Cimetidine: effecten, gebruik en risico's

cimetidine wordt gebruikt om gastro-intestinale stoornissen te behandelen. Het H2-antihistaminicum wordt gebruikt om de maagsapproductie te dempen.

Wat is cimetidine?

cimetidine wordt gebruikt om gastro-intestinale stoornissen te behandelen. Het H2-antihistaminicum wordt gebruikt om de maagsapproductie te dempen. cimetidine is een gastro-intestinaal middel. Het behoort tot de groep van H2-receptorantagonisten​ Het medicijn kan zo de effecten van het weefselhormoon remmen histamine​ Om deze reden is het geschikt voor de behandeling van gastritis, maag zweren, Maagzuur, ontsteking van de slokdarm en duodenitis. Cimetidine was een van de eerste H2-antagonisten die op de markt werd gebracht voor de behandeling van gastro-intestinale ulcera en Maagzuur​ Het medicijn werd in de jaren zestig ontwikkeld door het farmaceutische bedrijf SmithKline en Frans, in moderne tijden bekend als GlaxoSmithKline. In 1960 werd het medicijn gelanceerd onder de naam Tagamet. Tagamet ontwikkelde zich tot een gewild succesgeneesmiddel op de farmacologische markt. Cimetidine is ontwikkeld door de Britse chemici John Colin Emmett, Graham J. Durant en Robin Ganellin. Voor hun prestatie vonden ze opname in de National Inventors Hall of Fame.

Farmacologische werking

Het werkingsmechanisme van cimetidine is gebaseerd op het feit dat het medicijn een H2-receptor (bindingsplaats) van het weefselhormoon blokkeert histamine op maagslijmvliesbezettingscellen. histamine is een belangrijk neurotransmitter (boodschappersubstantie). Het vormt zich maagzuur van de bewonerscellen en geeft deze vrij. Door de blokkade van de histaminereceptoren door cimetidine kan het hormoon zich niet meer aan de receptoren vastzetten, waardoor het zijn werking verliest. Op deze manier is er een verminderde afgifte van maagzuur​ Cimetidine heeft ook de eigenschap de activiteit van de maagepitheelcellen van de maag te beperken. De bewonerscellen produceren zoutzuur, die verantwoordelijk is voor het afbreken van het voedsel dat de maag​ Overmatige afgifte van maagzuur kan resulteren in Maagzuur​ Cimetidine zorgt ervoor dat de maag cellen produceren niet te veel zuur. Om het actieve ingrediënt zijn positieve effecten te laten uitoefenen, zijn dosis moet hoog genoeg zijn. Na mondeling absorptie van cimetidine in het organisme, wordt het gastro-intestinale geneesmiddel snel geabsorbeerd in het maagdarmkanaal. Het duurt dus slechts 90 tot 120 minuten voordat 50 procent van het H2-antihistaminicum het lichaam heeft verlaten. Dit proces vindt plaats via de nieren en urine.

Medisch gebruik en toepassing

Voor gebruik wordt cimetidine gebruikt bij de behandeling en preventie van aandoeningen waarbij het belangrijk is om de maagzuurproductie te verminderen. Deze omvatten zuurgerelateerde maagaandoeningen, brandend maagzuur, ontsteking van de slokdarm, reflux oesofagitis (abnormale terugvloeiing van maagzuur), en gastritis en duodenitis. Een ander toepassingsgebied is Zollinger-Ellison-syndroom, waarbij sprake is van een pathologische overproductie van maagzuur als gevolg van hormonale overstimulatie van de bewonerscellen. Cimetidine wordt meestal in tabletvorm toegediend. Bovendien kan het medicijn rechtstreeks in een ader. De dosis van het gastro-intestinale medicijn varieert van persoon tot persoon en is afhankelijk van het klinische beeld. Ook de functie van de nieren speelt een rol. In het geval van een gastro-intestinaal zweeris het mogelijk om over een periode van vier tot acht weken 800 tot 1000 milligram cimetidine voor te schrijven. In dit geval wordt het 's nachts ingenomen, omdat de productie van maagzuur vooral' s nachts plaatsvindt. De patiënt mag echter een maximum niet overschrijden dosis van twee gram cimetidine per dag.

Risico's en bijwerkingen

Het gebruik van cimetidine kan soms leiden tot bijwerkingen. Ze komen echter niet bij iedereen voor. De meeste patiënten hebben last van jeuk | jeuk]], gewrichtspijnspierongemakken, hoofdpijn, duizeligheidgastro-intestinaal ongemak, en 피로​ Iets minder dan een procent van alle gebruikers ervaart ook tijdelijk huid huiduitslag, slaapproblemen, veranderingen in bloed telling, vergroting van de mannelijke borstklier (gynaecomastie), hartritmestoornissenen impotentie. In sommige gevallen, Depressie, verwarring, en hallucinaties zijn ook gemeld. cimetidine mag helemaal niet worden gebruikt in het geval van een reeds bestaande overgevoeligheid voor het werkzame bestanddeel. Als de patiënt lijdt aan beperkingen van zijn nier functie, is het raadzaam om de dosis te verlagen. Voorafgaand aan cimetidine therapie, is het ook noodzakelijk om een ​​medisch onderzoek te ondergaan voor kwaadaardige zweren of besmetting met de bacterie Helicobacter pylori​ In het desbetreffende geval zou de medicamenteuze behandeling moeten worden gewijzigd. Cimetidine innemen tijdens zwangerschap moeten worden onderworpen aan een grondige risico-batenanalyse. De reden hiervoor is onvoldoende informatie over hoe het gastro-intestinale medicijn in deze periode werkt. Mogelijk bijwerkingen tijdens het geven van borstvoeding kan niet worden uitgesloten vanwege de overdracht van cimetidine naar moedermelk​ Om deze reden mag het medicijn tijdens deze periode niet worden ingenomen. Ook bij kinderen en adolescenten is er onvoldoende kennis over de effecten van cimetidine tijdens de groei. Interacties tussen cimetidine en andere drugs zijn binnen het rijk van de mogelijkheden. Deze omvatten voornamelijk de plaatselijke verdoving Lidocaïne, het anti-epileptische middel tegen epilepsie fenytoïne, benzodiazepines, anticoagulantia van de warfarine type, drietal antidepressiva, waaronder imipramine in het bijzonder bètablokkers zoals metoprolol en propranolol en alcohol​ Dus gelijktijdig administratie van deze middelen kunnen zowel effecten als bijwerkingen versterken of verlengen. Bovendien, omdat de pH in de maag verandert, leidt dit tot absorptie van andere drugs in de bloedbaan. Waaronder absorptie van het antischimmelmiddel ketoconazol​ Bovendien verhoogt cimetidine de concentratie of glipizide, die een heeft bloed suiker-verlagend effect. Dit vergroot het effect van verlaging bloed glucose.