Oorzaken
Tot op heden zijn de oorzaken van leukemie zijn grotendeels onbekend. Er zijn echter factoren bekend die het risico op ontwikkeling vergroten leukemie bij kinderen: Leukemie is geen erfelijke ziekte in de klassieke zin. Er zijn echter enkele erfelijke ziekten die een belangrijke rol spelen bij het ontstaan van de ziekte.
Zo is bekend dat kinderen met Downsyndroom (trisomie 21) hebben een ongeveer 20 keer hoger risico om te ontwikkelen leukemie Andere, zeldzamere erfelijke ziekten zoals neurofibromatose type 1 of het Shwachman-Bodian-Diamond-syndroom verhogen ook het risico. Bovendien kunnen bij sommige kinderen genetische veranderingen worden gevonden die verband houden met acute lymfoblastische leukemie (ALL).
Deze kinderen ontwikkelen echter pas veel later ALLES. Daarom lijken externe factoren ook een belangrijke rol te spelen. Recente studies tonen aan dat kinderen die opgroeien in de buurt van een kerncentrale een meetbaar hoger risico hebben op leukemie. Vergelijkbare effecten van radioactieve straling zijn al bekend bij nucleaire rampen, zoals Hiroshima of Tsjernobyl. Röntgenstraal onderzoeken van de aanstaande moeder zijn net zo schadelijk voor het nog ongeboren kind.
Symptomen
Symptomen van acute leukemie ontwikkelen zich meestal binnen enkele weken. Bij chronische leukemie ontwikkelen de symptomen zich echter veel langzamer. Leukemiecellen kunnen niet alleen de beenmerg maar ook alle andere orgels.
De mogelijke symptomen zijn daarom erg breed. Bij het begin van beide soorten leukemie hebben kinderen vaak meer kans om niet-specifieke symptomen op te merken, zoals vermoeidheid, verlies van eetlust of lusteloosheid. Kleine kinderen willen vaak niet spelen of lopen.
De andere symptomen worden veroorzaakt door het feit dat de gezonde vorming van rood en wit bloed cellen en bloed bloedplaatjes in de beenmerg wordt onderdrukt door de degeneratie van de leukemiecellen.
- Vaak springt een opvallende bleekheid van hun kind in de ogen van de ouders. Dit kan worden verklaard door het verminderde aantal rood bloed cellen (erytrocyten) (zie: bloedarmoede).
- Als functioneel wit bloed cellen (leukocyten) nemen tegelijkertijd af, het immuunsysteem verzwakt steeds meer.
Kinderen hebben dan vaak last van aanhoudende en koortsachtige infecties.
- Talrijke blauwe plekken, bloedingen tandvlees of frequent neusbloedingen kan een aanwijzing zijn voor een verminderd aantal bloed bloedplaatjes (trombocyten) (zie: trombocytopenie).
- Als de leukemiecellen migreren naar botten, weefselvocht knooppunten of andere organen (milt, lever), waar de kinderen last van hebben pijn van verschillende ernst. Veel ouders melden dat van hun kind pijn in de buik, maar ook bot pijn in de armen of benen.
weefselvocht zwelling van de knoop komt vaak voor, bijvoorbeeld in de nek of liesstreek. Minder frequent zijn aanvallen van de zenuwstelsel of het oog, die zich als ernstig kunnen manifesteren hoofdpijn of visuele stoornissen.
Een speciale vorm van leukemie, T-ALL, veroorzaakt een infiltratie van de thymus. De thymus is een klein orgaan in de thorax dat een belangrijke rol speelt bij de rijping van het kind immuunsysteem Het gaat vanzelf achteruit in de loop van de jonge volwassenheid.
Als de leukemiecellen van een T-ALL het orgaan aanvallen, krijgen de kinderen last van ademnood. Bij chronische leukemieën, die minder vaak voorkomen bij kinderen dan bij volwassenen, worden de symptomen veroorzaakt door te veel cellen (normale bloedcellen en leukemiecellen) in het bloed. Dit kan leiden tot pijnlijke vasculaire afsluiting.
