SIRS is een afkorting voor systemisch ontstekingsreactiesyndroom. In de context van infecties verwijst de medische wetenschap ook naar dit immunologische hele lichaam ontsteking as bloedvergiftiging De focus van ontsteking is een belangrijke behandelingsstap.
Wat is SIRS?
Ontstekingsreacties zijn tekenen van immunologische activering. Via immunologisch ontsteking immuunsysteem probeert te verwijderen pathogenen of andere schadelijke stoffen uit het lichaam. Vreemde substanties, antigenen of abnormale weefselcondities triggeren een stimulus die de immunologische afweerreactie initieert. De specifieke ontstekingsreactie kan optreden in aangetaste organen en omliggende weefsels of kan systematisch het hele lichaam beïnvloeden. Uiteindelijk kan elke stimulus boven een fysiologisch normaal niveau een ontsteking activeren. Dit geldt zowel voor fysieke prikkels als voor mechanische prikkels. Naast thermische, stralings- en chemische oorzaken, kan ontsteking ook worden veroorzaakt door allergenen of auto-allergenen en actueel pathogenen zoals virussen SIRS staat voor systemisch ontstekingsreactiesyndroom, wat een ontstekingsreactie van het hele lichaam betekent. Dus in plaats van een lokale ontsteking, is het systemische ontstekingsreactiesyndroom een systemische ontsteking die zich door het lichaam verspreidt vanuit een direct aangetast weefsel. Het klinische beeld is vergelijkbaar met bloedvergiftiging. Echter, in tegenstelling tot bloedvergiftiging, zijn er geen infecties detecteerbaar in SIRS.
Oorzaken
Uiteindelijk is sepsis een besmettelijke speciale vorm van SIRS. Systemisch ontstekingsreactiesyndroom kan dus worden veroorzaakt door nog meer omstandigheden dan sepsis, maar het lijkt er in zijn basiskenmerken op. De systemische ontstekingsreactie zonder detecteerbare infectie kan een immunologische oorzaak hebben. Het klinische beeld kan echter ook worden veroorzaakt door chemische correlaties. Bijvoorbeeld in acute ontsteking aan de alvleesklier, gal zuur stroomt terug naar de alvleesklierkanalen en beschadigt de alvleesklier epitheel of het doorlaatbaar maken voor verschillende stoffen. Thermische triggers zijn ook mogelijke oorzaken van SIRS. Waaronder brandwonden boven een bepaalde grootte en ernst. Onder mechanische triggers is een grote operatie een van de belangrijkste oorzaken van SIRS. In het bijzonder worden operaties met een extracorporaal circuit waargenomen als triggers voor de ontstekingsreacties. Naast hartchirurgie kunnen grote wondlocaties echter ook SIRS veroorzaken. Evenzo ernstig trauma, bloeding, ischemie of anafylaxie zijn mogelijke triggers. Ernstige ziekte zoals necrotiserend pancreatitis is een even mogelijke oorzaak van een systemische ontstekingsreactie van het hele lichaam.
Symptomen, klachten en tekenen
Verschillende parameters zijn indicatief voor SIRS. Gewoonlijk zijn er echter maar twee van hen tegelijk bij een patiënt aanwezig. Criteria voor diagnose omvatten bijvoorbeeld een lichaamstemperatuur lager dan 36 of hoger dan 38 graden Celsius. Hetzelfde geldt voor een hart- tarief boven 90 per minuut. Tachypneus met een ademhalingsfrequentie van meer dan 20 per minuut en een paCO2 van minder dan 32 mmHg of een zuurstofindicatie van minder dan 200 zijn ook denkbaar. Een leukocytenaantal van minder dan 4000 / mm3 of meer dan 12000 / mm3 kan ook als een indicatie van SIRS worden beschouwd. Hetzelfde geldt voor een onrijpe leukocytentelling van minder dan tien procent. In het laboratorium, hypofosfatemie en trombocytopenie blijken aanvullende markers van SIRS te zijn. Dramatische afnames in fibrinogeen of factoren II, V en X kunnen ook aanwijzingen geven voor het klinische beeld. CRP en ESR zijn meestal zeer positief en procalcitonine is permanent in hoogte. Stijgende IL-6 en IL-8 zijn ook indicatief, aangezien dit de belangrijkste mediatoren zijn van de acute-fasereactie.
Diagnose en ziekteprogressie
Op basis van bovenstaande parameters stelt de arts de diagnose SIRS. Voor de diagnose moet aan ten minste twee van de bovenstaande criteria worden voldaan. De combinatie van koorts en abnormale leukocytose is de meest voorkomende combinatie bij het diagnosticeren van SIRS en verwijst naar een geschikte of zelfs overdreven immuunrespons. Een lichaamstemperatuur lager dan 36 graden Celsius in combinatie met leukopenie wordt ook wel een koud SIRS en is indicatief voor een immuundeficiëntie. Als twee of meer van de bovenstaande criteria gepaard gaan met een detecteerbare infectie, wordt dit niet langer systemisch ontstekingsreactiesyndroom genoemd, maar sepsis. Het beloop is sterk afhankelijk van het ziektebeeld in het individuele geval. Een zo vroeg mogelijke behandeling verbetert de prognose. Initiatie van therapie vóór detectie van mogelijk pathogenen wordt beschouwd als de aanbevolen norm.
Complicaties
Naarmate de ziekte voortschrijdt, kan SIRS een aantal symptomen en complicaties veroorzaken. Aanvankelijk zorgt de ontsteking van het hele lichaam ervoor dat het lichaam oververhit raakt, wat resulteert in symptomen zoals koorts en hyperventilatie Als de lichaamstemperatuur boven de 41 graden Celsius stijgt, kunnen levensbedreigende cardiovasculaire problemen optreden. Bij afwezigheid van behandeling, collaps van de bloedsomloop of hart- mislukking zal uiteindelijk optreden. Begeleidende symptomen zoals uitdroging en deficiëntiesymptomen kunnen ook een fatale afloop hebben als ze niet worden behandeld. Door de immuundeficiëntie is er ook een verhoogd risico op infecties. Dit kan ontstekingen door het hele lichaam veroorzaken, wat in het ergste geval kan leiden naar bloed vergiftiging. Als het interne organen of de huid worden getroffen, ontstaan er bijvoorbeeld nog meer complicaties nier mislukking en abcessen. De behandeling brengt ook risico's met zich mee. Bijvoorbeeld wanneer antibiotica worden toegediend, maagdarmklachten, hoofdpijn, spier en pijn in de ledematen en huid irritaties kunnen optreden. Allergieën en intolerantiereacties kunnen ook niet worden uitgesloten. Infecties, bloeding en letsel aan zenuwen kan optreden tijdens chirurgische ingrepen. Allergische reacties op de gebruikte stoffen en materialen kunnen in sommige gevallen ook optreden.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Medische behandeling is absoluut nodig voor SIRS. In het ergste geval kan de getroffen persoon ook overlijden als gevolg van de symptomen van het syndroom, dus een vroege diagnose is erg belangrijk. In de meeste gevallen wordt de levensverwachting van de patiënt aanzienlijk verminderd door SIRS. Een arts moet worden geraadpleegd als de patiënt lijdt aan een lichaamstemperatuur die duidelijk te laag of duidelijk te hoog is. Dit kan gepaard gaan met een zeer hoge frequentie ademhaling of hijgend. Veel getroffen personen hebben er last van koorts of zelfs een verlies van bewustzijn. Als deze symptomen optreden, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Verminderde weerstand van de immuunsysteem kan ook wijzen op deze ziekte en moet altijd door een arts worden onderzocht. Voor SIRS kan in eerste instantie een huisarts geraadpleegd worden. Verdere behandeling wordt dan meestal uitgevoerd door een specialist. Het is niet altijd te voorspellen of de behandeling succesvol zal zijn. In noodgevallen moet het ziekenhuis worden bezocht of moet de spoedarts worden gebeld.
