Coumar®

Synoniemen in bredere zin

• Phenprocoumon (naam actief ingrediënt)
• Coumarines
• Vitamine K-antagonisten (remmers)
• anticoagulantia
• antistollingsmiddel

Marcumar® behoort tot de groep van indirect handelen bloed stollingsremmers (medisch: indirecte anticoagulantia). Als afbakening van de direct werkende anticoagulantia zoals de heparine rechtstreeks ingrijpen in de bloed coagulatie het werkingsmechanisme van de Cumarine bestaat uit een remming van de vorming van bloedstollingsfactoren die nodig zijn voor de stolling (zie hieronder). Hun effect werd bij toeval ontdekt in Canada: in de jaren twintig kon worden aangetoond dat het veelvuldig voorkomen van zware, vaak fatale bloedingen bij runderen en schapen te wijten was aan hun consumptie van rottende klaver, die grote hoeveelheden coumarine Dicoumarol bevatte, dat geproduceerd tijdens fermentatie. De ziekte, voorheen gevreesd als Zoete klaver Ziekte, waardoor de behandeling van de eerste patiënten met dicoumarol slechts een paar jaar later mogelijk was en werd sinds 1944 aanbevolen voor preventieve behandeling na een hart- aanval.

Ruilnamen

Marcumar®

Chemische naam

PhenprocoumonMarcumar® wordt onder meer gebruikt in de volgende klinische beelden: Coumarine / Marcumar® wordt gebruikt om been ader stolsels (trombose) en pulmonaal embolie. Pulmonaal embolie treedt op wanneer een stolsel in de been aderen lossen op, komen de long binnen slagader via het inferieure vena Cava, atrium en ventrikel van de rechterkant hart- en blokkeert het vat. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren na langdurige immobiliteit zoals vliegreizen of na operaties gevolgd door bedlegerige patiënten.

De typische symptomen van pulmonaal embolie, Waarvan 10% binnen het eerste uur dodelijk is, zijn in ernstige gevallen van longembolie (zogenaamde "fulminante" longembolie), een plotselinge daling bloed druk met duizeligheid of bewusteloosheid kan ook optreden: hart-, die verantwoordelijk is voor de toevoer van bloed naar de longen, probeert bloed in de longen te pompen tegen de verhoogde weerstand in het stroomafwaartse vat veroorzaakt door het verstopte stolsel, maar als pomp die is ontworpen voor lage drukken, wordt deze overbelast en wordt deze onvoldoende. De betekenis van de coumarineMarcumar® tabletten (medisch: oraal) bij de behandeling van longembolie is voornamelijk gericht op het voorkomen van verdere longembolieën. Het mechanisme bestaat uit het remmen van de vorming van bloedstolling factoren II, VII, IX en X, die nodig zijn voor bloedstolling.

Het enzym (eiwit) dat nodig is voor de productie wordt onomkeerbaar (onherroepelijk) geïnactiveerd door Marcumar®. Enzymen zijn biologische katalysatoren die chemische reacties in het lichaam versnellen. De taak van het enzym dat door Marcumar® wordt geremd, is het versnellen van de regeneratie van vitamine K, die nodig is voor de synthese van de bovengenoemde bloedstollingsfactoren en tijdens het proces wordt "geconsumeerd".

De betekenis van de coumarine Marcumar®-tabletten (medisch: oraal) ingenomen als Marcumar®-tabletten bij de behandeling van longembolie bestaat voornamelijk uit het voorkomen van verdere longembolieën. Het mechanisme bestaat uit het remmen van de vorming van bloedstolling factoren II, VII, IX en X, die nodig zijn voor bloedstolling. Het enzym (eiwit) dat nodig is voor de productie wordt onomkeerbaar (onherroepelijk) geïnactiveerd door Marcumar®.

Enzymen zijn biologische katalysatoren die chemische reacties in het lichaam versnellen. De taak van het enzym dat door Marcumar® wordt geremd, is het versnellen van de regeneratie van vitamine K, die nodig is voor de synthese van de bovengenoemde bloedstollingsfactoren en tijdens het proces wordt "geconsumeerd".

• Trombose
• Longembolie
• Atriale fibrillatie
• Kunstmatige hartkleppen
• Profylaxe van een hartaanval
• Plotselinge kortademigheid (medische term: dyspneu) of versnelde ademhaling (tachypneu)
• Stekende pijn in de thorax (thorax)
• En karakteristieke bloedbeeldveranderingen (in 95% van alle zogenaamde embolieën D-dimeren zijn detecteerbaar in het bloed, dit zijn fragmenten van het lichaamseigen eiwit fibrine.

