Middenvoetfractuur
A middenvoetsbeentje breuk is een breuk van een of meer middenvoetsbeentje botten, meestal veroorzaakt door indirecte kracht, zoals het draaien van de voet of een kneuzing. Zelfs wanneer een grote kracht direct op de middenvoet wordt uitgeoefend, bijvoorbeeld wanneer een zwaar voorwerp op de voet valt, a middenvoetsbeentje breuk kan voorkomen. Het tweede middenvoetsbeentje wordt het vaakst aangetast.
De symptomen van een middenvoetsbeentje breuk zijn meestal een aparte pijn wanneer de voet gewond is, zwelling en vaak bloeden in het omliggende weefsel. Het middenvoetsbeentje is erg pijnlijk onder druk. Een röntgenstraal moet worden genomen om een definitieve diagnose te stellen, aangezien de symptomen relatief niet specifiek zijn voor de middenvoetsbeentje fractuur.
De therapie van de middenvoetsbeentje fractuur hangt af van de omvang ervan. Als er maar één middenvoetsbeentje is gebroken, is het vaak voldoende om de voet met een gipsverband ongeveer 6-8 weken te immobiliseren en daarna weer normaal te belasten. Als de fractuur echter onstabiel is of het eerste middenvoetsbeentje is aangetast, is een operatie vaak aangewezen om een goed resultaat te bereiken.
Bij deze procedure worden de uiteinden van de breuk aan elkaar vastgemaakt met zogenaamde Kirschner-draden. Het duurt meestal twee tot drie maanden voordat de breuk volledig is genezen en de oorspronkelijke veerkracht is hersteld. Morton's neuroma (ook wel Morton's zenuwpijn of Morton's metatarsalgie) ontwikkelt zich meestal bij mensen met spreidvoeten.
Dit resulteert in een permanente mechanische irritatie van de zenuwen die tussen de middenvoetsbeentjes lopen. De spreidvoetpositie comprimeert de zenuwen daar en ze reageren met verdikking en bindweefsel veranderingen. Het wordt ook wel een "neuroom" genoemd, aangezien deze term verwijst naar een goedaardige groei van zenuwweefsel.
De symptomen van het neuroom van Morton zijn plotselinge schietpijnen in de middenvoetsbeentjes, die gepaard gaan met een uitgesproken pijn in dit gebied. Het neuroom bevindt zich meestal tussen het derde en vierde middenvoetsbeentje botten. Om een diagnose te kunnen stellen, een ultrageluid er moet een beeld of MRI van de voet worden gemaakt, waarin de neuromus kan worden geïdentificeerd en gelokaliseerd.
Dit is belangrijk voor de daaropvolgende therapie. Als de symptomen erg ernstig zijn, kan het neuroom van Morton operatief worden verwijderd. Anders kan het ook voldoende zijn om de verkeerde plaatsing van de spreidvoeten te corrigeren, waardoor de wijzigingen in de zenuwen kan secundair worden verminderd zodra de mechanische irritatie ophoudt. Omdat het volledig verwijderen van de veranderde zenuw lange tijd als de standaardmethode werd beschouwd, maar dit vaak gepaard gaat met complicaties, wordt er tegenwoordig steeds vaker geprobeerd om zenuwbehoudende chirurgie te ondergaan.
Alle artikelen in deze serie:
