Oligodendroglioom is een hersenen tumor die wordt gevormd uit cellen die oligodendrocyten worden genoemd, voornamelijk in de grote hersenen Oligodendrocyten produceren de vettige bedekking van zenuwcellen. De gemiddelde leeftijd bij diagnose van oligodendroglioom is 35 jaar.
Wat is oligodendroglioom?
Schematisch diagram met de locatie van een hersenen tumor in de hersenen. Klik om te vergroten. Tumoren die de centrale beïnvloeden zenuwstelsel (CNS) zijn meestal zeldzaam. Oligodendroglioom wordt in ongeveer 5 procent van deze gevallen gediagnosticeerd. Dit soort hersenen tumor komt vaker voor bij volwassenen (9.4% van alle primaire hersentumors) dan bij kinderen (4%). Oligodendroglioom vormt zich met name in de frontale of temporale kwabben, dwz frontale kwab, pariëtale kwab en occipitale kwab. Verwijzend naar de observatie van de tumor onder de microscoop, is de ziekte verdeeld in twee typen: een goed gedifferentieerd oligodendroglioom dat langzaam groeit (klasse II) en een anaplastisch, sneller groeiend oligodendroglioom (klasse III). Oligodendroglioom in de frontale hersenkwab kan geleidelijke veranderingen in stemming en persoonlijkheid veroorzaken, evenals hemiparese. Problemen met coördinatie en taal of geheugen kan te wijten zijn aan oligodendroglioom in de slaapkwabben van de hersenen.
Oorzaken
Zoals bij de meeste hersentumorsis de oorzaak van oligodendroglioom grotendeels onbekend. De centrale zenuwstelsel (CNS) bestaat uit de hersenen en spinal cord Cellen in het CZS normaal groeien op een ordelijke, gecontroleerde manier. Als deze volgorde om de een of andere reden wordt verstoord, beginnen de cellen zich te delen en vormen ze een klomp of tumor. In de hersenen bevinden zich zenuwcellen en cellen die dienen om de zenuwcellen te beschermen. Deze ondersteunende cellen worden gliacellen genoemd. Een tumor die zich daar vormt, wordt een glioom genoemd. Net als andere tumoren is een oligodendroglioom goedaardig of kwaadaardig. Goedaardige tumoren kunnen doorgaan groeien zonder de normale celgroei te verstoren. Een kwaadaardig oligodendroglioom zal cellen binnendringen, omringend weefsel vernietigen en zich verspreiden naar andere delen van de hersenen.
Symptomen, klachten en tekenen
Symptomen van oligodendroglioom worden voornamelijk gekenmerkt door verplaatsing en compressie van aangrenzende hersenstructuren als gevolg van tumorgroei. Meestal zijn er algemene tekenen van intracraniale druk en focale gebreken. Misselijkheid, braken, verlies van eetlust, 피로, hoofdpijnaandachtstekort of rusteloosheid treden op als onderdeel van de intracraniële drukverschijnselen. In uitgesproken gevallen is de symptoomtriade van hypertensie, afgenomen hart- snelheid, en dyspnoe wordt waargenomen. Heel typerend voor oligodendroglioom is ook het optreden van epileptische aanvallen of beroertes. De beroertes zijn te wijten aan het feit dat er een neiging is tot bloeden in de tumoren. Oedeem (perifocaal oedeem) kan zich rond de tumor vormen, wat op zijn beurt leidt tot extra ruimte-innemende laesies. In sommige gevallen treedt ook obstructie van de uitstroom van cerebrospinale vloeistof op. De resulterende ophoping van hersenvocht leidt ook tot verplaatsing van hersenweefsel. Dit kan tekenen van intracraniële druk verergeren, hoofdpijn, braken en toevallen. Zonder behandeling kan de ontwikkeling van levensbedreigend zijn hersenstam beknelling is dan mogelijk. Niet elke getroffen persoon ontwikkelt echter dezelfde reeks symptomen. De symptomen zijn afhankelijk van welke delen van de hersenen zijn aangetast en hoe de tumor zich gedraagt. De groeisnelheid, de infiltratiecapaciteit en het risico op metastase kunnen bijvoorbeeld verschillen tussen tumoren. Hoewel bij veel tumoren symptomen als gevolg van compressieprocessen de eerste zorg zijn en cruciaal zijn voor overleving, kunnen andere symptomen de overhand krijgen als metastase vroeg optreedt.
Diagnose en progressie
Getroffen personen met langzaam groeiend oligodendroglioom kunnen gedurende enkele jaren milde symptomen ontwikkelen voordat de tumor wordt gedetecteerd. Eerste symptomen van elk type hersentumor ontwikkelen zich meestal als gevolg van verhoogde druk in de schedel (verhoogde intracraniale druk), die kan worden veroorzaakt door het oligodendroglioom. Dit leidt tot hoofdpijn, misselijkheid (braken) en visuele stoornissen. Verdere progressie van de ziekte kan leiden convulsieve aanvallen, en in tot 80% van de gevallen voornamelijk persoonlijkheidsveranderingen. De diagnose is gericht op het verkrijgen van de meest uitgebreide informatie die mogelijk is over het oligodendroglioom. Eenvoudige reflextests en anoftalmoscopie (onderzoek van de achterkant van het oog) verdere onderzoeken starten door middel van computertomografie of MRI Oligodendroglioom kan alleen zonder twijfel worden gediagnosticeerd door histopathologisch onderzoek (biopsie).
Complicaties
Aangezien oligodendroglioom een tumor in de hersenen is, zijn de gebruikelijke symptomen en complicaties van kanker optreden. Het verdere verloop van de ziekte hangt dus ook sterk af van het tijdstip van diagnose. In de meeste gevallen lijden de getroffenen aan ernstige hoofdpijn en epileptische aanvallen. Visuele stoornissen of misselijkheid kunnen ook voorkomen en worden niet zelden in verband gebracht met braken. Vanwege het oligodendroglioom lijden de getroffen personen ook aan bewustzijnsstoornissen en, in veel gevallen, persoonlijkheidsveranderingen. Verder vergeetachtigheid en algemeen geheugen stoornissen komen voor. De meeste patiënten voelen zich in het dagelijks leven onwel en hebben een algemeen gevoel van ziekte. De kwaliteit van leven van de getroffen persoon is aanzienlijk beperkt en wordt ook verminderd door het oligodendroglioom. Vaak, Depressie of andere psychologische stoornissen komen ook voor. Oligodendroglioom kan gedeeltelijk worden behandeld door chirurgie en andere methoden. Een volledige genezing vindt echter niet plaats, dus in de meeste gevallen hebben de getroffenen ook een aanzienlijk kortere levensverwachting.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als hersentumor, oligodendroglioom hoort thuis in medische diagnose en behandeling. Er zijn veel redenen die het nodig maken om in deze context naar een arts te gaan. Deze omvatten het vermoeden van een hersentumor evenals bijwerkingen van therapieën of de consistente naleving van vervolgafspraken. Een vermoeden van hersentumoractiviteit kan het gevolg zijn van sensorische stoornissen, verlamming of hoofdpijn Deze symptomen zijn echter zo onspecifiek dat ze niet duidelijk kunnen worden toegewezen aan een hersentumor zoals oligodendroglioom, maar ze kunnen vele andere oorzaken hebben. De eerste contactpersoon hierbij is dan ook de huisarts. Indien nodig verwijst hij of zij de patiënt door naar artsen in andere specialismen, zoals radiologen of neurologen. Tijdens de therapie van een oligodendroglioom of zelfs daarna kunnen bijwerkingen optreden die een bezoek aan de arts vereisen. Chirurgie, chemotherapie en straling therapie belasten het lichaam, en complicaties zoals postoperatieve bloeding moeten worden uitgesloten, en dat moet ook bloed tel veranderingen die kunnen leiden tot ernstige gevolgen. De psyche is ook een reden om naar een dokter te gaan als een patiënt de stressvolle diagnose niet aankan. In dat geval kan een verwijzing naar een psycholoog of psychooncoloog nuttig zijn. Nazorg is ook belangrijk en gekoppeld aan passende afspraken met de arts. Hier is het niet alleen belangrijk om vervolgafspraken consequent op te volgen, maar ook om altijd de arts te raadplegen als zich ongebruikelijke, ernstige of langdurige symptomen voordoen.
Behandeling en therapie
Oligodendroglioom wordt volgens de huidige medische normen als ongeneeslijk beschouwd. Studies hebben aangetoond dat met agressieve behandeling en dichtbij Grensverkeeris het mogelijk om de levensverwachting te verhogen. Hoe oligodendroglioom wordt behandeld, hangt af van het algemeen van de patiënt volksgezondheid, de anatomie van de tumor en de verspreiding van de kanker cellen. De behandeling wordt meestal uitgevoerd door een multidisciplinair team van specialisten. Voordat oligodendroglioom operatief wordt behandeld, wordt vaak medicatie geïnitieerd om de intracraniale druk te verlagen. Het doel van chirurgische ingrepen is om de tumor te verwijderen zonder het omliggende hersenweefsel te beschadigen. Vanwege zijn diffuse infiltrerende aard kan oligodendroglioom niet volledig worden geëlimineerd en is het niet te genezen door alleen een operatie. Daarom worden andere behandelmethoden gebruikt. Straling therapie gebruikt hoogenergetische stralen om de kanker cellen. Het is meestal een externe behandelingsmethode en in sommige gevallen kan een klein radioactief implantaat worden gebruikt. Oligodendroglioom kan ook worden behandeld chemotherapie, dwz gebruik van cytotoxische drugs, gelijktijdig met een operatie of bestraling.
