Infraspinatus-spier: structuur, functie en ziekten

De infraspinatus-spier strekt zich uit tussen de scapula, glenohumeraal gezamenlijke capsule, en hoger opperarmbeen​ Het maakt deel uit van de gestreepte (skelet) spieren en is belangrijk voor externe rotatie, ontvoering en adductie van de arm. Als onderdeel van rotator manchet, kan het beschadigd raken als de manchet scheurt.

Wat is de infraspinatus-spier?

Een persoon heeft normaal gesproken 656 verschillende spieren die willekeurige bewegingen regelen, reflexen, en andere motorische activiteiten. De spieren die verantwoordelijk zijn voor willekeurige bewegingen worden skeletspieren of dwarsgestreepte spieren genoemd. Hun naam komt van het gestreepte patroon van de spiervezels, dat onder de microscoop te zien is en wordt veroorzaakt door filamenten die in elkaar worden geduwd. Deze filamenten zijn draadachtige structuren van myosine en actine / tropomyosine. Deze laatste zijn bevestigd aan de Z-schijven die de transversale segmenten (sarcomeren) binnen een myofibril markeren. Veel myofibrillen zijn gegroepeerd in een spiervezel en omgeven door een laag bindweefsel​ Verschillende spiervezels vormen op hun beurt een spiervezel bundel die de spier als een geheel vormt. Een van de skeletspieren is de infraspinatus-spier. Het bevindt zich op de rug bij mensen en ligt in het laterale schoudergebied, waar het aan deelneemt externe rotatie, ontvoering net zoals adductie van de arm.

Anatomie en structuur

De oorsprong van de infraspinatus-spier bevindt zich in het schouderblad. Daar wordt het orgel voor beweging vastgemaakt aan de infraspinale fossa, een put in het schouderblad. Van daaruit strekt de infraspinatus-spier zich uit over het laterale schoudergebied naar de bovenarm, waar hij zich hecht aan de grotere tuberositas. De grotere tuberositas is de grote humerusbult aan het uiteinde van het bovenarmbeen (opperarmbeen) bij de schouder. Het wijst posterieur en lateraal; haaks op de grotere tuberositas is de mindere tuberositas of klein opperarmbeen​ De infraspinatus-spier maakt deel uit van de rotator manchet, die bovendien de teres minor-spier, de subscapularis-spier en de supraspinatus-spier omvat. De suprascapulaire zenuw is verantwoordelijk voor de zenuwtoevoer van de infraspinatus-spier. Andere vezels van de zenuwbaan innerveren ook de supraspinatus-spier, die een andere schouderspier is en ook verantwoordelijk is voor externe rotatie en ontvoering van de arm. De suprascapulaire zenuw heeft ook gevoelige vezels die sensaties van de schouder overbrengen gezamenlijke capsule aan de zenuwstelsel.

Functie en taken

In feite veroorzaakt de infraspinatus-spier voornamelijk externe rotatie van de arm. Bovendien neemt het deel aan bewegingen van de arm naar de as van de ledemaat (adductie) en weg van het lichaam (ontvoering). De suprascapulaire zenuw vertelt de spier of hij moet spannen of ontspannen. Elektrische impulsen reizen langs de axonen van de zenuwcellen, die ontstaan ​​als projecties van het cellichaam (soma). Een omhulsel van myeline omgeeft de axonen en isoleert ze elektrisch van het omringende weefsel. Deze verbinding van axon en myeline schede is wat de biologie een zenuwvezels​ Een zenuw draagt ​​een groot aantal van dergelijke vezels; de verlengingen van de suprascapulaire zenuw eindigen onder andere bij de infraspinatus-spier, waar ze een motorische eindplaat vormen. Op dit station is het elektrisch actiepotentiaal transformeert kort in een biochemisch signaal: de elektrische stimulatie veroorzaakt bellen (blaasjes) in de motor-eindplaat om de neurotransmitters die ze bevatten vrij te geven. Deze neurotransmitters steken de korte afstand over naar de spiervezel, waar ze receptoren in het membraan tegenkomen. Een specifiek neurotransmitter - in dit geval acetylcholine - past bij de bijbehorende receptor als een sleutel in een slot, waardoor ionenkanalen in het spiermembraan worden geopend. De binnenkomende ionen activeren het potentieel van de eindplaat in de spier; de informatie verspreidt zich nu weer in elektrische vorm, met behulp van het sarcolemma en de T-tubuli - microscopisch kleine structuren in de spiercel. In het sarcoplasmatisch reticulum gaat zijn pad verder zodat het signaal zich door de spiervezel verspreidt. Calcium ionen die zijn opgeslagen in het sarcoplasmatisch reticulum verlaten vervolgens het membraansysteem. Ze binden zich aan de fijne fibrillen in de spiervezel en zorgen ervoor dat ze in elkaar drukken, waardoor de spier wordt verkort en de beoogde beweging van de arm wordt geïnitieerd.

Ziekten

Als onderdeel van de rotator manchetspeelt de infraspinatus-spier een rol bij verwondingen die deze algehele structuur aantasten. Een veelvoorkomend letsel aan de rotatormanchet is bijvoorbeeld een breuk. Het wordt gekenmerkt door het scheuren van pezen en / of spieren en komt vooral vaak voor na een val op de arm. Bovendien is het schoudergewricht kan ontwrichten; de breuk zorgt ervoor dat de rotatormanchet het gewricht niet voldoende kan ondersteunen, waardoor ontwrichting van het gewricht wordt vergemakkelijkt. Ontwrichting kan ook gelijktijdig optreden tijdens een blessure. Naast acute ruptuur is degeneratieve rotatormanchetruptuur mogelijk: het treedt op wanneer het gewricht geleidelijk wordt gesloten met de leeftijd, en degeneratieve gewrichtsaandoeningen kunnen dit proces verergeren of versnellen. Afhankelijk van het soort letsel en de individuele omstandigheden kunnen verschillende opties worden overwogen om een ​​ruptuur van een rotatormanchet te behandelen. In het kader van conservatief therapie, medicijnen enerzijds en fysiotherapeutisch maatregelen aan de andere kant kan worden toegepast. Chirurgische ingrepen zijn daarentegen bedoeld om de schade aan de rotatormanchet chirurgisch te herstellen. Welke maatregelen nodig en mogelijk zijn in individuele gevallen hangt af van tal van beïnvloedende factoren. Zoals bij alle medische ingrepen, is de beslissing dus aan de behandelende arts. Naast directe verwondingen aan de infraspinatus-spier, kan ook schade aan de suprascapulaire zenuw ontstaan leiden tot functionele beschadiging van de spier, aangezien deze zenuw verantwoordelijk is voor het aansturen van de infraspinatus-spier.