Niettemin geldt het volgende: symptomen van leukemie zijn bij elk kind anders. Zelfs de aanwezigheid van een of meer symptomen is absoluut geen bewijs van de aanwezigheid van de ziekte! Achter de symptomen gaan vaak relatief onschuldige, vaker voorkomende ziekten schuil.
Desalniettemin dient u zo snel mogelijk een arts te raadplegen. Alleen dan kan de oorzaak van de symptomen worden gevonden. Meer informatie vindt u hier: Hoe leukemie te herkennen De eerste stap bij het diagnosticeren leukemie bij kinderen is een gedetailleerd onderzoek van de eerdere symptomen en het verloop van de ziekte (anamnese).
Als leukemie wordt vermoed, een gedetailleerd bloed Test is uitgevoerd. Onder andere de bloedbeeld, dwz een overzicht van de individuele bloedcellen (leukocyten, erytrocytentrombocyten) speelt hierbij een belangrijke rol. Als er nu steeds meer indicaties van leukemie bij het kind zijn, wordt de patiënt rechtstreeks doorverwezen naar een kinderkliniek met een geschikte afdeling (kinderoncologie en Hematologie).
Aangezien de beenmerg is altijd het punt van oorsprong van een leukemieziekte, de volgende diagnostische stap is een beenmergpunctie In een korte procedure kunnen kleine weefselmonsters worden genomen uit de iliacale top or borstbeen Bij pasgeborenen of zuigelingen kunnen monsters uit het scheenbeen worden genomen.
Sinds beenmergpunctie kan voor veel kinderen stressvol en pijnlijk zijn, het wordt uitgevoerd onder algemeen of plaatselijke verdoving Daarna wordt het op deze manier verkregen beenmerg onderworpen aan een fijn weefselonderzoek en voorbereid voor verdere complexe onderzoeken. In de meeste gevallen wordt de initiële microscoopbeoordeling zeer snel uitgevoerd, zodat de diagnose leukemie meestal kort na de behandeling kan worden gesteld. beenmergpunctie.
Naast het beenmerg kunnen ook andere organen worden aangetast door de leukemiecellen. Ultrageluid onderzoeken, MRI-scans of een extractie van zenuwvloeistof (lumbaal prik) kunnen een uitgebreid overzicht geven van het verloop van de ziekte. Leukemie kan de bloedwaarden bij kinderen in vele richtingen veranderen.
De focus ligt echter vaak op witte bloedcellen, ook bekend als leukocyten. Het woord "leukemie" komt bijvoorbeeld uit het Oudgrieks en betekent "wit bloed". Het aantal leukocyten hoeft echter niet altijd verhoogd te zijn.
Als leukemie aanwezig is, kunnen de leukocyten worden verlaagd, normaal of verhoogd. Veel belangrijker is de aanwezigheid van onrijpe voorlopercellen (die normaal gesproken alleen in het beenmerg voorkomen) in het bloed. Dit betekent dat de zogenaamde ontploffingen in het bloed worden gedetecteerd.
Bij veel kinderen daalt de waarde van het rode bloedpigment (hemoglobine) onder de normale waarde - dit leidt tot bloedarmoede. Verder een druppel in het bloed bloedplaatjes kan relatief vaak worden waargenomen. Dit heet trombocytopenie.
Bloedwaarden spelen echter niet alleen een belangrijke rol bij de diagnose, maar ook bij de leukemietherapie. Dit komt omdat tijdens agressief chemotherapieis er niet alleen een beoogde vernietiging van de leukemiecellen, maar ook een onvermijdelijke, ernstige aantasting van de resterende bloedvormende cellen. Daarom moeten de bloedwaarden van alle kinderen die therapie ondergaan met zeer korte tussenpozen worden gecontroleerd!