Vooruitzichten en prognose
In vergelijking met andere hersentumors, de prognose voor oligodendrogliomen is beter. Een deel van oligodendrogliomen groeit langzaam. Daarom is de prognose significant beter dan voor snelgroeiende en kwaadaardige oligodendrogliomen. De prognose hangt onder meer af van de aard van de tumorcellen. Als er een goed gedifferentieerd laaggradig oligodendroglioom is, zijn de vooruitzichten veel beter dan wanneer er een anaplastisch en hooggradig oligodendroglioom is met ernstig gedegenereerde cellen. Een genezing is niet mogelijk voor oligodendroglioom. De prognose gaat over het inschatten van de overlevingstijd. Met behulp van geschikte therapeutische middelen maatregelenkunnen patiënten een langzaam groeiend oligodendroglioom gedurende tien jaar of langer overleven. In het geval van een anaplastisch oligodendroglioom van een hogere graad, duurt dit slechts een paar maanden. Deze prognoses moeten met de nodige voorzichtigheid worden bekeken omdat andere parameters de overlevingstijd beïnvloeden. Deze omvatten algemene volksgezondheid, leeftijd, de exacte locatie van de tumor of de grootte. De therapie en hoe deze reageert, hebben ook invloed op de prognose. Metastasen kan postoperatief ontstaan, of in het geval van hooggradige oligodendrogliomen. Gemiddeld verwachten kankerspecialisten dat 74 procent van de laaggradige oligodendrogliomen vijf jaar zal overleven. Zesenveertig procent van de getroffenen overleeft langer. De overlevingskansen zijn significant lager voor hoogwaardige maligne oligodendrogliomen.
het voorkomen
Omdat de oorzaken van hersentumoren zoals oligodendroglioom grotendeels onbekend zijn, is er geen preventief middel maatregelen kan genomen worden. Omgaan met kanker heeft ook gevolgen voor de hele persoonlijke omgeving van mensen met oligodendroglioom en vereist vaak aanzienlijke veranderingen in levensstijl.
Nazorg
Oligodendroglioom is een hersentumor die na therapie consequente nazorg vereist. Dit hangt ook af van waar de tumor zich bevond en hoe groot hij bezat, of hij tekorten had veroorzaakt en hoe hij werd behandeld. Wat alle tumoren echter gemeen hebben, is dat de patiënt dichtbij moet Grensverkeer zodat elke nieuwe tumorgroei vroegtijdig kan worden opgespoord en adequaat kan worden behandeld. Lichamelijke nazorg richt zich enerzijds op regeneratie na een inspannende behandelfase en anderzijds op faalverschijnselen of andere problemen als gevolg van de tumor. Vaak leert de getroffen persoon individueel geschikte oefeningen in het kader van logopedie, ergotherapie or fysiotherapie, die vervolgens thuis consequent kan worden geoefend. De gevolgen van straling en chemotherapie kan vaak goed worden beheerd door een gezonde levensstijl. Overmatig alcohol consumptie en vooral nicotine moet ten koste van alles worden vermeden. Psychologische nazorg is ook belangrijk om de diagnose van een hersentumor en de angst voor terugval te kunnen verwerken. Praten met familie en vrienden kan in deze context net zo nuttig zijn als het bijwonen van een oncologische steungroep. Ontspanning technieken kunnen ook nuttig zijn. Progressieve spier ontspanning volgens Jacobsen is ook zachte motorische training. Yoga kalmeert ook door een combinatie van fysieke, ademhaling en ontspanning opdrachten.
Hier is wat u zelf kunt doen
Als hersentumor hoort oligodendroglioom eigenlijk thuis in een specialistische behandeling, maar er zijn ook enkele dingen die de patiënt in het dagelijks leven kan doen als onderdeel van zelfhulp. Deze dagelijkse hulp kan worden gedifferentieerd in het fysieke en het mentale-emotionele gebied. Op fysiek gebied worden motorische vaardigheden vaak beperkt door de tumor zelf of door een operatie. Hier leren fysiotherapeuten of ergotherapeuten vaak oefeningen die de patiënt ook thuis zelf kan uitvoeren. Naast oefeningen voor deze lokale beperkingen zijn er ook manieren om de algehele conditie van de patiënt te verbeteren voorwaarde, vooral na bestraling of chemotherapie. Deze omvatten een gezonde dieet en voldoende drinken, evenals gedoseerde lichaamsbeweging, die thuis of in een sportclub kan worden gedaan, maar ook in speciale revalidatiecursussen. Met behulp van massages kunnen verkorte en gespannen spieren worden losgemaakt. De mentale en emotionele toestand kan ook positief worden beïnvloed door zelfhulp. Enerzijds betreft het cognitieve vaardigheden: perceptie en geheugenkan net als spraak worden getraind door middel van geschikte oefeningen. Op mentaal gebied maakt de gedachte aan de hersentumor het leven van de getroffenen vaak moeilijk. Praten met familie, vrienden of in zelfgroepsessies kan hier helpen. Methoden zoals progressieve spierontspanning volgens Jacobsen, autogene training or yoga zorgen voor ontspanning.
