Gemedicineerde lokale therapie
In de acute fase kunnen meerdere keren per dag kompressen van het aangetaste gewricht worden gemaakt met koude NSAR-gels (bijv. Voltaren ® Emulgel) of koude kwark. In chronische stadia is het beter om te gebruiken bloed bloedsomloop bevorderende zalven (bijv. Thermo Reumon® Cream). In het geval van acute besmetting van één of enkele gewrichtenkan de arts intra-articulaire injecties (injectie in het gewricht) geven lokale anesthetica (= lokaal anesthetica) en steroïden (cortisone).
Een andere therapeutische optie is de synoviorthese (= sclerotherapie van het ontstoken gewricht slijmvlies). Hier zijn scleroserende medicijnen (bijv. Morrhuates of osminezuur) = chemosynoviorthese of radionucliden (bv. yttrium 90, rhenium 186 of erbium 169) = radiosynoviorthese worden in het gewricht geïnjecteerd. Peesmantels of peesinserties kunnen plaatselijk worden geïnfiltreerd met een lokaal anestheticum en, indien nodig, een in water oplosbaar steroïd (cortisone).
Homeopathie en reumatoïde artritis
Reumatische aandoeningen kunnen ook worden behandeld door homeopathie. Natuurlijk reumatoïde artritis kan hierdoor niet worden genezen, maar de symptomen van de ziekte kunnen aanzienlijk worden verlicht. Ook de voeding kan een rol spelen bij reumatoïde artritis artritis.
Chirurgische therapie
Chirurgie bij chronische polyartritis wordt noodzakelijk wanneer medicamenteuze therapie de ontstekingsactiviteit niet langer voldoende kan beheersen. Een operatie is relatief urgent als er uitgesproken axiale afwijkingen van een gewricht zijn (bijv. Uitgesproken X-been) of als de gezamenlijke vernietiging snel vordert. Zelfs in geval van dreigende peesscheuren of neurologische gebreken, mag de operatie niet te lang worden uitgesteld.
Bij chronisch polyartritisVaak zijn meerdere operaties nodig. Soms kunnen gecombineerde operaties worden uitgevoerd, anders moeten bij het bepalen van de volgorde eerst ingrepen aan de benen worden uitgevoerd, als de noodzaak voor een operatie gelijk is, om in ieder geval de loopvaardigheid te behouden. tevens de gewrichten bij de romp moet eerst worden geopereerd, daarna de gewrichten verder van de romp, bijvoorbeeld de pols voor de vinger gewrichten, omdat met een onstabiele pols de vingerfunctie blijft ondanks een geslaagde operatie altijd beperkt. Er wordt een onderscheid gemaakt: afhankelijk van het gewricht en het stadium van vernietiging van de gewrichtsoppervlakken, zal de arts de juiste operatie aanbevelen.
Gewrichtsbeschermende interventies zijn bijvoorbeeld synovectomie en tenosynovectomie. Bij deze procedures is het ontstoken gewricht slijmvlies or pees schede weefsel wordt ingrijpend verwijderd door een operatie. De inflammatoire uitbarsting van de ziekte wordt onderbroken.
Dit stopt het kraakbeen-vernietigingsproces en de vernietiging van het bot en vermindert de overstrekking van de gezamenlijke capsule en de ligamenten die tot zwelling leiden. De pezen worden beschermd tegen peesscheuren door het ontstekingsweefsel te verwijderen dat de pezen binnendringt. Deze procedures zijn geïndiceerd zolang de gewrichtsoppervlakken nog intact zijn en er ondanks consistente medicamenteuze behandeling nog steeds zwelling van het gewricht is gedurende ten minste 6 maanden.
Het doel van corrigerende ingrepen aan het gewrichtsoppervlak is het herstellen van een gelijkmatige belasting van de gewrichtscomponenten in geval van ernstige axiale afwijkingen, of het verwijderen van het gewricht uit de hoofdbelastingszone in het geval van beperkte kraakbeen schade. Hiervoor wordt het bot doorgesneden en in de gecorrigeerde positie gestabiliseerd met schroefplaatdraden. Deze procedures worden meestal uitgevoerd bij jongere patiënten en gecombineerd met een synovectomie.
