Baboonsyndroom is een specifiek exantheem dat wordt veroorzaakt door bepaalde medicijnen. De ziekteterm is afgeleid van het Engelse woord 'baviaan' voor baviaan en illustreert het belangrijkste symptoom van de ziekte. Patiënten met het bavianensyndroom ontwikkelen kenmerkende roodheid in het gebied van de billen die ook de buigingen van de billen beïnvloedt gewrichten evenals het genitale gebied.
Wat is het Baboonsyndroom?
Baviaansyndroom wordt soms aangeduid met de algemene afkorting SDRIFE. De trigger voor de voorwaarde zijn meestal specifieke medische middelen. Vanwege de administratie van deze drugs, ontwikkelen individuen de typische rode kleur. Dit zijn echter geen stoffen die typische contactallergenen zijn. Na inname van de medicatie vormen zich rode plekken op de billen, de geslachtsorganen en de liezen (medische term "inguinae"). Kortom, het baviaansyndroom is een zogenaamd erytheem. Het heeft een symmetrische vorm en komt aan beide zijden voor. Een ander kenmerk van het baviaansyndroom is dat het naast de bil- en genitale gebieden optreedt in ten minste één gewrichtsbocht. Andere systemische klachten zijn meestal niet aanwezig bij het Baboonsyndroom. Het bavianensyndroom werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door artsen in 1984. Tot op heden zijn ongeveer 100 patiënten met het baviaansyndroom geregistreerd. Gezien het kleine aantal gevallen is het Baboonsyndroom een zeer zeldzame ziekte.
Oorzaken
Het bavianensyndroom ontwikkelt zich bij sommige mensen als een reactie op het gebruik van bepaalde medische middelen. Bijvoorbeeld de stoffen amoxicilline, ampicilline, metaalachtig nikkel en mesalazine zijn mogelijke triggers van het Baboonsyndroom. heparine, contrast media met jodium inhoud, omeprazol, allopurinol, kwik, terbinafine en cetuximab zijn ook mogelijke oorzaken van het Baboonsyndroom. In de meeste gevallen zijn de typische reacties op de overeenkomstige delen van de huid ontwikkelen zich binnen een paar uur tot enkele dagen na systemische inname van het verantwoordelijke medicijn. Bij sommige patiënten verschijnen de eerste symptomen pas drie dagen erna administratie van de triggerende stof. Kortom, het Baboonsyndroom is een speciale vorm van contactallergie Dergelijke allergieën behoren tot type IV, dat wordt gemedieerd via de cellen. De allergenen verspreiden zich via de bloed in het menselijk organisme.
Symptomen, klachten en tekenen
De kenmerkende symptomen van het Baboonsyndroom zijn roodheid huid gebieden op de geslachtsdelen, billen en een of meer buigingen van het gewricht. De roodheid is symmetrisch; bovendien verschijnt het aan beide zijden van het lichaam. De kleur van de roodheid lijkt op die van de natuurlijke billen van bepaalde bavianen. Dit is ook de oorsprong van de naam van het Baboon-syndroom. In sommige gevallen heeft de roodheid ook invloed op enkele bochten van de gewrichtenbijvoorbeeld de liezen of de kromming van de armen. De roodheid is relatief goed afgebakend van de omliggende gebieden. Gewoonlijk zijn er geen andere systemische symptomen dan de roodheid huid gebieden ontwikkelen zich bij personen die getroffen zijn door het Baboonsyndroom.
Diagnose en verloop
Patiënten met de typische symptomen van het Baboon-syndroom raadplegen onmiddellijk hun huisarts of, indien mogelijk, een dermatoloog of allergoloog. Tijdens de eerste anamnese worden de bestaande klachten geregistreerd en tijdens het patiëntgesprek wordt het tijdstip van ontstaan en de verdere omstandigheden van de eerste manifestatie besproken. Bij de diagnose van het bavianensyndroom is het van het grootste belang om alle medicijnen die de patiënt gedurende een bepaalde periode heeft ingenomen te identificeren en te onderzoeken op hun bijwerkingen. Als de getroffen persoon een stof heeft ingenomen die mogelijk het Baboonsyndroom kan veroorzaken, kan het vermoeden van de allergie wordt aanzienlijk versterkt. Klinische onderzoeken omvatten in eerste instantie visuele onderzoeken van de patiënt en de aangetaste huidgebieden. In de meeste gevallen laboratorium bloed analyses worden gebruikt om doorslaggevende parameters en afwijkingen te identificeren. Verplicht controleert de arts ook de vitale functies van de patiënt, zoals bloed druk en hart- tarief. In de volgende stap van het onderzoek voert de arts een differentiële diagnoseDit komt doordat de symptomen van tal van andere ziekten gedeeltelijk vergelijkbaar zijn met die van het Baboonsyndroom, zodat verwarring mogelijk is als er niet op wordt gelet. De arts moet bijvoorbeeld mycosen uitsluiten, intertrigo, systemische contactdermititis en anaal eczeem Bovendien onderscheidt de specialist het Baboon-syndroom van toxisch schokken syndroom en het zogenaamde initiële stafylokokken-scalded skin-syndroom.
Complicaties
Het bavianensyndroom wordt gekenmerkt door een acute roodachtige uitslag op de billen, de lies en de geslachtsdelen. Naast de billen en het genitale gebied treedt de uitslag op in ten minste één gewrichtsbuig. Vooral de boeven van de armen worden getroffen. Patiënten voelen zich licht brandend gevoel rond de aangetaste huidgebieden. Andere systemische complicaties komen meestal niet voor. Omdat het Baboonsyndroom optreedt als een direct gevolg van het nemen van bepaalde medicijnen of het in contact komen met bepaalde stoffen, individueel therapie nadert snel leiden tot succes na diagnose. De eerste symptomen treden op binnen enkele uren tot drie dagen na systemische inname van de activerende medicatie of contact met stoffen zoals nikkel Daarom dit contactallergie wordt als ongecompliceerd beschouwd en de symptomen verdwijnen binnen één tot twee weken na stopzetting van de medicatie of het laatste contact. Hierbij is geen langdurige roodheid van de huid waargenomen contactallergie Daarom hoeven patiënten zich geen zorgen te maken over complicaties of late effecten na de behandeling. Omdat het Baboonsyndroom zeer zeldzaam is en geïndividualiseerde therapeutische benaderingen meestal snel zijn, zijn complicaties niet gedocumenteerd bij patiënten zonder behandeling.
Wanneer moet je naar een dokter?
Patiënten met de typische symptomen van het Baboonsyndroom dienen hun huisarts of een dermatoloog of allergoloog te raadplegen. Als er symmetrische roodheid van de huid op de geslachtsdelen is, in de boeven van de gewrichten, of op de billen na inname van een medicijn, duidt dit op tenminste een allergische reactie dat moet worden verduidelijkt. Een medische professional kan dan de oorzaak achterhalen en het Baboonsyndroom diagnosticeren of uitsluiten. Als het exantheem wordt gediagnosticeerd, moet de behandeling van de symptomen onmiddellijk worden gestart. Hiervoor kunnen naast de huisarts ook diverse internisten, maar ook allergologen en dermatologen worden overwogen. Daarbij moet de exacte oorzaak van het syndroom worden bepaald. In de meeste gevallen is het voldoende om de verantwoorde voorbereiding stop te zetten en de huidveranderingen met de hulp van algemene medische maatregelen Zelfs als er geen behandeling wordt gegeven voor het bavianensyndroom, zijn complicaties onwaarschijnlijk. Daarom is medische opheldering alleen nodig om de oorzaak te achterhalen. Alleen bij patiënten met bestaande huid- of immuunziekten mogen merkbare symptomen onmiddellijk worden behandeld om problemen te voorkomen en interacties.
Behandeling en therapie
Baviaansyndroom is in principe een goedaardige ziekte. In de meeste gevallen verdwijnt het erytheem binnen een paar weken als het verantwoordelijke medicijn niet langer wordt ingenomen. Dit duurt meestal ongeveer een of twee weken. Voor zover wij weten, is van geen enkele patiënt met het baviaansyndroom waargenomen dat zij langdurig last hebben van roodheid van bepaalde delen van de huid. Gewoonlijk vervagen de rode gebieden volledig. In geval van ernstige symptomen, medicijn therapie van het Baboonsyndroom is mogelijk. Meestal worden daarbij corticosteroïden gebruikt, die plaatselijk worden aangebracht. Dit vermindert meestal het acute ongemak snel.
