Glucose en de invloed op osmolariteit
Verhoogde glucosespiegels in de bloed ernstige gevolgen hebben voor het menselijk lichaam. Ze kunnen onder andere beschadigen zenuwen, bloed schepen en nieren, maar ze kunnen ook gevaarlijke elektrolytverschuivingen veroorzaken. Als er verhoogde glucosespiegels zijn in de bloedwordt er meer glucose via de nieren uitgescheiden.
Volgens het principe van osmose wordt glucose gevolgd door water en verhoogd natrium spiegels in het bloed komen vaak voor. Dit kan leiden tot hyperosmolariteit van het bloed en in verband worden gebracht met neurologisch falen. Glucosespiegels kunnen worden bepaald in het bloed of in de urine.
Urine
De osmolariteit of osmolaliteit van urine wordt voornamelijk bepaald door natrium en ureum en wordt gereguleerd door het renine-angiotensine-aldosteronsysteem en het antidiuretisch hormoon in de nier.De osmolariteit urine heeft een belangrijke rol bij de regulering van het zout en water evenwicht. Als de urine hyperosmolair is, dwz dat er veel osmotisch actieve deeltjes in een kleine hoeveelheid urine zitten, duidt dit op een gebrek aan water in het lichaam en leidt dit tot antidiurese. Als de urine daarentegen hypo-osmolair is, wordt diurese (wateruitscheiding) geïnitieerd.
