appendectomie

Definitie

Appendectomie wordt in de volksmond de operatie genoemd om de ontstoken appendix te verwijderen. In werkelijkheid is het echter niet de appendix (caecum), maar de appendix vermiformis die aan de appendix hangt. Omwille van de eenvoud zullen de twee termen in het volgende als synoniemen worden gebruikt.

De appendectomie is ook medisch bekend als appendectomie (ectomie = uitsnijden). De meest voorkomende reden voor een appendectomie is een ontstoken appendix (appendicitis), ook wel appendicitis genoemd. De appendix wordt echter vaak ook verwijderd tijdens andere buikoperaties om latere ontstekingen of complicaties uit te sluiten.

Voorbereiding van de blindedarmoperatie

In Duitsland wordt blindedarmoperatie meestal uitgevoerd met een intramuraal verblijf. Een blindedarmoperatie wordt meestal uitgevoerd bij acute klachten, bijvoorbeeld door een ontsteking. De patiënt wordt doorverwezen door zijn huisarts of komt rechtstreeks via de eerste hulp naar het ziekenhuis.

Daar wordt de patiënt opgenomen als intramurale patiënt. Eerst worden diagnostische maatregelen genomen, zoals een fysiek onderzoek, een bloed monster en een ultrageluid. Als het vermoeden wordt bevestigd, is de operatie gepland.

De patiënt moet zijn vastend voor de operatie. Dit betekent dat ze minimaal zes uur voor de operatie niets hebben gegeten en minimaal twee uur daarvoor niets hebben gedronken. Daarnaast beoordeelt een anesthesioloog het risico van anesthesie, adviseren welke medicijnen niet meer moeten of mogen worden ingenomen en voer eventueel enkele tests uit (hart- examen, long tests). Een algemeen chirurg of visceraal chirurg informeert de patiënt en eventueel de ouders (in het geval van minderjarige patiënten) over de operatie, de procedure en de mogelijke complicaties van de operatie en vraagt ​​vervolgens om toestemming.

OP - Procedure van een blindedarmoperatie

Zodra de juiste werkcapaciteit is gecreëerd en alle voorbereidingen zijn getroffen, wordt de patiënt door het verplegende personeel naar de operatiekamer gebracht, ook wel 'binnensmokkel' genoemd. Daar wordt de patiënt eerst naar de anesthesie voorbereidingsruimte. Daar wordt hij of zij verwacht door een anesthesioloog en de anesthesieverpleegkundige, die voor de inductie van zorgen anesthesie.

De anesthesist zal opnieuw de patiëntspecifieke gegevens opvragen om de belangrijkste gegevens opnieuw samen te vatten en verwarring uit te sluiten. Hier wordt een veneuze toegang meestal, indien nog niet gedaan, geplaatst in een ader in de rug van de hand of arm. Bovendien wordt de patiënt aangesloten op de monitor, die meet bloed druk, hart- ritme en het zuurstofgehalte in het bloed.

Nadat de patiënt via een masker eindelijk weer zuurstof heeft gekregen, dient de arts de anesthesiemedicatie toe en valt de patiënt in slaap. De anesthesioloog plaatst dan een ademhaling buis in de luchtpijp en tenslotte de patiënt naar de operatiekamer brengen. Het verloop van de blindedarmoperatie hangt af van het feit of een open of een laparoscopische (minimaal invasieve) operatie gepland is.

Meestal zal dit een laparoscopische operatie zijn. Er zijn echter enkele uitzonderingen waarbij open chirurgie nodig kan zijn. Bij open chirurgie wordt een incisie van ongeveer 6 cm gemaakt in de rechter onderbuik, waarover de hele procedure plaatsvindt.

Bij laparoscopische chirurgie worden drie chirurgische instrumenten (throcars) ingebracht via drie kleine incisies van ongeveer 2 cm. Een van deze incisies bevindt zich direct onder de navel. Hier wordt een camera geplaatst.

De andere twee incisies worden gebruikt om de robotachtige throcars in te brengen, die de handen van de chirurgen "strekken" en waardoor de operatie wordt uitgevoerd. Om overzicht te krijgen en beter te kunnen werken wordt eerst de buik opgeblazen met gas (C02), dat na de operatie weer vrijkomt. Via één (open operatie) of drie (laparoscopische) huidincisie (s) wordt de appendix in de rechter onderbuik opgezocht.

De bijlage (bijlage), die zich ook bevindt, is als bijlage bij de bijlage gevoegd. De chirurg zal dan de voeding vastklemmen en verbreken schepen om de bloed levering. De appendix wordt verwijderd en de stronk wordt gesloten met hechtingen. Ten slotte wordt de buikwand in lagen gehecht en wordt de huid gesloten met nietjes of hechtingen. De patiënt wordt naar de verkoeverkamer gebracht, waar hij of zij ongeveer twee uur moet blijven totdat hij of zij naar een normale afdeling kan worden teruggebracht.