Venlafaxine: effecten, gebruik en risico's

Venlafaxine is een medicijn in de antidepressivum medicijnklasse die behoort tot de serotonine-noradrenaline heropnameremmers en wordt gebruikt om te behandelen Depressie en Angst stoornissen.

Wat is venlafaxine?

Venlafaxine is een geneesmiddel dat wordt gebruikt om te behandelen Depressie en Angst stoornissen. Het actieve ingrediënt venlafaxine wordt gebruikt om te behandelen Depressie en Angst stoornissen​ Minder vaak zal een behandelende arts ook venlafaxine voorschrijven obsessief-compulsieve stoornis. Zoals vele anderen antidepressiva, venlafaxine behoort tot de serotonine-noradrenaline heropnameremmers. Het medicijn behoort echter niet tot de eerstelijnsmiddelen die worden gebruikt bij de acute behandeling van depressieve stoornissen. Het vertoont geen behandelingsvoordeel ten opzichte van goedkopere niet-selectieve monoamineheropnameremmers, zogenaamde tri- en tetracyclische remmers. antidepressivaen selectief serotonine heropnameremmers. Bovendien kunnen ernstige bijwerkingen optreden tijdens het gebruik van venlafaxine en na stopzetting van elk geneesmiddel.

Farmacologische effecten

Venlafaxine is een zogenaamd serotoninenoradrenaline heropnameremmer (SSNRI). Deze relatief nieuwe groep antidepressiva oefent zijn effecten uit in het midden zenuwstelsel. In bepaalde synapsen van de hersenenbindt de werkzame stof zich aan stoffen die serotonine en noradrenaline transporteren. Serotonine is zowel een weefselhormoon als een neurotransmitter​ In het midden zenuwstelsel, serotonine beïnvloedt bijna alle hersenen functies. Het heeft een effect op waarneming, slaap, regulering van de lichaamstemperatuur en stemming. Door stimulatie van de hersenschors leidt serotonine tot remming van agressiviteit en impulsiviteit. Vanwege het stemmingsverhogende effect wordt serotonine vaak het gelukshormoon genoemd. Neurochemisch gezien zijn depressieve stemmingen vaak terug te voeren op een serotoninedeficiëntie. Norepinephrine is ook een neurotransmitter en hormoon tegelijkertijd. De neurotransmitter oefent zijn effect zowel in het midden uit zenuwstelsel en in de sympathische zenuwstelsel​ Het effect op het centrale zenuwstelsel is vergelijkbaar met het effect van serotonine. Het medicijn venlafaxine remt de heropname van neurotransmitters uit de synaptische spleet in de cellen. Als gevolg hiervan verhoogt het medicijn de zender concentratie buiten de cellen, zodat signaalversterking ontstaat. Als gevolg hiervan bemiddelt venlafaxine een antidepressivum effect.

Medische toepassing en gebruik

Geneesmiddelen die venlafaxine bevatten, worden gebruikt om depressie en angststoornissen te behandelen. Waaronder gegeneraliseerde angststoornis, sociale angststoornis, en angststoornis. in gegeneraliseerde angststoorniswordt angst onafhankelijk. Sociaal angststoornis, aan de andere kant, behoort tot de fobische aandoeningen. De getroffenen lijden aan uitgesproken angst in sociale situaties. Venlafaxine wordt gebruikt om te behandelen angststoornis met en zonder agorafobie. in angststoorniskrijgen patiënten plotselinge angstaanvallen die geen verband houden met echte gevaren. Agorafobie is in de volksmond bekend als claustrofobie. Venlafaxine is verder geïndiceerd voor onderhoud therapie bij depressie en angststoornissen en om terugval te voorkomen, dwz bij terugvalpreventie. Het kan goede resultaten laten zien in eerder mislukte therapie pogingen in de behandeling van attention deficit hyperactivity disorder​ Bovendien wordt het medicijn ook gebruikt bij de behandeling van diabetici polyneuropathie​ Diabetes polyneuropathie is een ziekte van het perifere zenuwstelsel die optreedt in de context van suikerziekte mellitus. Wanneer venlafaxine voor dit doel wordt gebruikt, is het een off-label gebruik​ Dit betekent dat het medicijn wordt gebruikt buiten het gebruik dat is goedgekeurd door de regelgevende instantie voor geneesmiddelen.

Risico's en bijwerkingen

Bijwerkingen treden voornamelijk op aan het begin van de inname van venlafaxine. Zo treden gastro-intestinaal ongemak, verhoogde rusteloosheid en diffuse, ondefinieerbare angst op. Er kunnen ook psychotische reacties optreden. In psychose, lijden de getroffenen aan een groot verlies van verwijzing naar de werkelijkheid. Deze psychotische toestanden zijn waarschijnlijk het gevolg van het dopaminerge effect van venlafaxine. Naast stijgingen in bloed druk en hart- klachten, overmatig zweten en nachtelijk zweten kunnen worden waargenomen.Misselijkheid is een andere bijwerking die zeer vaak voorkomt. Ongeveer 10 procent van de patiënten heeft er last van misselijkheid en braken​ Daarnaast zijn er symptomen zoals verlies van eetlust, duizeligheid, constipatie, nervositeit en tremor. Tandenknarsen en visuele stoornissen behoren ook tot de vaak voorkomende bijwerkingen. Sommige patiënten hebben er last van 피로 en slaperigheid tijdens het gebruik van venlafaxine. Stoornissen in het libido en verlies van seksuele functie komen zeer vaak voor. De evaluatie van klinische onderzoeken uit de VS toonde ook aan dat venlafaxine suïcidaliteit met een factor 5 kan verhogen bij gebruikers jonger dan 25 jaar. Deze bevindingen konden echter niet worden bevestigd door een metastudie uit 2012. Desalniettemin raden veel experts af om venlafaxine voor te schrijven voor de eerste behandeling van depressie. Een ander risico verbonden aan venlafaxine administratie is SSRI stopzetting syndroom. Venlafaxine moet altijd geleidelijk worden afgebouwd en mag nooit abrupt worden stopgezet. Anders ontwenningsverschijnselen zoals problemen met de bloedsomloop, duizeligheidangst voor hoogtes, motorische stoornissen, slaperigheid overdag, diarree, constipatie, stemmingswisselingen, en ernstige depressie kan optreden. Ontwenningsverschijnselen van dit type kunnen tot vier weken na stopzetting van het geneesmiddel optreden. Venlafaxine in combinatie met andere serotonerge middelen kan dat wel leiden tot levensbedreigend serotoninesyndroom​ Daarom mag het medicijn niet samen worden gebruikt Sint-janskruid, lithium, triptanen, serotonineheropnameremmers, sibutramine en tramadol​ Gelijktijdig administratie of MAO-remmers en CYP3A4-remmers is ook gecontra-indiceerd. Er moet ook worden opgemerkt dat venlafaxine de effecten van kan versterken haloperidol, metoprolol en risperidon. Gedurende zwangerschapvenlafaxine mag alleen in uitzonderlijke omstandigheden worden voorgeschreven. Pasgeborenen van wie de moeder venlafaxine heeft ingenomen tijdens het laatste trimester van zwangerschap kan last hebben van slaapstoornissen, toevallen, kortademigheid, trillingen, constant huilen en prikkelbaarheid. Of moeders borstvoeding moeten geven tijdens het gebruik van venlafaxine, is momenteel controversieel. In ieder geval is nauwlettende observatie van het kind noodzakelijk.