Duur van de therapie met een beroerte
De duur van de noodzakelijke therapie voor a beroerte hangt af van de omvang van de schade. Hoe meer functionele gebieden verdwijnen, hoe slechter de prognose is en hoe langer het genezingsproces duurt. Ongeveer de helft van alle beroerte patiënten blijven zorg nodig hebben, zelfs na een goede behandeling.
Vooral oudere patiënten herstellen doorgaans minder goed van a beroerte. Het verblijf op een stroke unit of een neurologische kliniek kan een tot enkele weken duren (meestal 2-4 weken). Meestal wordt daarna gestart met een revalidatie, die wederom 4 tot 6 weken duurt.
Het medisch begeleide genezingsproces duurt dus ongeveer 1 tot 2 maanden. Ook na deze periode moeten patiënten de niet-aangeleerde bewegingen blijven oefenen en moeten ze worden gecontroleerd door hun huisarts of een neuroloog in de privépraktijk. De duur van de therapie en vooral het genezingsproces varieert van persoon tot persoon, maar duurt vaak niet alleen een paar maanden maar jaren.
Hoe kan een beroerte worden voorkomen?
Het voorkomen van een beroerte is de beste bescherming tegen deze ziekte. Om een apoplexie te voorkomen, risicofactoren die arteriosclerotische veranderingen in de schepen en bevorderen vasculaire veranderingen moeten worden geëlimineerd: aanpassen bloed druk, bloed suiker en LDL cholesterol (houden LDL cholesterol constant lager dan 100 mg / dl) tot normale waarden vermindert het risico op een beroerte. Diabetici moeten streven naar optimaal bloed suikeraanpassing en laag op lange termijn bloed suiker waarden (= HbA1c-waarden).
Regelmatige lichaamsbeweging met verhoogde uithoudingsvermogen en gewichtsvermindering heeft een positief effect op volksgezondheid en helpt een beroerte te voorkomen. Roken en alcoholgebruik moet worden vermeden. Een evenwichtig, vetarm dieet rijk aan groenten en fruit is belangrijk.
- Roken
- Te zwaar
- Hoge bloeddruk.
Medicamenteuze therapie met acetylsalicylzuur of de bloedplaatjesaggregatieremmer clopidogrel moet langdurig worden gebruikt als de patiënt vasoconstricties heeft van de intra- of extracraniële schepen. Deze therapie dient ook te worden uitgevoerd als de patiënt (nog) geen klachten heeft. Voor de zogenaamde secundaire preventie nadat een TIA, PRIND of beroerte is opgetreden, worden bovengenoemde medicijnen ook gegeven met als doel het ontstaan van een nieuwe beroerte te voorkomen.
Patiënten met chronische boezemfibrilleren of degenen die een beroerte hebben gehad als gevolg van embolie zou ook moeten ontvangen bloed-verdunnende therapie. Dit kan gedaan worden met Marcumar of heparine. Operatie om de vernauwde / gesloten binnenkant te heropenen halsslagader wordt aangegeven als de patiënt heeft symptomen van een beroerte en het vat is voor meer dan 70% verstopt of als er geen symptomen zijn, maar het bloedvat is voor meer dan 80% verstopt.
Patiënten die geen symptomen hebben maar een ernstige vasoconstrictie (= vasculaire stenose) hebben, dienen geopereerd te worden, aangezien zij binnen drie jaar 10% kans hebben om een beroerte te krijgen. Als er een zogenaamd aneurysma aanwezig is, dat wil zeggen een uitpuiling van een bloedvat, kan een beroerte worden voorkomen door het aneurysma uit te schakelen en zo een scheuring met daaropvolgende hersenbloeding. Om een eerste beroerte te voorkomen, worden medicijnen gebruikt voor zogenaamde primaire preventie.
Hierbij is het doel om de ziekte te voorkomen door onderliggende risicovolle ziekten te behandelen. De gebruikte medicijnen zijn medicijnen om high te behandelen bloed suiker en bloeddruk, hartritmestoornissen (antiaritmica), bloedverdunners om de neiging tot bloedstolsels te verminderen (anticoagulantia) en bloedlipidenverlagers (statines). Na een beroerte zijn de medicijnen die worden gebruikt om herhaling te voorkomen (voorkomen van herhaling van de beroerte) dezelfde.
Als een vasculaire afsluiting was de oorzaak van het infarct (ischemisch infarct), wordt standaard ASA 100 voorgeschreven. Dit medicijn, ook wel bekend als Aspirine®, vermindert de bloedplaatjesaggregatie (trombocytenaggregatieremmer) en remt zo de bloedstolling. Als ASA niet wordt getolereerd, clopidogrel (ook een plaatjesaggregatieremmer) of een ander geneesmiddel uit de geneesmiddelengroep (prasugrel, ticagrelor) kan ook worden gebruikt.
Statines, bijvoorbeeld simvastatine, worden ook toegediend ter voorkoming van herhaling als de cholesterol niveau in het bloed is te hoog. Te hoge waarden kunnen vervetting en de resulterende verkalking van de schepen, wat vervolgens kan leiden tot herhaling afsluiting. De bloeddruk moet worden ingesteld in het streefbereik tussen 120/70 en 140/90 mmHG.
ACE-remmers (bv ramipril), calcium kanaalblokkers (bijv amlodipine), bètablokkers (bijv metoprolol) en vele andere medicijnen worden voor dit doel gebruikt. Als boezemfibrilleren van de hart- wordt gediagnosticeerd als onderdeel van de oorzakelijke diagnose, moet bloedverdunning worden uitgevoerd met coumarinederivaten (Marcumar® of Falithrom®) of met nieuwe anticoagulantia zoals dabigatran (Pradaxa®).
Alle artikelen in deze serie:
