Hypoglykemie factitia is hypoglycemie met kenmerkende symptomen die door de patiënt met volledige intentie worden veroorzaakt. Meestal zijn getroffen personen degenen met Munchausen-syndroom Naast symptomatische behandeling van hypoglycemiemoet een causale therapeutische behandeling worden gegeven om patiënten tegen zichzelf te beschermen.
Wat is hypoglykemie factitia?
In hypoglycemie bloed glucose concentratie in het bloed daalt onder een fysiologisch beoogde normale waarde van 60 mg / dl of 3.3 mmol / l. Bij pasgeborenen wordt een waarde van 45 mg / dl of 2.5 mmol / l al als een kritische grens beschouwd. Hypoglykemie manifesteert zich in de vorm van een verstoorde regulatie van glucose release door de lever en glucose opname door de consumerende organen. Vanwege reactief adrenaline release, symptomen van hypoglykemie omvatten tremoren, zweten, hartkloppingen en hongerige honger Neuroglycopenische symptomen als gevolg van glucosetekort in de centrale zenuwstelsel manifesteert zich vaak als slaperigheid, spraakstoornissenvisuele stoornissen, paresthesieën of atypisch gedrag. Extreme hypoglykemie gaat gepaard met coma Hypoglykemie factitia is zelfgeïnduceerde hypoglykemie. In het klinische beeldadministratie of bloed glucoseverlagende stoffen zorgen ervoor dat de bloedglucose sterk daalt. Patiënten verlagen opzettelijk hun bloed glucose tot gevaarlijke niveaus, ook al hebben ze dat niet suikerziekte en dus het risico van hypoglykemie door antidiabetica te nemen. Hypoglykemie is dus opzettelijk van de kant van patiënten, hoewel of juist omdat het pathologisch is.
Oorzaken
Hypoglykemie-factitia treedt meestal op in de context van Munchausen-syndroom Lijders aan deze mentale voorwaarde veins regelmatig ongemak om de bijbehorende aandacht te krijgen tijdens ziekenhuisopnames. Vaak komt dit type stoornis voor bij personen die er dichtbij zijn chronisch ziek mensen. Munchausen door proxy-syndroom, waarin ouders van hun gezonde kinderen eisen dat ze symptomen veinzen, wordt als een speciale vorm beschouwd. De etiologie van het syndroom is tot dusver onbekend. Psychische deprivatie kan een oorzakelijke rol spelen bij het syndroom. In de meeste gevallen van hypoglykemie-factitia bereiken de getroffen personen de gewenste hypoglykemie door middel van antidiabetica. drugs Omdat ze geen diabetici zijn, nemen ze de bloedglucoseverlaging op drugs zorgt ervoor dat ze vaak gevaarlijke hypoglykemie ervaren met de kenmerkende symptomen. Het klinische beeld verschilt van onvrijwillig geïnduceerde hypoglykemie door de psychologische component. Diagnose is relatief moeilijk omdat het bewijs vereist van vrijwillige provocatie van hypoglykemie.
Symptomen, klachten en tekenen
Patiënten met hypoglykemie-factitia lijden aan het kenmerk symptomen van hypoglykemie Vanwege de release van adrenaline, ze trillen heftig, zweten en hebben last van hartkloppingen. In aanvulling op hongerige honger, bleekheid treedt in. Vanwege het gebrek aan glucose in hun centrale zenuwstelsel, patiënten voelen zich duizelig en verward. Ze hebben er last van spraakstoornissen en visuele stoornissen zoals dubbel zien. Volgens hun naasten vertonen ze atypisch gedrag. Bovendien kunnen sensorische stoornissen zoals gevoelloosheid of psychotische episodes en zelfs delirium kan gebeuren. Wanneer de bloedglucose onder de 40 mg / dl daalt, treden epileptische aanvallen en bewusteloosheid op. Bovendien wordt hypoglykemie geassocieerd met niet-specifieke begeleidende symptomen zoals misselijkheid, meer of minder ernstig duizeligheid en hoofdpijn Het klinische beeld van patiënten met hypoglykemie factitia verschilt niet van hypoglykemie. Het enige onderscheidende criterium is de vrijwillige inductie van symptomen, dat wil zeggen de wens om aan de beschreven symptomen te lijden vanwege hypoglykemie.
Diagnose en verloop van de ziekte
De diagnose van hypoglykemie factitia vormt een aanzienlijke uitdaging voor de arts. Patiënten zullen niet toegeven dat ze opzettelijk hypoglykemie hebben veroorzaakt. Een dergelijk vermoeden kan worden opgeworpen door de medische geschiedenis Bijvoorbeeld bij mensen met de diagnose Munchausen-syndroomdenkt de arts eerder aan hypoglykemie factica. Urine en serum worden onderzocht om het opzettelijk gebruik van antidiabetica op te sporen drugs als oorzaak van hypoglykemie. Laboratoriumtests tonen de aanwezigheid van sulfonylureumafbraakproducten aan als de patiënt vrijwillig heeft geconsumeerd insulineGeen C-peptide verhoging kan worden gedetecteerd wanneer insuline is verhoogd.
Complicaties
Hypoglykemie factitia veroorzaakt niet alleen lichamelijke maar ook psychologische symptomen. In de meeste gevallen ervaart de patiënt acute hypoglykemie, waarbij de patiënt in het ergste geval het bewustzijn kan verliezen. Door het verlies van bewustzijn is het niet ongebruikelijk dat de patiënt valt en zichzelf verwondt. Bovendien treden ook verlamming en sensorische stoornissen op. De getroffen persoon kan zich niet meer goed concentreren en kan ook niet meer onder druk werken. Er zijn gevoelens van duizeligheid en ernstig misselijkheid De gezichtsscherpte kan ook afnemen en het is niet ongebruikelijk dat dubbelzien of sluierzicht optreedt. Hypoglykemie factitia zorgt ervoor dat de kwaliteit van leven van de patiënt gedurende een korte periode extreem beperkt is. Omdat de getroffen persoon de symptomen meestal met opzet initieert, leidt dit ook tot psychisch ongemak, zodat de getroffen persoon lijdt aan ernstige geestesziekte en Depressie Dit leidt niet zelden tot sociale uitsluiting, waarvoor psychotherapie is meestal nodig. In ernstige gevallen kan behandeling in een gesloten kliniek nodig zijn. Er treden echter geen complicaties op tijdens de behandeling zelf.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Bij hypoglykemie factitia is in ieder geval een bezoek aan een arts noodzakelijk. In het ergste geval is de voorwaarde wel leiden tot het overlijden van de getroffen persoon of tot ernstige blijvende schade. Omdat het een psychologische ziekte is, moeten vooral de familieleden en vrienden aandacht besteden aan de symptomen van hypoglykemie en de getroffen persoon naar de behandeling begeleiden. Patiënten hebben er in de regel last van krampen en ernstige spieren pijn Ook treedt een algemene lusteloosheid en sufheid op, en de getroffen persoon kan in extreme gevallen het bewustzijn verliezen. Verder permanent duizeligheid en verstoringen van concentratie geef de ziekte aan. In sommige gevallen kunnen doofheid of visuele problemen optreden, die in het ergste geval permanent kunnen blijven. In geval van hypoglykemie factitia dient een huisarts of een psycholoog te worden geraadpleegd. Vaak blijft de behandeling een bezoek aan een speciale kliniek vereisen om de ziekte te beperken.
Behandeling en therapie
Bij acute hypoglykemie moet de bloedglucose onmiddellijk worden gecompenseerd. De arts bereikt een dergelijke compensatie bij patiënten met hypoglykemie door intraveneuze substitutie van vijf procent of tien procent glucose. Als een regel, kalium moet ook worden vervangen. Deze vervanging gebeurt door naar de binnenkant van de cel te schuiven. Zodra de bloedglucose zich heeft gestabiliseerd, a kalium verschuiving van de cellen kan optreden. In principe is de behandeling beschreven in de context van hypoglykemie factitia echter niet causaal therapie In dit geval is de hypoglykemie slechts het symptoom van een bovenmatige ziekte van de psyche, die gewoonlijk overeenkomt met het syndroom van Munchausen. Het in evenwicht brengen van de bloedglucose haalt de patiënt uit het levensgevaar, maar geneest hem niet van de ruimere context. Alleen oorzakelijk therapie kan de patiënt genezen en zal dus idealiter nooit meer hypoglykemie veroorzaken. Causale behandeling is gelijk aan psychotherapie bij hypoglykemie factitia. Psychotherapeutische behandeling van het Munchausen-syndroom is relatief complex omdat de etiologie van het klinische beeld niet voldoende is bestudeerd.
