In de geneeskunde is een vernauwingssyndroom het pijnlijke knijpen van spieren en pezen in een joint. Het heeft meestal invloed op de schoudergewricht.
Wat is vernauwingssyndroom?
Crowding-syndroom is ook bekend als impingement syndroom Het gaat om beperkingen in mobiliteit en functie van het aangetaste gewricht, die hiermee verband houden pijn De reden hiervoor is een vernauwing van spieren en pezen Hierdoor is de ruimte in het gewricht niet meer voldoende voor bepaalde bewegingen. Impingement-syndroom heeft voornamelijk invloed op de schouder van een persoon. In de meeste gevallen, impingement syndroom is te wijten aan een gewonde of gedegenereerde rotator manchet De botsing voorkomt dat de arm van de aangedane persoon boven het niveau van de schouder wordt geheven. Vernauwingssyndroom kan echter zeker bij andere voorkomen gewrichten, zoals de heup gewricht Beïnvloed door de vernauwing zijn zowel het heupkom als het dijbeen hoofd In zeldzame gevallen treedt het impingement-syndroom ook op bij de enkel gewricht. Ongeveer tien procent van alle Duitse burgers lijdt aan een impingement-syndroom. Daarbij manifesteert het syndroom zich voornamelijk bij mannen en vrouwen die ouder zijn dan 50 jaar.
Oorzaken
De oorzaken van een knelpuntsyndroom lopen anders uit. In de meeste gevallen zijn degeneratieve veranderingen in het benige bewegingsapparaat verantwoordelijk voor de ontwikkeling van het syndroom. Vooral atleten zoals zwemmers, speerwerpers of handballers worden getroffen. De tekenen van slijtage worden verder bevorderd door de permanente bewegingen boven het hoofd. Het is echter niet ongebruikelijk dat bepaalde beroepsgroepen ook aan het impingement-syndroom lijden, zodat het nu als een beroepsziekte wordt beschouwd. Dit betreft vooral beroepen waarbij bovenhands wordt gewerkt, zoals lassers of schilders. Andere triggers voor het impingement-syndroom zijn onder meer afzettingen van calcium in de gezamenlijke lichamen of pezen Zelfs een aangeboren vorm van impingement-syndroom is mogelijk. Dit brengt misvormingen van het gewricht met zich mee hoofd acromion of de glenoïdholte die resulteren in een ongunstige vorm in het gewricht. Een andere risicofactor voor een bottleneck-syndroom is een disbalans van de spieren. Dit wordt voornamelijk gezien bij bodybuilders. Eenzijdige of overdreven training stoort de gevoelige niet zelden evenwicht van de rotator manchet.
Symptomen, klachten en tekenen
De symptomen van een benauwdheidssyndroom zijn afhankelijk van het aangetaste lichaamsdeel. Patiënten lijden bijvoorbeeld aan acute pijn bij de schouder, die toeneemt met inspanning en afneemt met rust. De pijn verschijnt diep in het gewricht en wordt 's nachts zo ernstig dat de patiënt niet meer op de aangedane zijde kan liggen. Daarnaast is de arm nauwelijks op te tillen en hangt hij vaak los. Het is niet ongebruikelijk dat de pijnlijke bewegingsbeperkingen toenemen naarmate de voorwaarde vordert, en de schoudergewricht verliest steeds meer stabiliteit. In het geval van een vernauwingssyndroom in de heup gewricht, de klachten zijn geleidelijk. Er treedt dus slechts sporadische pijn op, die echter tijdens lichamelijke activiteit intenser wordt. Niet zelden, hun straling in de dij vindt plaats. Bovendien wordt de pijn intenser wanneer de patiënt de getroffene omdraait been naar binnen.
Diagnose en verloop
Indien smal-been syndroom wordt vermoed, moet een orthopedist die gespecialiseerd is in dit type aandoeningen worden geraadpleegd. Een ervaren arts kan de diagnose meestal stellen nadat hij de symptomen heeft beschreven en het lichaam heeft onderzocht. Bovendien is het constrictiesyndroom een van de meest voorkomende orthopedische aandoeningen. Bij het nemen van de patiënt medische geschiedeniswil de orthopeed meestal weten waar en in welke situaties de pijn optreedt, hoe lang deze heeft geduurd, of er bewegingsbeperkingen zijn of sterkte, of er schouderblessures zijn en of de patiënt ook 's nachts last heeft van pijn. Ook interessant is het beroep van de patiënt en aan welke sporten hij of zij deelneemt. Tijdens de fysiek onderzoekcontroleert de orthopeed de bewegingen van de patiënt en of er afwijkingen zijn. Er vinden speciale klinische functietesten plaats om de diagnose te bevestigen. Deze omvatten de schoudergreep, de nek grip, de supraspinatus-test, de impingement-test volgens Neer of de Hawkins-test. Het beloop van een bottleneck-syndroom hangt af van de oorzaak en in de meeste gevallen moet de patiënt erg geduldig zijn. Het kan weken of zelfs maanden duren voordat de symptomen verbeteren. Soms complicaties van het impingement-syndroom, zoals tranen van de rotator manchet pees of ontsteking van de slijmbeurs onder de acromion, zijn ook mogelijk.
