Chocolade is voor veel mensen een plezier, maar de eisen hieraan cacao-bevattend zoet is hoog: aromatisch en mals-smeltend moet het een zekere zoetheid zijn en hebben.
Dit is wat u over chocolade moet weten
De cacao boon, die zijn oorsprong vond in Mexico en in de 16e eeuw Europa bereikte, wordt gebruikt om te maken chocolade Voor de productie van chocolade bedient de cacao boon, die zijn oorsprong vindt in Mexico en in de 16e eeuw in Europa arriveerde. In die tijd werd chocolade nog als zoete drank geserveerd en pas vanaf de 19e eeuw werd het ook in vaste vorm als chocolade geproduceerd. De Azteken en Maya's bereidden al 3,000 jaar geleden chocolade als powerdrank, en in Europa werd het aanvankelijk ook in vloeibare vorm aangeboden als een tonic De eerste chocolade bars werd geproduceerd in Engeland in 1847. Het is nu verkrijgbaar in tal van varianten die verschillen in smaak en uiterlijk. Over het algemeen zijn er drie typen beschikbaar: melk chocolade, witte chocolade en donkere (bittere) chocolade. De chocolaatjes worden gedefinieerd op basis van hun cacao-gehalte (20 tot 100 procent). Dit percentage bestaat uit de bonen, die worden geroosterd en gemalen. Tijdens het malen komt de cacao vrij boter combineert met de andere cellulaire componenten van de boon en de cacao massa is gevormd. Voor pure chocolade moet het cacao-gehalte minimaal 35 procent zijn. Er wordt onderscheid gemaakt tussen halfbitter, bitter en extra bitter. Soms worden ook de termen "nobel-bitter" of "fijn zuur" gebruikt. Melk chocolade heeft een cacaogehalte van minimaal 25 procent, terwijl witte chocolade minimaal 20 procent cacao moet hebben. Naarmate het cacao-gehalte toeneemt, wordt de suiker inhoud neemt automatisch af. Het cacao-gehalte staat meestal op de verpakking vermeld.
Belang voor de gezondheid
Chocolade wordt liefkozend zenuwvoedsel genoemd omdat het er goed voor is spanning De reden is dat het meer creëert serotonine in het lichaam, wat tegelijkertijd leidt tot innerlijke voldoening. Hoe donkerder de chocolade is, hoe meer actieve ingrediënten er ook in zitten. Donkere chocolade, of de cacao die erin zit, helpt ook bij verschillende veelvoorkomende ziekten, zoals het verminderen ontsteking en hoge bloeddruk, regulerend cholesterol niveaus, en verbeteren trombose en hart- problemen. Bovendien versterkt pure chocolade de immuunsysteem dankzij de talrijke antioxidanten die het bevat. Pure chocolade helpt er zelfs bij zwaarlijvigheid, zoals cacao verbetert insuline effectiviteit en keert de insuline-resistentie dat vaak voorkomt bij overgewicht.
Ingrediënten en voedingswaarden
| Voedingswaarde-informatie |
Hoeveelheid per 100 gram (45-59% cacao) |
| Calorieën 546 | Vetgehalte 31 g |
| Cholesterol 8 mg |
Natrium 24 mg |
| Kalium 559 mg | Koolhydraten 61 g |
| Eiwit 4.9 g |
Cafeïne 43 mg |
Naast de belangrijkste ingrediënten van chocolade water, zijn cacao, vanille en een specialiteit peper De cacao boter bestaat voor ongeveer 60 procent uit verzadigd vet. Het bevat slechts ongeveer 7 procent meervoudig onverzadigd vetzuren Het is daardoor zeer stabiel, zodat het nauwelijks ranzig wordt. Het verzadigde vet is grotendeels stearinezuur en palmitinezuur zuren, die onschadelijk zijn voor volksgezondheid en zijn uitstekende energiebronnen voor mensen. Andere ingrediënten in chocolade zijn met name koolhydraten, vezel, mineralen, en een bepaalde hoeveelheid vet en suiker. De suiker inhoud is ongeveer 35 procent en het vetgehalte is ongeveer 13 procent. De ingrediënten zijn aanzienlijk hoger in donkere chocolade in vergelijking met melk chocola. Belangrijke ingrediënten in de chocolade zijn bijvoorbeeld ijzer, koper, fosfor en kalium, evenals voedingsstoffen zoals vitamine B. Het bevatte flavonoïden worden toegeschreven aan de bloed drukverlagend effect van pure chocolade.
Intoleranties en allergieën
Chocolade leidt tot huid puistjes en zelfs acne bij sommige mensen. Als het teveel wordt geconsumeerd, kunnen de ingrediënten in pure chocolade nadelig zijn volksgezondheid effecten, hoewel een melkdrank dit weer zou neutraliseren. Over het algemeen wordt een matige consumptie aanbevolen, vooral voor melkchocolade vanwege het hogere suiker- en vetgehalte, dat vaak rond de 60 procent suiker bevat, terwijl het gehalte van een 80 procent chocolade meestal slechts 16 tot 18 procent is.
Winkelen en keukentips
Bij het bewaren van chocolade zijn er een paar dingen waar u rekening mee moet houden om ervoor te zorgen dat het lang houdbaar is en zijn kwaliteit behoudt. Chocolade is gevoelig voor vocht en moet daarom op een droge plaats worden bewaard. Het verdraagt ook niet zo goed warmte- en temperatuurschommelingen. De bewaartemperatuur dient 12 tot 20 ° C en zo constant mogelijk te zijn. Chocolade is ook geurgevoelig, met name witte specimens nemen zeer gemakkelijk vreemde geuren op, en kan daarom het beste in geurneutrale verpakking in een luchtdichte verpakking worden bewaard. Er mogen geen sterk ruikende etenswaren zoals kaas, vis en vlees in de buurt zijn. Omdat chocolade gevoelig is voor oxidatie, mag deze niet aan licht worden blootgesteld. Daarom geeft chocolade de voorkeur aan een koele plaats, beschermd tegen licht en lucht, hoewel het zijn volle smaak pas bij kamertemperatuur ontwikkelt. Bij optimale opslag is pure chocolade meestal minimaal twee jaar houdbaar, melkchocolade ongeveer 1.5 jaar en witte chocolade een jaar. Als het heel lang wordt bewaard, gaat de kwaliteit van het snoep achteruit. Een goede chocolade heeft een zijdezachte glans, er is een krakend geluid te horen wanneer deze wordt doorbroken en de breekrand is bijna glad. Een chocolade die van inferieure kwaliteit is, wordt aangegeven door het feit dat hij dof is en een witachtig grijze film heeft. Dit geeft aan dat de chocolade te warm of in sterk wisselende temperaturen is bewaard. De zogenaamde vetbloem ontstaat door herkristallisatie van het vet. Als chocolade wordt bewaard in een zeer koud omgeving gevolgd door opslag in een zeer warme omgeving, komt er vaak condensatie op de chocolade voor. De suiker in de chocolade wordt opgelost in het vocht. Wanneer de water verdampt vervolgens weer, de suiker blijft in ongelijke, grote kristallen op het oppervlak van de chocolade.
Voorbereidingstips
De chocolade kan niet alleen direct worden geconsumeerd, maar kan op zeer veel verschillende manieren worden gebruikt. Het is bijvoorbeeld zeer geschikt om chocolaatjes mee te coaten of om sauzen een speciaal tintje te geven. Voor chocoladeglazuren, bijvoorbeeld voor pralines of cakes, moeten de couverture en chocolade worden gesmolten in een metalen kom boven een water bad op een laag vuur. De kom moet worden afgedekt met plasticfolie om te voorkomen dat er water in de chocolade spat. Als er wat kokosvet wordt toegevoegd, voorkom je witte vlekken in de chocoladecoating. Het voegt ook een mooie glans toe. Desserts en taarten worden net zo vaak gemaakt van chocolade. Heel bekend in tal van landen over de hele wereld is de populaire chocolademousse. Of het nu gaat om taarten, taarten, desserts of hartige gerechten, er is voor elk wat wils smaak Chocolade kan optimaal worden geraspt, geraspt of geschoren met een dunschiller voor verdere verwerking. Hiervoor moet het echter goed worden gekoeld. Indien nodig kan de chocolade of couverture kort in de koelkast worden bewaard.