het voorkomen
Preventie van hypoglykemie factitia is primair gericht op het stabiliseren van de psychische situatie. Ironisch genoeg willen patiënten met het Munchausen-syndroom geen hypoglykemie-factitia voorkomen, dus preventie is vaak een zaak van hun dierbaren. Idealiter zal iedereen die kenmerken van het Munchausen-syndroom bij een geliefde opmerkt, er alles aan doen om de getroffen persoon zo snel mogelijk in psychologische zorg te plaatsen.
Nazorg
Eens een evenwicht van de bloedglucosespiegels is bereikt, begint de nazorg van hypoglykemie factitia. Dit betrekt therapie dat de onderliggende oorzaak aanpakt. Om hier te beginnen moet de patiënt eerst de wil hebben om zich tegen de ziekte te wapenen. Psychotherapeutische zorg is daarom erg belangrijk zodat getroffenen niet langer proberen om opzettelijk en opzettelijk hypoglykemie te veroorzaken. De psychologische oorzaken zijn meestal erg complex, daarom kan deze vervolgtherapie lang duren. Tegelijkertijd moeten familieleden letten op de typische symptomen van het Munchausen-syndroom om het risico te beperken. Het is daarom belangrijk om de bedoelingen van de patiënt beter te leren kennen en deze bij calamiteiten vroegtijdig te herkennen. Om de typische trillingen en hartkloppingen te bestrijden, helpt een gezonde levensstijl. Het probleem is echter dat de getroffenen zelf precies deze symptomen willen veroorzaken. Maar de bijbehorende visuele stoornissen maken ze duizelig en verminderen de kwaliteit van leven aanzienlijk. Daarom in de loop van nazorg en zelfhulp maatregelen, er zijn geen algemene benaderingen. Risicopatiënten hebben aandachtige zorg nodig en moeten zelf beseffen hoe gevaarlijk hypoglykemie is voor hun organisme.
Hier is wat u zelf kunt doen
Hypoglykemie factitia vertegenwoordigt een speciale vorm van de ziekte, aangezien patiënten opzettelijk de typische hypoglykemie induceren. Het tijdelijke ongemak, zoals tremoren, hartkloppingen, duizeligheid en visuele stoornissen, beperkt de kwaliteit van leven van de getroffen personen aanzienlijk; de ervaring van deze symptomen is echter opzettelijk door patiënten. Om deze reden zijn er nauwelijks aanknopingspunten voor zelfhulp maatregelen voor mensen met hypoglykemie factitia, althans niet tijdens een fase van acute hypoglykemie. Tegelijkertijd lijden de patiënten aan psychische stoornissen die zelfhulp ook moeilijker maken. In wezen moeten patiënten de wil hebben om de ziekte te overwinnen en niet gewillig verdere staten van hypoglykemie te induceren. De bestaande psychische aandoeningen maken het voor patiënten vaak moeilijk om psychotherapeutische behandeling te zoeken. In sommige gevallen leidt hypoglykemie factitia tot complicaties die soms levensbedreigend zijn voor de patiënten. Dit komt doordat valpartijen of ongevallen tijdens delirium Daarom is het soms nodig dat patiënten een behandeling krijgen in een gesloten psychiatrische inrichting volksgezondheid faciliteit. De steun van de nabestaanden en andere sociale contacten heeft doorgaans een gunstig effect op het verloop van de therapie. Wanneer het onderliggende geestesziekte genezen is, verdwijnt hypoglykemie factitia.