Complicaties
Vernauwingssyndroom resulteert in de regel in aandoeningen van de gewrichten en hun mobiliteit, met de schoudergewricht bijzonder getroffen zijn. In dit geval lijdt de patiënt aan bewegingsbeperkingen en ook aan pijn. De complicaties zijn voornamelijk afhankelijk van de timing van de behandeling. In de meeste gevallen treedt de pijn op wanneer de getroffen persoon zijn arm optilt en zijn schouder beweegt. De pijn is vaak ondraaglijk, waardoor deze bewegingen niet meer uitgevoerd kunnen worden. Lichamelijke activiteiten of sportactiviteiten zijn meestal niet meer mogelijk vanwege het vernauwingssyndroom. Er is een verminderde kwaliteit van leven. Als de behandeling niet vroegtijdig wordt gestart, kan ook het volledige bewegingsapparaat worden beschadigd. De behandeling zelf wordt uitgevoerd door middel van verschillende therapieën en de administratie of pijnstillers Om verdere aandoeningen te voorkomen, mag de getroffen persoon geen gewicht meer op zijn schouder leggen. Als de gebruikelijke therapieën niet slagen, kunnen chirurgische ingrepen ook het lijden verminderen. Hierdoor is het constrictiesyndroom relatief goed te behandelen en hoeft u zich achteraf geen zorgen te maken over verdere complicaties. De levensverwachting wordt niet verminderd door het bottleneck-syndroom.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als schouder- of gewrichtsproblemen zonder duidelijke reden toenemen, moet een arts worden geraadpleegd. Als er een bewegingsbeperking is, is er reden tot bezorgdheid. Als er sprake is van een slechte lichaamshouding of eenzijdige fysieke belasting door de symptomen, is het raadzaam een arts te raadplegen. De symptomen kunnen leiden tot blijvende schade aan het skelet, die in een vroeg stadium moet worden gecorrigeerd. Als gewone beroepsmatige of sportieve activiteiten niet meer normaal kunnen worden uitgevoerd, is een bezoek aan de dokter noodzakelijk. In het geval van pijn of slaapstoornissen is een arts nodig zodra deze herhaaldelijk optreden of meerdere dagen aanhouden. Overleg met een arts is vereist voordat pijnstillers worden ingenomen. Bijwerkingen kunnen optreden en moeten van tevoren worden besproken en verduidelijkt. Bij emotionele of mentale problemen door het ongemak en de beperkingen is een bezoek aan de huisarts aan te raden. Als stemmingswisselingen optreden, algemeen welzijn afneemt of gedragsproblemen optreden, is een therapeut nodig. Een depressieve emotionele toestand, apathie en een algemeen gevoel van malaise moeten met een arts worden besproken. Als klachten zoals innerlijke onrust, hoofdpijn of lusteloosheid gedurende een langere periode aanhoudt, neemt het risico op bijkomende psychische aandoeningen toe. Een bezoek aan de dokter is daarom noodzakelijk om op tijd te kunnen ontwikkelen solutions op de opkomende problemen.
Behandeling en therapie
De behandeling van het constrictiesyndroom moet meestal worden geïndividualiseerd en kan verschillende opties omvatten. Als conservatief therapie plaatsvindt, krijgt de patiënt ook pijnmedicatie fysiotherapie Hij moet het ook rustig aan doen. Dit betekent dat hij zwaar lichamelijk werk en sport moet vermijden. Acetylsalicylzuur or ibuprofen worden toegediend om de pijn te verlichten. Als conservatief therapie niet leiden voor verbetering kan een operatie aangewezen zijn. Het doel van een operatie is om de mechanische vernauwing te corrigeren door de structuren te veranderen. Chirurgische interventie wordt met name aanbevolen voor jongere patiënten. In de regel zijn alleen minimaal invasieve procedures zoals artroscopie worden gebruikt. Met behulp van een endoscoop geeft de chirurg daarmee het aangetaste gewricht weer meer bewegingsvrijheid.
