengewoon pijnlijk en vertoont een verminderd gevoel van gevoeligheid, dwz ze voelt verdoofd aan maar vertoont nog steeds de sterkste pijn. Meestal wordt een blaarachtige, rode uitslag gezien in de aangetaste huidgebieden.
De huidinfectie is gelokaliseerd in een riem rond de borst en schouders. Dit is de oorsprong van de naam gordelroos De ziekte gaat meestal gepaard met koorts en vergezeld van algemene zwakte.
Oogherpes kan optreden: Vooral 's ochtends zijn de ogen vaak verstopt. Er kunnen zich blaren vormen op de oogleden, die lijken op die van lip herpes. Het hoornvlies wordt vaak aangetast door oogherpes.
Minder vaak is er ook een herpesinfectie tussen de wand van de oogbol en de choroïde Deze infectie is echter des te ernstiger omdat ze het gebied aantast dat nodig is voor de voeding van het netvlies. Om deze reden is er een risico van blindheid in dit geval.
De ontwikkeling van herpes in het oog verschilt sterk van persoon tot persoon en een medisch onderzoek is absoluut noodzakelijk. Symptomen Oogherpes in het kort: Herpes Corneae vertoont de typische symptomen van een ontsteking van het hoornvlies (keratitis): hoe vaker de aanvallen optreden, des te waarschijnlijker is het dat littekens na verloop van tijd het gezichtsvermogen aantasten, en in het geval van herpesziekten, meer en meer meer delen van het oog worden aangetast. In ernstige gevallen kan a hoornvlieszweer kan zich ontwikkelen, wat een gat in het hoornvlies kan achterlaten als het openbreekt.
Als de ziekte chronisch wordt, kan dit verdere oogaandoeningen veroorzaken. - Roodheid van de ogen,
- Vreemd lichaamssensatie bij het knipperen,
- Ernstige verbranding en jeuk en
- Verhoogde afscheiding van vocht uit het oog. tot etterende afscheiding
- Roodheid van de ogen
- Vreemd lichaamsgevoel Fremdkörpergefu
- Lichtgevoeligheid
- Visuele beperking
- (zelden) gelijmde ogen
- Branderig gevoel, jeuk
De oogarts zal oogdruppels en / of oogzalven met virustatica voorschrijven zoals:
- aciclovir,
- ganciclovir,
- trifluorthymidine,
- Trifluridine en idoxuridine.
In het geval van oogherpes, gewoon oogdruppels, zogenaamde "bleekmiddelen", mogen nooit worden gebruikt om de roodheid van de ogen te behandelen, aangezien deze middelen een slechtere toevoer van vocht naar het oog veroorzaken, wat de ziekte verder verergert. Hygiënische artikelen, zoals handdoeken en washandjes, mogen nooit in het gezin worden gedeeld, maar de getroffen persoon moet indien mogelijk wegwerpproducten gebruiken totdat de "herpes" volledig is genezen. Alleen de strengste hygiëne kan een uitstrijkje-infectie en dus verdere verspreiding voorkomen.
Als de oogherpes ook is veroorzaakt door een andere infectie (door bacteriën), antibiotica kan worden voorgeschreven om de onderliggende ziekte te behandelen. echter, de antibiotica zijn niet effectief tegen de herpesvirussen zelf. Er zijn zalven voor de behandeling van oogherpes.
De meeste bevatten antivirale stoffen zoals aciclovir of Valaciclovir. In het geval van herpetische keratitis, zoals oogzalven worden wekenlang gebruikt. Afhankelijk van het type herpes keratitis, actueel glucocorticoïden kan ook worden toegepast.
Dit is echter strikt gecontra-indiceerd bij keratitis dendritica, een speciale vorm van oogherpes, aangezien het klinische beeld zou verslechteren. aciclovir zalven worden ook gebruikt bij oogherpes veroorzaakt door zoster-virussen. Zalven gemaakt van een zinkschudmengsel kunnen ook worden gebruikt voor huiduitslag.
Zoals hierboven beschreven, de herpes simplex virustype 1 kan een leven lang in zijn inactieve vorm in het lichaam blijven na een enkele infectie, die meestal op jonge leeftijd optrad. Het virus nestelt zich vervolgens in de zenuwcellen, waar het meestal volledig onopgemerkt blijft - totdat een nieuwe uitbraak van de ziekte optreedt als gevolg van een combinatie van bepaalde omstandigheden. Het komt vaak voor dat een verkoudheid of een andere ziekte die we net hebben meegemaakt ons verzwakt heeft immuunsysteem, dat dan het herpesvirus in de zenuwcellen niet meer onder controle kan houden en de virussen zich kunnen vermenigvuldigen en zich weer kunnen verspreiden.
