Dyslexie (ICD-10-GM F81.0: lees- en spellingsstoornis) is de lees- en spellingsstoornis (LRS). Dyslexie behoort tot de "omschreven ontwikkelingsstoornissen van schoolvaardigheden".
Dyslexie is een van de meest voorkomende partiële prestatiestoornissen bij jeugd en adolescentie. Wereldwijd lijdt ongeveer 3-11% van de kinderen en adolescenten aan een lees- en / of spellingsstoornis (LRS).
Genderverhouding: jongens worden vaker getroffen dan meisjes in een verhouding van 3: 1
Frequentiepiek: dyslexie wordt meestal gediagnosticeerd in de kleuter- of basisschoolleeftijd.
De prevalentie (ziektefrequentie) is ongeveer 8% voor een gecombineerde lees- en spellingsstoornis en ongeveer 7% voor een geïsoleerde spellingsstoornis. Een geïsoleerde leesstoornis is ongeveer 6%. Tot 6.4% van de volwassenen in Duitsland haalt het lees- / spellingsniveau van de vierde klassers niet.
Verloop en prognose: De capaciteiten van leerlingen met dyslexie worden vaak onderschat vanwege hun spellingsstoornis, wat resulteert in verkeerde beslissingen over schoolloopbanen. Dientengevolge leidt dyslexie vaak tot lagere beroepsopleidingen en hogere werkloosheidscijfers onder de getroffenen. Een professioneel behandelde dyslexie kan wel bijdragen aan een succesvolle schoolontwikkeling en een positieve persoonlijkheidsontwikkeling.
Comorbiditeiten (bijkomende stoornissen) bij lees- en / of spellingsstoornissen komen vaak voor Angst stoornissen (ongeveer 20%), depressieve symptomen (ongeveer 40.5%), hyperkinetische stoornis of aandachts- / hyperactiviteitsstoornis (ADHD).