  De D-dimeren worden gecreëerd als een natuurlijke afweerreactie van het lichaam tegen overmatige bloedstolling die leidt tot stolselvorming.

Een tekort aan vitamine K (de K staat hier voor "coagulatie", medisch voor "bloedstolling") heeft dus hetzelfde effect als het nemen van coumarines. Als reactie hierop kan de remming van de bloedstolling op elk moment worden beëindigd door de inname van vitamine K (zB als bloeding optreedt als ongewenste bijwerking, zie hieronder), aangezien deze dan weer beschikbaar is voor de synthese van bloedstollingsfactoren.

De stolling verbetert binnen enkele uren weer met de toediening van Marcumar®. Voor het oplossen van bestaande stolsels (trombose), zijn echter zogenaamde fibrinolytica geïndiceerd in plaats van coumarine / Marcumar®. Dit zijn enzymen die het fibrine afbreken dat tijdens de coagulatiereactie wordt gevormd.

Urokinase, alteplase en streptokinase afgeleid van bacteriën zijn voorbeelden van dergelijke fibrinolytica die als eerste maatregel acuut worden toegediend op de intensive care. CumarineMarcumar® wordt ook gebruikt ter voorkoming van stolselvorming in boezemfibrilleren (VHF). In deze meest voorkomende persistent hartritmestoornissen, Waarvan 80% asymptomatisch is, de atria tot 400 keer per minuut samentrekken, wat resulteert in onvoldoende ejectie in de ventrikels en als gevolg daarvan een vertraging van de bloedstroom (medische term: stasis) en een verhoogd risico op stolselvorming (trombose).

De reden hiervoor is dat de schuifkrachten van het stromende bloed de vaatwanden stimuleren om endogene, anticoagulerende stoffen af ​​te geven. Als de stimulatie niet plaatsvindt, vormt zich een vaso-occlusieve trombus. De anticoagulantia gevormd door intacte vaatwanden, zoals stikstofmonoxide (NO), kunnen ook therapeutisch worden toegediend om de kransslagader te verwijden. schepen in het geval van een angina pectoris aanval (angina pectoris betekent medisch "borst beklemming ”en verwijst naar het gevoel van beklemming op de borst dat wordt veroorzaakt door een gebrek aan zuurstoftoevoer naar het hart.

De oorzaak is bijna altijd atherosclerose van de kransslagaders, bekend als coronaire hartziekte, of kortweg CHD, dwz de afzetting van vetdeeltjes in de vaatwand, die ontstekingen veroorzaakt door de immigratie van immuuncellen en het vrijkomen van vasculaire schadelijke stoffen. De afzettingen in het vat verkleinen de diameter zo veel dat er niet genoeg bloed doorheen kan stromen om de hartspier te voeden. Voor de behandeling van deze ziekte, die voornamelijk wordt veroorzaakt door een te hoge bloeddruk cholesterol niveaus, sigaret roken en hoge bloeddruk, naast het reeds genoemde NO, zie hierboven, zijn er ook zogenaamde bètablokkers verkrijgbaar die de zuurstofbehoefte verminderen door de hartslag en de kracht van het hart.

Bovendien verlengen bètablokkers de duur van de ziekte, bijvoorbeeld de vaak toegediende medicijnen metoprolol en bisoprolol (handelsnamen: Belok zok® en bisoprolol), die de ontspanning fase van het hart bekend als diastole, waarin de kransslagader schepen passief gevuld met zuurstofrijk bloed na samentrekking van de vervolgens slappe hartspier. Op deze manier verbeteren bètablokkers de zuurstoftoevoer naar het hart niet alleen door de vraag te verminderen, maar ook door de toevoer van zuurstof te vergroten). Studies met veel patiënten hebben aangetoond dat coumarineMarcumar® de prognose van bestaande coronaire hartziekten op de lange termijn verbetert, aangezien de remming van de antistolling minder vaak leidt tot bijvoorbeeld een volledige blokkering van de kransslagaders en dood van hartspiercellen (hartaanval). Een dergelijke antistolling is ook nodig na operaties waarbij vervanging van hartkleppenaangezien kunstmatige hartkleppen, als vreemd materiaal, activeert in toenemende mate het coagulatiesysteem, ook al worden pogingen ondernomen om dit risico te minimaliseren door nieuwe materialen te gebruiken die zijn gecoat met anticoagulantia. Een andere toepassing van CoumarinenMarcumar® is het voorkomen van recidieven (medisch: recidiefprofylaxe) na hartinfarcten.