Synoniemen in bredere zin
chemische vernietiging van het gewrichtsslijmvlies (synovitis)
Introductie
chronisch polyartritis (reumatiek) is een chronische inflammatoire gewrichtsaandoening die een interdisciplinaire behandeling vereist. Het eerste aanspreekpunt is de reumatologiespecialist orthopedist en internist. Reumatische behandeling bestaat uit medicatie, fysiotherapie, ergotherapiefysiotherapie en, indien nodig, een operatie.
Hoewel de klassieke medicijnen het hele organisme beïnvloeden, is het mogelijk om te behandelen gewrichten specifiek door injecties. Een van de belangrijkste problemen met chronische polyartritis (reumatiek) is terugkerende pijnlijke gewrichtsontsteking. In deze acute fasen van een reumatische gebeurtenis zwellen de gewrichtsslijmvliezen ontstekingsremmend op en leiden, als de ziekte lang aanhoudt, tot blijvende gewrichtsschade.
Chemische synoviorthese
Een benadering van therapie bij chronisch polyartritis is daarom het verwijderen van het destructieve en chronisch ontstekingsgewricht slijmvlies. Naast chirurgische verwijdering van de slijmvlies, is er ook de mogelijkheid om het slijmvlies te scleroseren door injectie van chemische of radioactieve stoffen (chemosynoviorthese of radiosynoviorthese). Chemische stoffen zoals natrium morrhuates (Scleromate®) vallen direct het ontstoken gewricht aan slijmvlies en leiden tot de vernietiging van het slijmvlies.
Het dode weefsel wordt door het lichaam opgenomen en uitgescheiden. Een chemische synoviorthese moet soms meerdere keren worden uitgevoerd om het gewenste succes te bereiken. Echter, een reeds bestaand gewricht kraakbeen schade (artrose) kan niet worden teruggedraaid.
Vooruitzichten op succes
Chemosynoviorthese leidt vaak tot verbeteringen op de lange termijn in zwelling van de gewrichten, pijn en gezamenlijke functie. De kans op succes is groter als er al gevorderde schade aan het behandelde gewricht is. Veel gebruikt en veelbelovend - vooral in het groot gewrichten (bv kniegewricht) - is de combinatietherapie van chirurgische verwijdering van het slijmvlies en daaropvolgende chemosynoviorthese, waarbij alle resterende slijmvliezen worden verwijderd die altijd achterblijven na operatieve verwijdering van het slijmvlies.
Het behandelde gewricht wordt zorgvuldig gereinigd met alcoholische desinfecterende oplossing. Het gewricht prik wordt uitgevoerd onder steriele omstandigheden. Eerst wordt elke gewrichtseffusie verwijderd en vervolgens wordt een plaatselijke verdoving geïnjecteerd.
Vervolgens wordt het scleroserende middel in precies de juiste dosering geïnjecteerd. Vervolgens een tijdelijke verslechtering van de gewrichtsbevindingen (roodheid, zwelling, pijn) optreden, veroorzaakt door begeleidende ontsteking en afbraakproducten van het gewrichtsslijmvlies. Er is meestal geen schadelijk effect op het gewricht kraakbeen. Om ervoor te zorgen dat het medicijn een optimaal effect heeft, is het belangrijk om stil te blijven na de eerste beweging van het gewricht.
Bijwerking
Ernstige bijwerkingen zijn zeldzaam. Het gevaarlijkst is het overdragen van huid kiemen in de binnenkant van het gewricht. Het is daarom essentieel om steriele werkomstandigheden te handhaven.
In uiterst zeldzame gevallen kan een zwelling van zacht weefsel in de buurt van het behandelde gewricht een trombose. Algemene effecten op het organisme kunnen van korte duur zijn koorts en rillingen, evenals een toename van wit bloed cellen en lever waarden. Naast de bovengenoemde reacties in het gewricht kan een accidentele injectie van medicatie in de weke delen leiden tot pijn en lokale ontsteking, die bijna altijd zonder gevolgen blijft.
