Smeerwortel

Dit onderwerp behandelt de medische toepassing van smeerwortel. Synoniemen: Latijnse naam: Symphytum officiale

  • Smeerwortel
  • Melkwortel
  • Bijenwiet
  • Krullende wortel
  • Zwarte schorseneren
  • Reddingswortel
  • Haasbladeren en
  • Smalle wortel
  • Kytta zalf

Toelichting / definitie

De plant wordt smeerwortel genoemd vanwege zijn genezende eigenschappen. Door "been”We bedoelen de botten (botten, bijv sleutelbeen) en "golven" betekent samen groeien of samensmelten. De botanische naam: symphyten komt van het Griekse symphyein en betekent ook samen groeien.

De genezende kracht van smeerwortel werd al in de oudheid gebruikt. Glaucus, een arts van de oude Romeinen, gebruikte een wortelpap om botbreuken, verstuikingen en kneuzingen te behandelen. Hildegard von Bingen kookte het kruid van de medicinale plant met selderij en wijn en maakte er een kompres van en gebruikte het om peritoneale tranen te genezen.

De Indianen gebruikten ook een smeerwortelbrij om wonden te genezen die waren veroorzaakt door verstuikingen en zwellingen. Smeerwortel, Latin Symphytum officiale (officinale), behoort tot de Bernagie-familie, of vleesetende planten (families van de Boraginaceae). De kruidachtige en borstelig behaarde, 30 cm tot 120 cm hoge plant groeit graag op zonnige tot halfschaduwrijke, voedselrijke leemachtige bodems.

Het is een vaste plant. De rechtopstaande, aanhoudende stam groeit uit een sappige onderstam, zwart van buiten en wit van binnen. De gerimpelde, harige bladeren zijn ei-lancetvormig en worden tot 25 cm hoog.

De bloeitijd begint eind april en kan tot september duren. De bloemen van smeerwortel hebben een roodviolette, soms vuilwitte kleur en hangen in bellen. De smeerwortel geeft de voorkeur aan vochtige plaatsen aan de rand van bossen, beekjes, heidevelden en alluviale bossen in Azië en Europa.

De oogsttijd voor de wortel is in maart en april, en oktober en november. De bladeren worden in de zomer geoogst. Voor medicinale doeleinden worden bladeren en gedroogde en verse wortels gebruikt (zoals bij de Duivels klauw).

Samengevat

Smeerwortel is een medicinale plant die behoort tot de Bernagie-familie (Boraginaceae). Het is een meerjarige, borstelige en persistente plant die groeit op vochtige, voedselrijke grond langs sloten en uiterwaardenbossen. Het is niet veeleisend en loopt elk jaar weer uit, zelfs zonder zorg.

De medicinale plant smeerwortel was ooit erg populair in de volksgeneeskunde. Volgens de laatste wetenschappelijke bevindingen is de kennis van de oude genezers bevestigd. Belangrijke medisch effectieve ingrediënten zijn allantoïne, choline en looistoffen. Verder worden kiezelzuur, etherische oliën en kleine hoeveelheden pyrrolizidine-alkaloïden ook aangetroffen.

Productie

In smeerwortel wordt de wortel voornamelijk gebruikt in smeerwortelzalven en tincturen en gels. Smeerwortelpreparaten worden alleen uitwendig gebruikt. De afgewerkte preparaten zijn verkrijgbaar in de apotheek.

Een afkooksel of de pulp zelf kan worden voorbereid voor enveloppen. 100 g gedroogde wortel en 1 l water worden samen gekookt. Het warme brouwsel wordt gebruikt voor enveloppen.

Neem voor een kompres 2 - 4 eetlepels gedroogde en gepoederde wortel en voeg wat heet water toe. De pap wordt vervolgens op een doek uitgespreid en het te behandelen gebied ermee bedekt. Vernieuw na twee tot vier uur.