Hormonale veranderingen kunnen ook leiden tot uitbraken van oogherpes, vooral bij vrouwen. De meest voorkomende oorzaak is echter meestal een verhoogd stressniveau, dat een ongezonde belasting van het hele lichaam vormt en dan natuurlijk, naast de toch al inspannende vergadering, de aanstaande zakenreis of de grote geplande trouwdag, leidt tot oogherpes. en maakt ons leven moeilijker. Zoals eerder vermeld, is stress de meest voorkomende oorzaak van een nieuwe uitbraak van oogherpes.
Daarom is het belangrijk om dit indien mogelijk te vermijden. Het is daarom belangrijk om voldoende slaap te krijgen (ongeveer acht uur per nacht), een gezonde, evenwichtige dieet en ook evenwicht uit de vaak stressvolle alledaagse bezigheden, zoals sporten of andere hobby's. Bij een acute uitbraak is het natuurlijk belangrijk om ervoor te zorgen dat de virussen niet verder worden verspreid.
Daarom is het altijd belangrijk om uw eigen washandjes en handdoeken te gebruiken, uw handen weg te houden van het getroffen gebied en niet met uw gezicht te dicht bij andere mensen in de buurt te komen. Hetzelfde geldt natuurlijk voor een uitbraak van koortslippen: getroffenen moeten altijd uiterst voorzichtig zijn om hun ogen niet met hun vingers af te vegen nadat ze de herpesblaren op hun lippen hebben aangeraakt. Over het algemeen moet worden vermeden om de blaren te krabben, hoe storend ze ook zijn.
Dit kan het risico op het ontwikkelen van oogherpes aanzienlijk verminderen. Voorkomen herpes zoster van de ogen is er ook een levend vaccin tegen varicella, wat een van de standaard vaccinaties voor kinderen is. De vaccinatie wordt uitgevoerd als onderdeel van de U6 en U7-onderzoek.
Infectie met herpes simplex virussen komen meestal vroeg voor jeugd De overdracht is meestal door uitstrijkjes of druppel infectie en de eerste infectie verloopt meestal zonder symptomen. Het virus blijft echter levenslang aanwezig bij mensen en kan leiden tot herhaalde uitbraken van ziekten als het immuunsysteem is verzwakt.
De eerste infectie met het varicella zoster-virus komt ook bijna altijd voor in jeugd en leidt dan meestal tot het klinische beeld van waterpokken - een typische kinderziekte. Dit virus blijft ook levenslang in het lichaam, maar bij reactivering leidt het tot een uitbraak van gordelroos In beide gevallen blijft het virus aanwezig zenuwen die de geïnfecteerde delen van het lichaam voeden.
Dienovereenkomstig direct infectie van het oog gebied kan altijd oogherpes veroorzaken, en daarom moet er tijdens actieve herpesinfectie voor worden gezorgd dat het niet naar andere delen van het lichaam wordt verspreid door de geïnfecteerde blaren te krabben of te wrijven. Als er een manifestatie van de ziekte in het oog uitbreekt, ben je ook besmettelijk voor je medemensen. Daarom mag tijdens de ziekte geen contact met slijmvliezen plaatsvinden.
ook speeksel of andere lichaamssappen zoals tranen mogen andere mensen niet bereiken. Herpetische huiduitslag mag niet worden aangeraakt, aangezien de handen vaak contact hebben met slijmvliezen of de ogen en zo virussen kunnen overbrengen. Het gemeenschappelijke gebruik van handdoeken moet worden vermeden.
Als de oogherpes echter tijdig wordt gedetecteerd, kan deze goed worden behandeld en kunnen in ieder geval de symptomen snel worden bestreden zodat gevolgschade zoals verminderd zicht zelden optreedt. De term "oogherpes" beschrijft geen uniform klinisch beeld, maar is veel meer een soort verzamelnaam voor oogziekten veroorzaakt door herpesvirussen. Daarom kan de duur van de betreffende vorm van de ziekte of ziekte niet zo nauwkeurig worden bepaald.
Het hangt af van het exacte type ontsteking en de respons op de therapie. Herpes keratitis moet minstens 2 tot 4 weken worden behandeld, afhankelijk van het verloop van de ziekte en de mate van manifestatie. Het is echter moeilijk om een exacte duur te schatten, aangezien ‘oogherpes’, zoals veel oogartsen bevestigen, zich gedraagt als een kameleon uit de oogheelkunde.
De cursus kan heel individueel zijn. Herhalingen zijn ook mogelijk. Sinds een herpes infectie van het oog beschadigt de integriteit en afweer van het hoornvlies, het is gevoeliger voor microbiële infecties, die bovendien de duur van de ziekte kunnen verlengen.
A herpes zoster van het oog, in de volksmond bekend als oogherpes, geneest gewoonlijk na 3 tot 4 weken. Pijn en ongemak kunnen echter na deze tijd aanhouden. Dit wordt postherpetisch genoemd zenuwpijn.
Een vroege en goede therapie is daarom erg belangrijk, anders kunnen de symptomen chronisch worden. Herhalingen zijn ook mogelijk. De eerste verschijning van de ziekte is vaak een infectie van de oppervlakkige laag.
Dit geneest meestal snel met de juiste behandeling. Omdat de herpesvirussen echter in het organisme blijven, kan de ziekte keer op keer terugkeren. Dit kan onder andere leiden tot een nieuwe aanval van oogherpes: in latere episodes van oogherpes worden altijd de diepere hoornvlieslagen aangetast, wat kan leiden tot dichte littekens op het hoornvlies.
Het hoornvlies kan dan opzwellen en troebel worden, wat kan leiden tot blindheid van het aangedane oog. - Externe irritatie,
- Stress en
- infecties
De incubatietijd van de verschillende herpesziekten van het oog is heel verschillend. De herpes zoster van het oog vertoont een incubatietijd van ongeveer 7 tot 18 dagen.
Een reactivering is ook mogelijk bij een reeds bestaande infectie met het Herpes Zoster-virus. Deze virussen kunnen jarenlang stom blijven in zenuwstructuren en kunnen opnieuw worden geactiveerd als het immuunsysteem ongunstig is, waardoor de ziekte uitbreekt. De situatie is vergelijkbaar met infecties veroorzaakt door herpes simplex-virussen van het type 1 of 2.
Een manifestatie van de ogen treedt meestal op na een reeds bestaande infectie met het virus. Het is daarom moeilijk om een incubatietijd te specificeren. Oogherpes kan natuurlijk ook bij kinderen voorkomen.
De ziekte verschilt op geen enkele manier van die van volwassenen, alleen is de therapie wat gecompliceerder, omdat bij kinderen vaak nog geen medewerking wordt gegeven en ze snel met hun handen in de brandend ogen. Hier is dus speciale aandacht van de ouders vereist. Herpesvirussen kunnen al tijdens de zwangerschap bij baby's worden overgedragen zwangerschap of tijdens het geboorteproces, maar ook na de geboorte.
Overdracht door de moeder voor of tijdens de geboorte kan worden voorkomen met tijdig antivirale medicatie. Pasgeborenen worden vaak besmet tijdens normaal familiecontact met het herpesvirus. Deze overdracht vindt plaats via speeksel contact of uitstrijkje infectie.
Een manifestatie van oogherpes is dus al te zien bij baby's en kleine kinderen. Net als bij volwassenen manifesteert het zich door blaarachtige uitslag op de oogleden en klachten van de ogen, zoals pijn, een gevoel van vreemd lichaam of verminderd zicht. Baby's kunnen ook een koorts.
Vooral in de eerste 6 levensweken moet erop worden gelet dat infectie met herpesvirussen wordt voorkomen. Als een herpesinfectie bekend is bij de ouders, moeten ze zeker bepaalde hygiënemaatregelen volgen. Het moet worden vermeden om de baby te kussen of om gewoon bestek te gebruiken.
Ook mogen er geen gedeelde handdoeken worden gebruikt. Als het kind besmet is geraakt, is een snel bezoek aan de dokter noodzakelijk. De arts kan de baby dan behandelen met antivirale medicatie.
Dit is belangrijk, omdat anders complicaties zoals een infectie van de centrale zenuwstelsel of littekens in het oog zijn mogelijk. De geactiveerde herpesvirussen vormen de bekende schurftige afzetting op verschillende delen van het lichaam, maar vaak ook op de lippen (herpes labialis). De virussen kunnen echter ook het oog en alle andere delen van het lichaam infecteren.
Bij oogherpes (herpes corneae) worden vaak de oogleden en cornea aangetast. In zeldzame gevallen kan de choroïde van het oog, dat zich verder naar binnen bevindt, wordt ook aangetast. Oogherpes (herpes corneae) is zelden de eerste plaats van infectie met HSV1 of HSV2, maar meestal de verspreiding van recidiverende (recidiverende) lip herpes (herpes labialis).