Behandeling en therapie
Om SIRS te behandelen, is de eerste stap het identificeren van de focus van ontsteking. Zodra de focus van de ontstekingsreactie is gedetecteerd, wordt chirurgische ingreep uitgevoerd om de focus te herstellen. antibiotica worden in eerste instantie gegeven en komen overeen met een brede dekking volgens verdenking. Deze stap kan worden aangeduid als berekend therapie Een antibiogram wordt uitgevoerd om eventuele resistentie op te helderen. Vervolgens wordt, indien nodig, overgeschakeld naar gespecificeerd antibioticum therapie De medicamenteuze en chirurgische stappen worden afgerond met volume administratie om een CVD vast te stellen van meer dan acht tot twaalf mmHg en een gemiddelde arteriële druk van meer dan 65 mmHg. Als volume administratie is niet voldoende om waarde te bereiken, behandeling met vasopressoren of positieve inotrope middelen zoals noradrenaline wordt zo vroeg mogelijk overwogen. De therapie streeft naar een centraal veneuze zuurstof verzadiging van meer dan 70 procent, die gedurende de rest van de therapie wordt gehandhaafd. Bovendien is een ideale Hb concentratie met een hematocriet er wordt gezocht naar meer dan 24 tot 30 procent. Indien nodig kan deze waarde worden bereikt door erytrocytenconcentraat te geven. Ventilatie met een getij volume van zes milliliter per kilogram lichaamsgewicht wordt gebruikt long bescherming, volgens het open-longconcept met PEEP boven het buigpunt.
het voorkomen
SIRS is een relatief natuurlijke reactie. Ernstige progressies kunnen, indien nodig, worden voorkomen door snelle behandeling. In het bijzonder kan het snel opheffen van het brandpunt van de ontsteking worden omschreven als een preventieve maatregel.
Nazorg
Systemisch ontstekingsreactiesyndroom (afgekort als SIRS) treft het hele organisme. Indien niet behandeld, kan het syndroom uitgroeien tot levensbedreigende sepsis met orgaanfalen. Naast behandeling van de onderliggende ziekte is medische opvolging noodzakelijk. Het doel is om organische gevolgen en septische gevolgen te voorkomen schokken Voor een gunstig ziektebeloop dienen therapie en nazorg tijdig binnen één dag te worden verleend. De getroffen persoon ontvangt antibioticum en / of ontstekingsremmend drugs. Met hulp van de drugs, de ontsteking zou moeten afnemen en ook de vitale functies moeten nauwlettend worden gevolgd. Na een spoedbehandeling mag de patiënt geen levensgevaar hebben. De zorg moet herhaling van SIRS voorkomen. Verdere follow-up hangt af van de veroorzakende ziekte; het wordt gestart terwijl de patiënt nog in het ziekenhuis ligt. In het geval van medicamenteuze behandeling volgt de specialist de voortgang van de genezing. De nazorg eindigt met de genezing. In het geval van een chirurgische behandeling is deze gepland voor de middellange tot lange termijn. Na ontslag uit het ziekenhuis moet de patiënt met vaste tussenpozen naar de huisarts. Daar de postoperatieve voorwaarde wordt bepaald. De nazorg eindigt wanneer de getroffen persoon stabiel blijkt te zijn.
Hier is wat u zelf kunt doen
Zelfhulpopties voor deze aandoening zijn beperkt tot het nemen maatregelen om het algemene welzijn te verbeteren en de immuunsysteem Het organisme van de patiënt kan worden ondersteund met een uitgebalanceerd en vitamine-rijke voedselopname. Voldoende zuurstof, het vermijden van omgevingen met vervuilende stoffen en een dagelijkse oefening in frisse lucht helpen het lichaam om zijn verdediging op te bouwen. Om gastro-intestinale klachten te verlichten, is het belangrijk om een voedselinname te hebben die is aangepast aan de behoeften van de patiënt. Alcohol, nicotine, een vette dieet of een overmatige inname van voedsel moet worden vermeden. Om spieren te stoppen en pijn in de ledematen, regelmatige balansbewegingen, verwarmende baden of massages worden aanbevolen. Fysieke overbelasting moet worden vermeden, evenals eenzijdige of starre houdingen. Neem bij de eerste tekenen van ongemak of ongesteldheid een pauze om het lichaam de tijd te geven zich te herstellen. In het geval van hoofdpijnis het raadzaam kalm te blijven en stressoren zoveel mogelijk te verminderen. Cognitieve training kan in het dagelijks leven worden gebruikt om emotionele problemen te verminderen spanning en bevorder innerlijk evenwicht. divers ontspanning technieken helpen ook om bestaande klachten te verlichten. Hoewel herstel niet plaatsvindt, zijn methoden zoals yoga or meditatie kan patiënten een verbetering van het welzijn bieden op het gebied van zelfhulp.