Vooruitzichten en prognose
Crowded joint syndrome belooft een positieve prognose. Patiënten die een uitgebreide behandeling krijgen voor de voorwaarde en volg de instructies van de arts met betrekking tot rust en fysiotherapie herstellen gewoonlijk binnen enkele weken tot maanden. Late gevolgen treden zelden op bij het bottleneck-syndroom. Alleen in het geval van ernstige ziekten die verband houden met breuken, tekenen van slijtage en andere complicaties, kunnen de therapie langer duren.In individuele gevallen ontwikkelt het syndroom zich tot een chronisch voorwaarde dat beperkt permanent de getroffenen. Vooral oudere patiënten herstellen vaak niet volledig van het knelpuntsyndroom. Het knelpuntsyndroom heeft geen invloed op de levensverwachting van de patiënten. De aandoening bevordert echter verdere ziekten van de gewrichten, pezen en bursae. Dit kan de kwaliteit van leven over een langere periode en indien nodig ook beperken leiden tot ernstige complicaties. De behandelend orthopeed kan op basis van patiëntgesprekken en lichamelijk onderzoek de prognose bepalen. Het beloop van de ziekte geeft informatie over de kansen op herstel en geeft ook het risico op eventuele complicaties aan. Als de therapie nauw wordt voortgezet en ondersteund door zelfhulp maatregelenwordt uitzicht op herstel gegeven bij gezonde patiënten zonder bijkomende ziekten of andere lichamelijke of geestelijke klachten.
het voorkomen
Het voorkomen van constrictiesyndroom is slechts in beperkte mate mogelijk. Goede houding, voldoende beweging, regelmatige oefening van de rotatormanchet, en ontspanning van de schouderspieren worden aanbevolen. Voorzichtigheid is geboden bij sporten met een hoog risico, zoals tennis, handbal, speerwerpen, zwemmen of volleybal.
Nazorg
Bij constrictiesyndroom zijn de mogelijkheden voor nazorg doorgaans zeer beperkt. In dit geval is meestal eerst een directe medische behandeling door een medische professional nodig om het syndroom goed en volledig te behandelen. Omdat het syndroom niet vanzelf kan genezen, is de getroffen persoon altijd afhankelijk van behandeling door een arts. Dit is de enige manier om verdere complicaties te voorkomen. In de meeste gevallen wordt het bottleneck-syndroom behandeld met behulp van een chirurgische ingreep. Er zijn geen bijzondere complicaties. De getroffen persoon moet na de operatie rusten en voor zijn lichaam zorgen. Ze moeten zich onthouden van inspanning of andere stressvolle activiteiten om het lichaam niet onnodig te belasten. Spanning moet ook in het algemeen worden vermeden, hoewel een gezonde levensstijl van de kant van de getroffen persoon een positief effect kan hebben op het verdere verloop van de ziekte. In sommige gevallen zijn patiënten met het knelpuntsyndroom ook afhankelijk van de hulp en steun van vrienden en familie om het hoofd te bieden aan het dagelijkse leven. In dit geval heeft intensieve en liefdevolle zorg een bijzonder positief effect. Het bereiken van andere patiënten met het knelpuntsyndroom kan in dit opzicht ook nuttig zijn.
Dit is wat u zelf kunt doen
Bij verminderde mobiliteit en functie van een gewricht moeten de betrokken personen altijd onmiddellijk een arts raadplegen. Wat de patiënt zelf kan bijdragen aan de therapie van het knelpuntsyndroom, hangt af van de oorzaken en de specifieke symptomen. Het knelpuntsyndroom komt vaak voor bij beroepsgroepen die boven het hoofd werken. Dit zijn onder meer ambachtslieden zoals metselaars, schilders en timmerlieden, maar ook werknemers in de metaalverwerkende nijverheid. Leden van een hoogrisicogroep dienen een arts te raadplegen, bij voorkeur een ervaren orthopedisch chirurg, bij de eerste tekenen van vernauwing.been syndroom. Als het vermoeden van een knelpuntsyndroom wordt bevestigd, zijn meestal een aantal gedragsaanpassingen nodig. Vaak moet het aangetaste gewricht langer rusten. Afhankelijk van het verrichte beroep en de ernst van de symptomen, kan dit betekenen dat bepaalde activiteiten niet meer worden uitgevoerd, langere werkonderbrekingen nodig zijn of dat de getroffen persoon voor langere tijd een volledige pauze moet nemen. Aangezien het knelpuntsyndroom in Duitsland als beroepsziekte wordt erkend, zijn patiënten financieel relatief goed verzekerd. In ieder geval dienen getroffen personen onmiddellijk advies in te winnen bij hun volksgezondheid verzekeringsmaatschappij en hun vakbond of ondernemingsraad. Als de dokter het voorschrijft fysiotherapieis het belangrijk dat de patiënt het daadwerkelijk start en consequent implementeert. Regelmatige training van de rotatormanchet is belangrijk om verdere degeneratie van het bewegingsapparaat te voorkomen.
