Kort overzicht
- Therapie: chirurgisch, minimaal invasief of open: verbinden van de twee uiteinden door verschillende technieken; conservatief: pijnverlichting, immobilisatie en vervolgens bewegingsoefeningen.
- Symptomen: Drukpijn en nachtelijke pijn, bewegingsbeperking in de schouder, soms ook in het ellebooggewricht, blauwe plekken
- Oorzaken: Vaak als gevolg van eerdere schade zoals slijtage, externe krachten in de context van een ongeval, begunstigd door langdurig gebruik van anabole steroïden, roken of hoge bloedlipiden
- Onderzoeken: Lichamelijk onderzoek, beeldvormingsprocedures zoals echografie of magnetische resonantiebeeldvorming (MRI), röntgenfoto's als ook botletsel wordt vermoed
- Prognose: De genezingstijd is afhankelijk van de omvang van de scheur en de behandeling. Na conservatieve therapie treedt soms permanente spierreductie en vaak spierzwakte in het schoudergebied op. Het raadplegen van een schouderspecialist wordt aanbevolen, passende revalidatiemaatregelen zijn belangrijk
Wat is een gescheurde pees in de schouder?
Een gescheurde pees in de schouder is een van de meest voorkomende peesblessures door slijtage en is vaak de oorzaak van schouderpijn.
Bijzonder belangrijk is een ring van vier spieren (rotator cuff) die hun oorsprong vinden op het schouderblad en met hun pezen vastzitten aan de kop van het opperarmbeen. Deze pezen zijn bijzonder gevoelig voor peesruptuur onder stress. Schouderpijn komt vaak voort uit de rotator cuff.
In het gebied van het schoudergewricht loopt nog een pees: de lange bicepspees, die – beginnend bij de armbuigspier op de bovenarm (biceps) – door een benige groef naar de bovenrand van de schouderkom loopt. Het scheurt soms ook.
Hoe wordt een gescheurde pees in de schouder behandeld?
Een gescheurde pees in de schouder kan in principe zowel operatief als non-operatief (conservatief) worden behandeld. Als er naast de peesscheur ook botbreuken, vaat- of zenuwletsels zijn, is een complexe behandelstrategie vereist.
De beste behandeling voor een gescheurde pees in de schouder hangt van veel factoren af. Deze omvatten vooral de mate van schade, de ernst van de symptomen, de leeftijd en de individuele behoeften van de persoon die door de schouder wordt getroffen. Het doel van elke therapie is het verminderen van pijn en het verbeteren van de gewrichtsfunctie. De behandelend arts plant vervolgens samen met de patiënt de therapie en beslist of een operatie geïndiceerd is of niet.
Werking
Vooral bij peesrupturen als gevolg van een blessure, uitgesproken activiteit en weinig voorbeschadigde pezen wordt een peesruptuur in de schouder geopereerd. Aan de andere kant moet een operatie worden vermeden in gevallen van onder meer gewrichtsinfecties, zenuwbeschadiging en gevorderde degeneratie. Het resultaat van de operatie is in beslissende mate afhankelijk van de peesconditie. Peeshechting kan alleen succesvol worden toegepast als de pees van goede kwaliteit is.
Een peesruptuur in de schouder wordt indien mogelijk binnen enkele weken geopereerd om een goed resultaat te bereiken. Er wordt onderscheid gemaakt tussen de open peesreparatie en de minimaal invasieve variant. Open chirurgie maakt ook moeilijkere technieken mogelijk. Hiervoor moet echter de deltaspier rond de schouder worden losgemaakt van delen van het schouderblad. Bij minimaal invasieve chirurgie is dit niet nodig. Hierbij wordt het omliggende weefsel gespaard vanwege de enige kleine toegang tot het gewricht.
De minimaal invasieve techniek is hiervoor ingewikkelder en maakt vanwege de smalheid alleen eenvoudiger peesreparaties mogelijk. Als er met de pees een stukje bot wordt afgescheurd, dan wordt dit in een open operatie gerepareerd. Minimaal invasieve chirurgie is soms poliklinisch mogelijk.
Gewonde pezen genezen langzaam, dus er wordt zorgvuldige nazorg gegeven. Na de operatie wordt de schouder aanvankelijk twee tot zes weken beschermd met een verband (zoals Gilchrist-verband, abductiespalk).
Een schouderadductiespalk wordt gebruikt om de arm in 30 graden abductie te houden. De getroffen persoon beweegt het schoudergewricht aanvankelijk alleen passief. Vanaf de derde week begint hij langzaam met ondersteunde, actieve bewegingsoefeningen. Vanaf de zevende week kunnen actieve bewegingen zonder beperking worden uitgevoerd. Sportieve activiteiten worden pas vanaf de derde maand weer aanbevolen.
Conservatieve behandeling
Bij een niet-accidentele, zich langzaam ontwikkelende peesscheur in de schouder wordt een conservatieve behandeling overwogen. Deze behandelvorm is met name geschikt voor patiënten die slechts beperkt actief zijn en voor patiënten met een zogenaamde ‘frozen shoulder’ (frozen shoulder).