Vooruitzichten en prognose
De vooruitzichten voor herstel van het Baboon-syndroom zijn erg goed. De ziekte neemt normaal gesproken af bij patiënten binnen een paar weken nadat ze medische zorg hebben gezocht, en er treedt geen symptomen op. De beschikbare medicatie, mits op een optimale en gecoördineerde manier gebruikt, zorgt voor een aanzienlijke verlichting van de symptomen binnen de eerste paar dagen van gebruik. Regelmatig gebruik van de medicatie leidt uiteindelijk tot volledig herstel van de patiënt. In zeldzame gevallen kunnen intoleranties optreden voor het bevatten van ingrediënten van het geneesmiddel, die verdwijnen als het behandelplan onmiddellijk wordt gewijzigd en het geneesmiddel wordt stopgezet. Alternatieve preparaten zijn beschikbaar dankzij wetenschappelijke vooruitgang en kunnen worden gebruikt. Hun werkingsmechanisme om het baviaansyndroom te genezen is ook erg goed. Zonder medische zorg is er ook symptoomvrijheid. Het genezingsproces wordt in de meeste gevallen echter aanzienlijk vertraagd. De aangetaste huidgebieden moeten worden gespaard en er zouden ook natuurlijke producten beschikbaar zijn om de symptomen te verlichten. Echter, indien mogelijk jeuk wordt toegegeven, kunnen complicaties optreden. Germs en pathogenen kan via open het organisme binnendringen wonden op het lichaam, wat leidt tot verdere ziekten. In ernstige gevallen wordt de patiënt bedreigd bloed vergiftiging, die een fatale afloop kan hebben.
het voorkomen
Het bavianensyndroom kan worden voorkomen door de activerende medicatie te vermijden als intolerantie bekend is. Omdat contact allergie van deze stoffen is niet in alle gevallen bekend, preventie van het baviaansyndroom is niet bij alle mensen mogelijk.
Follow-up
Nazorg is meestal niet nodig voor het bavianensyndroom. De ziekte geneest volledig binnen een paar weken na stopzetting van het betreffende medicijn. Daarna is er echter geen immuniteit. Herinfectie is mogelijk. Patiënten zijn verantwoordelijk om dit te voorkomen. Triggerende stoffen moeten koste wat het kost worden vermeden. Aangezien niet alle allergenen altijd duidelijk kunnen worden geïdentificeerd, blijft er een zeker restrisico bestaan. De juiste contactpersoon bij verdenking op baviaansyndroom is de dermatoloog. Hij zal vragen stellen over alle recentelijk ingenomen medicijnen en deze in verband brengen met de symptomen. Soms regelt hij ook het afnemen van bloed. Door de aard van de ziekte worden na stopzetting van de uitlokkende medicatie de typische symptomen zwakker en verdwijnen ze. Het is noodzakelijk om een andere remedie te vinden met hetzelfde werkingsmechanisme. Dit is niet altijd gemakkelijk. Soms blijft de roodheid van de huid veroorzaakt door het Baboon-syndroom wekenlang aanhouden. Deze zijn niet alleen cosmetisch van aard. Bacterie en infecties kunnen via hen worden overgedragen. Daarom is het als onderdeel van de nazorg belangrijk om het rustig aan te doen. De behandelende arts schrijft voor zalven en informeert over hygiënestandaarden. Omwille van zijn antibioticum effect, wilg schors wordt als een geschikt middel beschouwd.
Wat u zelf kunt doen
Het bavianensyndroom verdwijnt meestal vanzelf zodra de verantwoordelijke medicatie wordt stopgezet. Desalniettemin kunnen er enkele complicaties optreden, die met de hulp van sommigen kunnen worden behandeld maatregelen Als het erytheem na een paar dagen niet is verdwenen, moet het getroffen gebied worden gecontroleerd op abnormale veranderingen. Bloedingen of infecties in het gebied van het erytheem zijn kenmerkend voor een ernstig beloop. Iedereen die deze symptomen opmerkt, moet onmiddellijk een arts raadplegen. Bij een positief beloop is het voldoende om de huid in het getroffen gebied te verzorgen. Geparfumeerd of anderszins irriterend huidverzorgingsproducten moet worden vermeden totdat het erytheem is verdwenen. Het pijnlijke erytheem kan het beste worden behandeld met het voorgeschreven cortisone zalf. Als het preparaat geen effect vertoont, kunnen natuurlijke remedies worden geprobeerd. Effectief voor ontsteking is bijvoorbeeld de antibioticum wilg blaffen of de pijn-verlichtend Weegbree. ginseng, echinacea, smeerwortel en kaasjeskruid kan ook worden gebruikt voor erytheem. Daarbij moeten de aangetaste huidgebieden worden gespaard en met zorg behandeld. In geval van bloeding en ontstekingdient de verantwoordelijke arts te worden geraadpleegd. Het is mogelijk dat het Baboonsyndroom is gebaseerd op een ernstige ziekte die onmiddellijk moet worden behandeld.