Echter, sinds de ontsteking bij reumatoïde artritis primaire chronische polyartritis beïnvloedt het hele gewricht gelijkmatig, procedures voor het corrigeren van het gewrichtsoppervlak (behalve de voorvoet) worden zelden uitgevoerd in reumatoïde artritis. Gewrichtsresectieprocedures worden uitgevoerd wanneer het gewrichtsoppervlak is vernietigd, maar de ligamenten, gewrichtskapsels en spieren nog in goede staat zijn voorwaarde. De vernietigde delen van het gewricht worden verwijderd, het gewrichtsoppervlak wordt opnieuw gevormd en vervangen door een tussenlaag van het eigen lichaamsweefsel (bijv. Kapselweefsel, vetweefsel, spierfascia).
Dergelijke procedures zijn echter niet mogelijk op de grote gewrichten die het lichaamsgewicht dragen (knieën, heupen), omdat ze de belasting niet zouden kunnen weerstaan. Dergelijke bewerkingen worden meestal uitgevoerd op het voorvoet. Gewrichtsvervangingsprocedures zijn nu mogelijk op bijna alle gewrichten.
De vernietigde delen van het gewricht worden verwijderd en vervangen door een kunstgewricht (endoprothese, heupprothese, knieprothese). Afhankelijk van de leeftijd, algemeen voorwaarde en mobiliteit van de patiënt en de botkwaliteit kunnen cementloze of gecementeerde endoprothesen worden gebruikt. In geval van gewrichtsinstabiliteit kan het nodig zijn een gekoppeld systeem te gebruiken of moet het ligamenteuze apparaat worden gestabiliseerd.
Met de gewrichtsvervangende interventies een zeer goede pijn reductie wordt bereikt, en na een passende fysiotherapeutische oefenbehandeling, goede mobiliteit en snelle veerkracht. Een nadeel is de beperkte duurzaamheid van de endoprothesen. Gewrichtsverstijgende ingrepen zorgen voor een stabiele en tevens zwaar belastbare situatie.
De vernielde voegvlakken worden verwijderd, de voegpartners worden op een functioneel gunstige positie op elkaar gelegd en vastgezet met plaatjes / schroeven / spijkers of draden tot ossificatie/ verstijving is opgetreden. Ze worden slechts in beperkte mate geïndiceerd bij patiënten met RA, aangezien verstijvingsplaatsen de belasting van de aangrenzende gewrichten verhogen, die meestal ook door de ziekte worden aangetast. Ze worden meestal uitgevoerd wanneer een gewrichtsvervanging niet of niet meer mogelijk is, vaak voornamelijk op de teen, vinger, hand en enkel gewrichten en op de wervelkolom.
- Gewrichtsbeschermingsoperatie
- Interventies voor het corrigeren van het gewrichtsoppervlak
- Gezamenlijke resectiechirurgie
- Gewrichtsvervangende operatie
- Gezamenlijke verstijvingsprocedures
Er zijn algemene en specifieke risico's verbonden aan alle chirurgische ingrepen, waarover de chirurg de patiënt voorafgaand aan geplande ingrepen informeert. Sommige, zoals het risico op wondinfectie of verminderd wond genezen, worden verhoogd bij patiënten met chronische polyartritis door de ziekte zelf of door medicamenteuze behandeling. Daarom is het voor een geplande chirurgische ingreep absoluut noodzakelijk om met de arts te overleggen over een noodzakelijke dosisverlaging of stopzetting van de medicatie. De meeste patiënten met reumatoïde artritis lijden aan osteoporose, enerzijds vanwege de beperkte mobiliteit, anderzijds vanwege de inname van steroïden na een langere periode van ziekte. De verminderde botkwaliteit verhoogt het risico op fracturen tijdens de operatie.
Alle artikelen in deze serie:
