Procedure van het onderzoek
Het verloop van het MRI-onderzoek begint meestal met een informatief gesprek met de betreffende specialist. Voorbereidingen thuis zijn meestal niet nodig, maar zorg ervoor dat er ongeveer vier uur voor het onderzoek geen vocht en voedsel meer wordt ingenomen. Omdat contrastmiddelen vaak worden gebruikt bij MRI-onderzoeken van de schouder om de beeldvorming te verbeteren, wordt de patiënt vastgehouden vastend in het geval van een zeer zeldzame reactie met misselijkheid en braken.
Bij schouder-MRI-onderzoeken is er vaak een uitzondering op de regel dat contrastmiddel wordt gegeven voorafgaand aan het eigenlijke onderzoek voor een betere evaluatie. De patiënt wordt ofwel via de ader (indirecte artrografie) of in de schoudergewricht zelf (directe artrografie) ongeveer 10 minuten voordat het onderzoek begint. De patiënt wordt vervolgens gevraagd om de schoudergewricht voor 10 minuten.
Na het gedeeltelijk uitkleden en verwijderen van ALLE metalen voorwerpen van het lichaam, ligt de patiënt in rugligging op een vlakke onderzoeksbank, die vervolgens gedurende de onderzoeksperiode van ongeveer 20 minuten in de MRI-machine wordt geduwd (tijdens het schouderonderzoek wordt de hoofd zit ook in de machine). Om de patiënt tijdens het onderzoek te beschermen tegen het harde kloppende geluid, krijgt de patiënt meestal ook een koptelefoon. Verder houdt de patiënt in één hand een zogenaamde noodknop vast, die bij problemen of complicaties op elk moment kan worden ingedrukt.
Tijdens een MRI-onderzoek van de schouder is het niet nodig strikt te zijn vastend (strikt vasten betekent geen inname van vocht of voedsel na 10 uur de dag voor het onderzoek). Pas vanaf 4 uur voorafgaand aan de beeldvorming mag voedsel- en vochtopname worden vermeden. De reden hiervoor is dat het tijdens het MRI-onderzoek nodig kan zijn om contrastmiddel te injecteren.
Dit leidt zelden tot een intolerantiereactie met misselijkheid en braken, in welk geval een leeg maag verlicht de situatie. Alleen speciale MRI-onderzoeken van het maagdarmkanaal vereisen een absoluut of strikt vastend voorafgaand aan het onderzoek. Omdat bij een MRI-onderzoek sterke magnetische velden worden opgewekt, is het belangrijk dat er geen metalen voorwerpen in of nabij het onderzoeksapparaat komen.
De mate waarin de patiënt wordt aangespoord om zijn kleding uit te doen, hangt dus af van het feit of er zich metalen voorwerpen (knopen, ritssluiting, bh-beugels enz.) Op de betreffende kledingstukken bevinden. Bij het MRI-onderzoek van de schouder kan meestal een T-shirt of onderhemd aan blijven, maar met name vrouwen wordt gevraagd de beha eronder uit te doen.
Het is ook belangrijk om ervoor te zorgen dat piercings in het gebied (tepel piercing, navelpiercing etc.) worden ook verwijderd. Een MRT van de schoudergewricht duurt gewoonlijk ongeveer 20 tot 30 minuten.
Hier is de voorbereidingstijd niet inbegrepen. Bij een speciaal tentamen kan het echter 30 tot 60 minuten duren voordat het tentamen is afgerond. Na het onderzoek worden de MRI-beelden uitgeprint of op een cd gebrand en vervolgens met de patiënt besproken.
Afhankelijk van de omvang van de ziekte duurt dit eveneens ongeveer 30 minuten. Het wordt aanbevolen om ongeveer 1 1⁄2 tot 2 uur te nemen voor de volledige omvang van het onderzoek. De duur van een MRI van het schoudergewricht hangt meer af van de procedures binnen de radiologie afdeling dan op de snelheid van de MRI-machine.
Of er contrastmiddelen worden gebruikt, hangt altijd af van welke structuren in het schoudergewricht met MRI moeten worden onderzocht. Er zijn twee manieren om contrastmedia toe te dienen. Enerzijds kan het contrastmiddel worden toegediend in de ader.
Het is echter beter om het contrastmiddel rechtstreeks in het gewricht toe te dienen, wat de duur van de MRI vertraagt en gepaard gaat met een hoger infectierisico. Contrastmedium wordt voornamelijk geïnjecteerd als men wil onderzoeken. Contrastmedium is ook vereist voor de beoordeling van de slijmbeurs boven de rotator manchet met betrekking tot bursitis van de schouder (subacromiale bursitis).
Het contrastmiddel wordt via een ader, waardoor het weefselcontrast toeneemt. De contrastmiddelen worden in de regel goed verdragen, ze bevatten geen jodium en zijn chemisch niet vergelijkbaar met de contrastmiddelen die worden gebruikt in Röntgenstraal onderzoeken, zodat ze ook kunnen worden gebruikt bij allergie voor röntgencontrastmiddelen. Ze worden al na een paar uur in de urine uitgescheiden. Contrastmedia worden ook gebruikt om de kraakbeen uitstulping (labrum) rond de gewrichtskoker en gewrichtskraakbeen. Het onderzoek zonder contrastmiddel wordt daarentegen gebruikt voor de volgende structuren:
- Gedeeltelijke scheuren of scheuren van de pezen van de rotatormanchet of
- De lange bicepspezen
- In het geval van een tumor van de zachte weefsels,
- Met een breuk,
- Bij een wijziging van het gewricht en
- In geval van een gewrichtsontsteking.
