Diagnose
Magnetische resonantie beeldvorming wordt voornamelijk gebruikt bij verwondingen van de zachte weefsels en / of pezen worden vermoed. Meestal MRI van het schoudergewricht onthult tranen of breuken van de pezen in de rotator manchet of de lange bicepspees. Daarnaast is het mogelijk op te sporen of uit te sluiten bursitis (ontsteking van de slijmbeurs).
Als een tumor van de zachte weefsels van de schouder wordt vermoed, wordt ook een MRI gebruikt voor de diagnose, omdat deze niet kan worden gezien op röntgenfoto's, ultrageluid (echografie) of CT (computertomografie). MRI kan ook nuttig zijn bij de diagnose van a breukeen verandering in het gewricht of een infectie van het gewricht. Voor de diagnose is het echter altijd belangrijk dat naast MRI-beeldvorming ook alle andere onderzoeksmethoden zoals CT, ultrageluid en röntgenfoto's en een goede anamnese worden uitgevoerd.
Indicaties voor MRI van het schoudergewricht
De indicaties voor een MRI-onderzoek van de schouder zijn onder meer aandoeningen van het spier-peesapparaat en gebeurtenissen in het gewricht zelf en het omliggende zachte weefsel. Hoewel het ook mogelijk is om fracturen in de botten Betrokken in de schoudergewricht (opperarmbeen, schouderblad, sleutelbeen), CT of conventionele röntgenfoto's zijn hiervoor geschikter vanwege de betere beeldvorming van botstructuren. Een mogelijke indicatie voor MRI-beeldvorming van de schouder zijn ontstekingsprocessen in de schoudergewricht zelf, wat verschillende oorzaken kan hebben (bijv. infecties, auto-immuunziekten zoals reumatoïde artritisstofwisselingsziekten zoals jichtof geactiveerde artrose in de zin van gewrichtsdegeneratie).
Op dezelfde manier kan ontsteking van de bursae rond de schoudergewricht (bursitis) kunnen ook worden weergegeven. Een andere indicatie zijn laesies van het spier-peesapparaat van het schoudergewricht: deze omvatten ziekten van het rotator manchet (bijv. tranen in een of meer pezen van de vier schouderspieren) en de zogenaamde SLAP-laesie (scheur van de bicepspees anker), ook bekend als glenohumerale instabiliteit (letsel aan de kraakbeen lip aan de bovenrand van de glenoïdholte, waar de lange bisepspees ontstaat). Daarnaast is klinisch vastgestelde schouderinstabiliteit een mogelijke indicatie voor een MRI.
De instabiliteit kan traumatisch zijn (bv. Veroorzaakt door een ongeval), microtraumatisch (microletsels veroorzaakt door permanente overbelasting) of atraumatisch (bv. Door een aangeboren gezamenlijke capsule dat is te breed), maar ook een terugkerende instabiliteit van het schoudergewricht na een operatie op dit gebied kan MRI-beeldvorming rechtvaardigen. Bovendien kunnen verwondingen in het acromioclaviculaire gewricht (ACG; gewricht tussen sleutelbeen en schouder) duiden op een MRI-onderzoek.
Dit omvat in het bijzonder ACG-barsten, een laesie in het ligamenteuze apparaat van dit gewricht. Naast deze musculo-skeletale ziekten van de schouder, wordt de diagnose van tumorachtige gebeurtenissen in het schoudergebied ook als een mogelijke indicatie voor een MRI van het schoudergewricht. De kosten van een MRI-onderzoek van de schouder verschillen enigszins tussen een privépatiënt en een publiek volksgezondheid verzekeringspatiënt.
De reden hiervoor is dat de eerste worden vergoed volgens de Gebührenverordnung für Ärzte (GÖA) en de laatste volgens de Einheitlicher Bewertungsmaßstab (EBM). De vergoedingspercentages zijn voor SHI-patiënten lager dan voor particuliere patiënten, wat bedoeld is te behouden volksgezondheid zorgkosten zo laag mogelijk. De basisprijs voor een zuiver MRI-onderzoek van het schoudergewricht bedraagt minstens 139.89 € voor privépatiënten en zelfbetalende patiënten en minstens 124.60 € voor patiënten met volksgezondheid Aan deze basisbedragen kunnen extra kosten worden toegevoegd, afhankelijk van het feit of er bij speciale problemen extra afbeeldingen in speciale gewrichtsposities nodig zijn of dat contrastmiddelen worden gebruikt. De kosten van een MRI-onderzoek van het schoudergewricht worden in de regel alleen vergoed door zorgverzekeraars als daar een reden of indicatie voor is. Patiënten die om hun eigen redenen, zonder medische noodzaak, een MRI-onderzoek aanvragen, krijgen doorgaans geen vergoeding.
