Introductie
Bio-elektrische impedantie-analyse (BIA) is een fysische methode die wordt gebruikt om de exacte samenstelling van een levend organisme te bepalen. De parameters die kunnen worden gemeten zijn: Het water in het lichaam
- De vetvrije massa
- De magere massa
- De vetmassa
- De lichaamscelmassa
- De extracellulaire ruismassa
Algemene informatie
Deze procedure wordt in de medische praktijk zelden gebruikt om te helpen bij een diagnostische procedure, zoals de gebruikelijke methoden (Röntgenstraal, MRI) zijn hiervoor geschikt. Het wordt vaker gebruikt voor mensen die geïnteresseerd zijn in het kennen van hun lichaamsvet percentage of die geïnteresseerd zijn in hun exacte percentage spiermassa. Professionele atleten, vooral op het gebied van bodybuilding, gebruiken het vaak om hun vooruitgang wetenschappelijk te evalueren en hun opleiding dienovereenkomstig te ontwerpen.
Bovendien kan het informatie geven over of een volksgezondheid-kritisch voorwaarde is aanwezig: In het geval van anorexia (een vorm van anorexia) of zwaarlijvigheid (zwaarlijvigheid) kan BIA worden gebruikt om de patiënt een beter zelfbeeld van zijn zieke lichaam te geven. Dit wordt in de praktijk echter zelden gebruikt, aangezien een dergelijke behandeling de neiging heeft om psychologische en sociale factoren te begunstigen en een rationeel argument op basis van feiten en cijfers de patiënt geen enkele opheldering verschaft. Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in het onderwerp: Lichaamssamenstelling
Principe van bio-elektrische impedantie-analyse
Fysiek gezien wordt de impedantie van het te onderzoeken organisme gemeten met behulp van een wisselstroom van ongeveer 0.8 mA en een frequentie van 50 kHz. Om dit te doen, moeten elektroden worden bevestigd die een magnetisch veld creëren en andere elektronen die de spanning en de faseverschuiving detecteren. De faseverschuiving is niets anders dan de verschuiving van twee gelijke functies, of curven naar elkaar.
Er is geschoold personeel nodig om de elektroden te bevestigen, waardoor ze precies op de juiste positie worden geplaatst. Men spreekt in dit verband ook van vierdraadsmeting, aangezien de elektroden vier geleiders leveren die meten volgens de wet van Ohm. (spanning = weerstand maal stroom) De variabelen die hier gemeten worden zijn de weerstand R, de membraancapaciteit of de som van alle membraancapaciteiten Xc.
Omdat elk lichaam anders is qua samenstelling, worden ook verschillende weerstanden gemeten, die informatie geven over de weefsels en organen van het lichaam, evenals de elektrolyten. In dit geval verwijst dit bijvoorbeeld naar de ionen binnen en buiten een cel natrium en kalium. De fysieke basis hiervoor is echter niet alleen de gemeten weerstand R, maar ook de zogenaamde Xc-waarde, die zowel het aantal lichaamscellen als de kwaliteit ervan kan bepalen.
De kwaliteit van de cellen wordt vooral gekenmerkt door een hoge Xc-waarde, want als er een hoge waarde aanwezig is, mag worden aangenomen dat de cellen intact en gezond zijn en geen deficiënte toestanden vertonen, zoals ondervoeding. Bij het beoordelen van deze deficiënte toestanden speelt ook de fysische term fasehoek een rol: dit is het aandeel van de Xc-waarde, dwz de som van de membraancapaciteiten, in de totale weerstand R - dwz een berekende verhouding van onze eerder gemeten waarden.
Als deze fasehoek bijzonder groot is, dan is de toestand van volksgezondheid van de onderzochte atleet is uitstekend: hij of zij heeft een bijzonder groot spierstelsel, is atletisch en goed gevoed. Als de fasehoek echter erg klein is, dan ondervoeding is heel gebruikelijk, de atletische en algemene gespierde voorwaarde van de patiënt is erg laag en daarom is het risico op verschillende ziekten erg hoog. BIA kan op het eerste gezicht worden gebruikt om te beoordelen of hormonale stoornissen, hypothyreoïdie/ overactieve schildklier en hart- ziekte zijn aanwezig.
Daarnaast is het mogelijk om de metingen bij de evaluatie te beperken tot individuele lichaamscompartimenten. Vet- of spiermassa kan bijvoorbeeld specifiek in de extremiteiten worden gemeten, dwz de armen en benen. Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in het onderwerp: Bepaling van lichaamsvet Er moet echter worden vermeld dat fysiek-medische meetmethoden altijd alleen een algemeen geldige verklaring toelaten - de patiënt of persoon moet als individu worden gezien en dus de resultaten van een impedantie analyse moet in elk geval afzonderlijk worden geëvalueerd met de specifieke medische geschiedenis van een persoon. Dit betekent dat zelfs een zeer goede sporter met spieren en weinig lichaamsvet ziektes kan krijgen en dit resultaat is geen gratis ticket voor een ongezonde levensstijl.
