Een gescheurde appendix is een perforatie van de appendix veroorzaakt door ontsteking Deze bijlage op de bijlage kan scheuren als ontsteking wordt onbehandeld gelaten, waardoor de darminhoud de buikholte kan binnendringen. Daar, ontsteking wel leiden tot ernstige complicaties.
Wat is een gescheurde appendix?
Appendicitis breuk, ook wel appendix breuk, is de meest ernstige complicatie van appendicitis Omdat dit een toegangsportaal voor kiemen in de buikholte, een appendix breuk vormt een acuut levensgevaar. De incidentie van appendicitis is vooral hoog bij adolescenten en jongvolwassenen, die echter de beste prognose voor herstel hebben. In totaal is het sterftecijfer voor deze ziekte ongeveer 1%. Over het algemeen hebben oudere patiënten die al aan andere reeds bestaande aandoeningen lijden, meer kans op complicaties tijdens het herstel. Met tijdige diagnose en chirurgische behandeling herstellen patiënten met een gescheurde appendix volledig en blijven ze met slechts een klein litteken op de rechter onderbuik achter.
Oorzaken
De oorzaak van een gescheurde appendix is altijd een voorafgaande appendicitis die niet op tijd wordt herkend en behandeld. Dergelijke ontstekingen kunnen op hun beurt verschillende oorzaken hebben, maar meestal komen ze voort uit de penetratie van een vreemd lichaam in de appendix, waaraan de immuunsysteem reageert met verhoogde activiteit. Dit resulteert in een lokale ontsteking, die zich vervolgens verspreidt naar de hele appendix. Door de vorm van de appendix kan de druk van de groeiende ontsteking niet worden afgevoerd, zodat op een gegeven moment de huid tranen en etterende afscheidingen kunnen naar buiten in de buikholte doordringen. Passende veroorzakende vreemde lichamen kunnen onverteerd voedsel, ontlastingstenen, druivenpitten of kleine, ingeslikte botfragmenten zijn. Andere oorzaken van appendicitis zijn bacteriële infecties die door het lymfestelsel naar de weefselvocht knooppunten in de bijlage. In veel gevallen kan achteraf geen definitieve oorzaak van appendicitis worden vastgesteld. Risicogroepen zijn patiënten met autoimmuunziekten of inflammatoire darmziekten zoals colitis ulcerosa or De ziekte van Crohn Zeer zwaarlijvige mensen hebben ook een verhoogd risico op blindedarmontsteking.
Symptomen, klachten en tekenen
Zelfs voordat een appendix scheurt, is er persistent pijn in de rechter onderbuik, wat een teken is van blindedarmontsteking of zelfs blindedarmontsteking. De buikwand wordt namelijk steeds meer gespannen pus hoopt zich op in de bijlage. Indien onbehandeld, kan de appendix barsten. Dit is een levensbedreigende complicatie van appendicitis. Nadat de appendix is gescheurd, wordt de pijn aanvankelijk zakt omdat de appendix, die uitpuilt pus, wordt ontlast door het legen. echter, de pijn is slechts voor korte tijd opgelucht. Dit komt doordat de pus evenals ontlastingresten en bacteriën ga dan van de darm naar de buikholte. Daar de bacteriën vermenigvuldigen en levensbedreigend veroorzaken buikvliesontsteking. buikvliesontsteking is merkbaar door toe te nemen pijn in de buik in de rechter onderbuik. De buik wordt zo hard als een plank. Een typisch symptoom is de zogenaamde loslatingspijn, die optreedt na het aanraken van de buikwand. Naast de pijn lijdt de patiënt vaak aan high koorts, koud zweet, hartkloppingen en misselijkheid en braken Zonder behandeling treedt snel bewustzijnsverlies op. Tegelijkertijd kan darmverlamming optreden, mogelijk leidend tot darmobstructie Als er geen behandeling wordt gegeven, is een gescheurde appendix fataal. Alleen spoedoperatie en intensief antibioticum behandeling kan dit gevaar afwenden. Na de behandeling verdwijnen de symptomen meestal erg snel en is er meestal een volledig herstel.
Diagnose en verloop
Een gescheurde appendix kan worden gediagnosticeerd door middel van beeldvorming, zoals computertomografie or ultrageluid, of door symptomen. Het klassieke beeld komt overeen met blindedarmontsteking, waarbij de pijn gedurende een korte periode afneemt, bekend als rotte vrede, en vervolgens veel ernstiger terugkeert zodra de breuk is opgetreden en de buikholte ontstoken begint te raken. Een appendicitisruptuur kan theoretisch ook worden opgespoord via verhoogde laboratoriumwaarden in leukocytenIn de regel wordt dit echter niet gedaan, omdat bij een redelijk vermoeden van breuk onmiddellijk een operatie moet worden uitgevoerd. Zonder operatie wordt de ziekte snel dodelijk. Het binnendringen van darminhoud in de buikholte leidt tot ontstekingen, hevige pijn en high koorts De buikwand verhardt in zogenaamde verdedigingsspanning tot die van de patiënt circulatie stort in.
Complicaties
Appendicitis-ruptuur is een gevreesde complicatie van appendicitis. De gevolgen kunnen levensbedreigend zijn voor de getroffen persoon. Dankzij modern antibioticaoverleven de meeste patiënten tegenwoordig deze risicovolle situatie en herstellen ze volledig. De kans op complicaties en late effecten is echter groter bij een gescheurde appendix dan bij vroege verwijdering van de ontstoken appendix. Tijdens littekens kunnen darmlussen versmolten of vernauwd raken, soms leidend tot darmobstructie (ileus). Na de operatie kunnen de symptomen terugkeren, waardoor verdere chirurgische ingreep nodig is. Wanneer de appendix scheurt, bacteriën, pus en darminhoud komen de buikholte binnen. Dientengevolge uitgebreid buikvliesontsteking ontwikkelt zich vaak en vereist onmiddellijke chirurgie. Het ernstige ziektebeeld kan in individuele gevallen levensbedreigend verlopen. De chirurg spoelt mechanisch de gehele buikholte uit en plaatst dunne drainageslangen naar buiten. Bij een gescheurde appendix bestaat altijd het risico op abcessen in de buikholte. Deze pusafzettingen kunnen leiden tot chronische ontsteking die de darmfunctie beïnvloedt. In het ergste geval treedt volledige darmverlamming op. De risico's van chirurgie en anesthesie zijn meestal laag. Complicaties zijn onder meer letsel aan andere buikorganen, infectie, postoperatieve bloeding en slechte wond genezen. Chronische pijn en sensorische stoornissen kunnen ook voorkomen.
Wanneer moet je naar een dokter?
Een gescheurde appendix is de meest ernstige complicatie van appendicitis en is een medisch noodgeval dat vanwege de paradoxale symptomen niet altijd onmiddellijk als zodanig wordt herkend. Bij een appendicitisruptuur barst de appendix, die gevuld is met pus, open, waardoor de pijn onmiddellijk afneemt. Voor de getroffen persoon kan het in eerste instantie lijken alsof hij of zij is voorwaarde is aanzienlijk verbeterd. In feite echter, wanneer de appendix barst, komen ontlasting en bacteriën van binnenuit de darm de buikholte binnen, wat een ernstige infectie van de buikvlies (buikvliesontsteking). Na enige tijd komt de pijn terug en is erger dan voorheen. De buik verstijft en wordt zo hard als een plank, de patiënt ontwikkelt zich hoog koorts en wordt apathisch of verliest het bewustzijn. In deze situatie is er acuut levensgevaar. De getroffen persoon moet onmiddellijk naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis worden gebracht. Onmiddellijke actie is van cruciaal belang voor de overlevingskansen van de patiënt. Redelijkerwijs worden passende tegenmaatregelen veel eerder genomen en wordt eerst een arts geraadpleegd tekenen van appendicitis Kenmerkend voor appendicitis is pijn in de rechter onderbuik in combinatie met gevoeligheid en koorts. Iedereen die dergelijke symptomen bij zichzelf of zijn kind waarneemt, moet uit voorzorg onmiddellijk een arts of het dichtstbijzijnde ziekenhuis raadplegen.
Behandeling en therapie
Een gescheurde appendix kan alleen operatief worden behandeld. Tijdens de behandeling is uiterste urgentie vereist. Tijdens de operatie wordt de buikholte geopend en wordt de gescheurde appendix blootgelegd. Afhankelijk van de ernst van de breuk bestaat de mogelijkheid van een minimaal invasieve ingreep met behulp van de zogenaamde sleutelgatmethode. In ieder geval moet de bijlage volledig worden verwijderd. Bovendien wordt de buikholte gespoeld om ontstekingen te voorkomen kiemen die mogelijk zijn doorgedrongen. Na de operatie wordt de patiënt gegeven antibiotica om peritonitis te voorkomen. In aanvulling op, pijnstillers worden gegeven voor de pijn veroorzaakt door de operatiewond. Anatomisch gezien vervult de appendix geen enkele functie meer bij de mens. Dit betekent dat nadat het chirurgische litteken is genezen, de patiënt geen ongemak of beperkingen hoeft te behouden. Als de appendix nog vóór breuk is, is er de mogelijkheid van conservatieve, afwachtende behandeling met bedrust, hogedosis antibiotica, pijnstillersen dieetbeperkingen. Het is belangrijk om de patiënt nauwlettend in de gaten te houden en klaar te zijn voor onmiddellijke chirurgie als er een perforatie begint te verschijnen. Zonder operatie heeft een geperforeerde appendix een zeer hoog sterftecijfer. Daarom is chirurgie ook geïndiceerd bij patiënten met een hoog risico op een operatie, bijvoorbeeld vanwege hart- en vaatziekten. De bewerking wordt altijd uitgevoerd onder narcose en kan enkele uren duren. Afhankelijk van de ernst en fysieke gesteldheid van de patiënt, duurt het herstel enkele dagen tot weken, waarbij in eerste instantie bedrust vereist is. Het tillen van zware voorwerpen moet de eerste weken na een blindedarmoperatie om te voorkomen dat de wond opnieuw opengaat.
Vooruitzichten en prognose
De prognose voor een gescheurde appendix is erg goed, op voorwaarde dat de juiste operatie snel wordt uitgevoerd. Aan de andere kant, als er een gescheurde appendix is die niet operatief en met antibiotica wordt behandeld, zal het leiden in de meeste gevallen tot de dood als gevolg van een overloop van ontsteking in de buikvlies, het begin van bloedvergiftiging, enz. De operatie zelf heeft een uitstekende prognose: het sterftecijfer voor een eenvoudige operatie is een fractie van één procent, en voor een moeilijkere operatie vanwege een buikperforatie is dit ongeveer één procent. Vrijwel alle risico's van de operatie zijn de mogelijke gevolgen. Zo treden levensbedreigende complicaties op bij ongeveer één procent van de geopereerden, waaronder terugkerende ontstekingen, bloedingen en darmverlamming. De prognose voor het uitblijven van deze complicaties is gunstiger naarmate de operatie schoner is en hoe beter de nazorg in de vorm van medicatie, wondreiniging en vervolgonderzoek. Bedrust en een algemeen zacht gedrag gedurende enkele weken hebben ook invloed. Er kan af en toe ernstige pijn, bloeding en algemeen ongemak optreden. De darmfunctie is vaak enige tijd na de ingreep verstoord. De prognose met betrekking tot mogelijke latere complicaties verslechtert als de persoon met de gescheurde appendix kwetsbaar of ziek is of een andere vorm van volksgezondheid waardevermindering.
het voorkomen
De enige effectieve preventie van appendicitisruptuur is een vroege diagnose en behandeling van appendicitis. Daarom moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd als de juiste symptomen aanwezig zijn. Vervolgens wordt de ontsteking met medicijnen bestreden of wordt de ontstoken appendix operatief verwijderd voordat deze kan scheuren. Het is ook moeilijk om blindedarmontsteking zelf te voorkomen. In principe moet er echter op worden gelet dat er geen vreemde voorwerpen worden ingeslikt en dat het ingenomen voedsel goed wordt gekauwd. Als de appendix al volledig bij een patiënt is verwijderd, is er geen risico op herhaling.
Follow-up
Appendiceale ruptuur vereist chirurgische behandeling en consistente nazorg voor optimaal herstel. Nazorg omvat patiëntenzorg van het litteken, dat wil zeggen in de eerste plaats bescherming tegen besmetting om infectiegevaar te voorkomen. Zwaar tillen moet enkele weken na de operatie worden vermeden, evenals sporten. De reden hiervoor is dat de buikpers, die nodig is als spanning voor veel belastingen, het weefsel kan hinderen bij zijn regeneratie. Het litteken moet ook worden gespaard door de buikpers te vermijden. De duur van het sparen maatregelen wordt bepaald door de dokter. Drukken tijdens het toiletbezoek kan ook het genezingsproces vertragen en pijn veroorzaken. Harde ontlasting kan daarom het beste worden vermeden. Dit kan worden bereikt door voldoende te drinken, een dieet rijk aan vezels en het vermijden van voedsel dat gas veroorzaakt en constipatie. Indien constipatie toch heeft plaatsgevonden, voorbereidingen zoals psyllium kafjes kunnen in overleg met de behandelende arts ook worden gebruikt ter ondersteuning van de stoelgang. Vaak wordt een gescheurde appendix ook geassocieerd met een infectie in de buik en antibioticum administratie In deze gevallen is het raadzaam om een darmflora die mogelijk zijn verstoord door de antibiotica en ter versterking van de immuunsysteem als onderdeel van de nazorg. Nogmaals, de behandelende arts moet worden geraadpleegd als de patiënt voorbereidingen wil treffen als een aanvullen.
Wat u zelf kunt doen
Een gescheurde appendix is levensbedreigend voorwaarde dat onmiddellijke medische aandacht vereist. In dit geval zijn er duidelijke grenzen aan zelfbehandeling. Er is ook weinig dat preventief kan worden gedaan. Bij een bestaande blindedarmontsteking is het van belang dat deze strikt gecontroleerd wordt, raadpleeg bij twijfel een internist. Bij een gescheurde appendix kan een tijdige diagnose levens redden. De behandeling zelf wordt uitsluitend chirurgisch uitgevoerd. Dienovereenkomstig zelfbehandeling maatregelen kan alleen postoperatief worden toegepast. Afhankelijk van de ernst van de voorwaardekan de herstelperiode dagen of weken duren. Tijdens de eerste dagen moet een strikte bedrust in acht worden genomen. Patiënten moeten ervoor zorgen dat ze voldoende drinken en alleen licht voedsel eten. Het is ook belangrijk om goed op voedsel te kauwen. Alles wat het maagdarmkanaal kan irriteren, moet worden vermeden. Ter ondersteuning van het genezingsproces, homeopathisch voorbereid arnica kan helpen. Dit plantenextract verlicht ontstekingen in het lichaam en verbetert wond genezen Evenzo de micronutriënt selenium heeft een ontstekingsremmend effect in het organisme. Als vervolg therapiepatiënten krijgen meerdere dagen antibiotica voorgeschreven. Ter ondersteuning van de darmen - aangezien antibiotica ook gezonde darmbacteriën doden - probiotica van de apotheek kan helpen. Wanneer de genezing goed op gang is, moeten patiënten lichte oefeningen doen om de spijsverteringskanaal Het heffen van zware gewichten moet de eerste paar maanden worden vermeden.
