De wettelijke volksgezondheid verzekeringsmaatschappijen bieden vrouwen verschillende preventieve onderzoeken aan als onderdeel van de jaarlijkse gynaecologie kanker screening. Een van deze onderzoeken is het uitstrijkje van de baarmoederhals.
Wat is het uitstrijkje?
Een uitstrijkje is een uitstrijkje van cellen uit het gebied van de hals Cellen worden verzameld uit de hals met een wattenstaafje of spatel. Een uitstrijkje is een celuitstrijkje uit het gebied van de hals Voor het uitstrijkje brengt de gynaecoloog een speculum in de vagina om het licht uit te rekken, zodat de gynaecoloog de baarmoederhals beter kan zien. De cellen worden vervolgens uit de baarmoederhals gehaald met een wattenstaafje of spatel. De gynaecoloog kan meestal alle opvallende weefselveranderingen of mogelijk identificeren pathogenen onder de microscoop. Het celuitstrijkje wordt vervolgens naar een gespecialiseerd laboratorium gestuurd, waar een zogenaamde Pap-test wordt uitgevoerd om veranderde cellen, precancereuze laesies of baarmoederhalskanker in een vroeg stadium en om ze eventueel te kunnen behandelen.
Functie, effect en doelen
Een cervicaal uitstrijkje is een van de gynaecologische screenings die zijn ontworpen om het risico op ontwikkeling te verminderen baarmoederhalskanker bij vrouwen. Baarmoederhalskanker is een van de meest voorkomende vormen van kanker bij vrouwen. Het uitstrijkje wordt gemaakt om cervicaal te kunnen diagnosticeren en behandelen kanker enerzijds zo vroeg mogelijk en om het begin van de ziekte te voorkomen anderzijds juist door vroege opsporing. De Pap-test kan al celveranderingen en afwijkingen detecteren. Deze test wordt sinds ongeveer 1970 in Duitsland uitgevoerd als onderdeel van gynaecologische screeningonderzoeken. Deze verbeteringen in diagnostiek, samen met verbeteringen in levensomstandigheden en hygiënische omstandigheden, hebben geleid tot een afname van het aantal gevallen van baarmoederhalskanker. kanker Het uitstrijkje wordt ook wel het uitstrijkje genoemd naar de ontdekker ervan, Papanicolaou, een Griekse arts. Het is niet ongebruikelijk dat tijdens dit onderzoek abnormale veranderingen worden waargenomen, maar deze betekenen niet noodzakelijkerwijs kanker. Het kunnen ook ontstekingen zijn of lichte celveranderingen die weer kunnen verdwijnen. Als een precancereuze laesie wordt gedetecteerd door de Pap-test, kan in de meeste gevallen het abnormale weefsel worden verwijderd, waardoor het ontstaan van de ziekte wordt voorkomen. Het duurt meestal jaren voordat baarmoederhalskanker zich ontwikkelt en herhaalde jaarlijkse uitstrijkjes kunnen worden gebruikt om de vorming van nieuwe cellen te volgen, dus regelmatige jaarlijkse screening met baarmoederhalsuitstrijkjes is de veiligste preventieve maatregel. De evaluatie van het baarmoederhalsuitstrijkje wordt meestal gedaan volgens de München-nomenclatuur, die de bevindingen in vijf groepen verdeelt. Als er afwijkingen of tumorcellen worden gevonden, verdere diagnostiek maatregelen zoals een weefselmonster of curettage worden uitgevoerd. Het is niet ongebruikelijk dat uitstrijkjes abnormale celbevindingen onthullen, maar in de meeste gevallen zijn deze onschadelijk en worden ze nog steeds gecontroleerd. Als een tumor wordt vermoed op basis van het uitstrijkje, a biopsie wordt meestal uitgevoerd, waarbij een weefselmonster wordt genomen en naar een laboratorium wordt gestuurd. Hoewel baarmoederhalskanker kan optreden ondanks regelmatige screening, wordt het als de veiligste screening beschouwd omdat afwijkingen in celbevindingen optreden voordat ziektesymptomen zich ontwikkelen. Regelmatige jaarlijkse kankerscreening wordt daarom aan alle vrouwen aanbevolen, en de meesten van hen maken er gebruik van. En als baarmoederhalskanker wordt ontdekt door het uitstrijkje, is de kans op genezing meestal groter omdat screening de kanker meestal in een vroeg stadium detecteert. Als de bevindingen abnormaal maar niet dramatisch zijn, wordt het uitstrijkje na 3 maanden herhaald om eventuele veranderingen te beoordelen.
Risico's, bijwerkingen en gevaren
Hoewel baarmoederhalsuitstrijkjes meestal baarmoederhalskanker in een vroeg stadium kunnen detecteren of kunnen voorkomen dat het überhaupt uitbreekt vroege interventiegeeft de test geen absolute zekerheid. Er blijft een restrisico bestaan dat celafwijkingen over het hoofd worden gezien en dat ondanks regelmatige screening kanker zal ontstaan. Maar aangezien de ziekte zich over een lange periode ontwikkelt en het uitstrijkje jaarlijks wordt uitgevoerd, worden bij ongeveer 90% van de onderzochte vrouwen abnormale bevindingen gedetecteerd. bestellen. Er zijn ook bevindingen die vanzelf verdwijnen. In het geval van milde of matige veranderingen hebben gynaecologen daarom meestal de neiging om te observeren en te wachten, en de test meerdere keren met tussenpozen van een paar weken te herhalen om de vrouwen niet te alarmeren. Als de celafwijkingen zelfs na meerdere uitstrijkjes blijven bestaan, verdere diagnostiek maatregelen moet worden genomen. Een ander nadeel is dat het baarmoederhalsuitstrijkje zorgt voor vroege opsporing van baarmoederhalskanker, maar niet van kanker baarmoeder or eierstokken Daarom wordt een uitstrijkje gecombineerd met gynaecologisch onderzoek van de eierstokken en meestal ultrageluid onderzoek van de baarmoeder en eierstokken tijdens screeningonderzoeken. Het verraderlijke van deze kankers is dat ze meestal alleen symptomen veroorzaken als de kanker al gevorderd is. Als bij een vrouw al baarmoederhalskanker is vastgesteld en met succes is behandeld, moet ze nog steeds regelmatig worden gescreend. Om de nadelen van de Pap-test te compenseren, is een HPV-test ontwikkeld. Men vermoedt dat humane papillomavirussen de belangrijkste oorzaak van baarmoederhalskanker zijn, en deze nieuwe test kan ze detecteren in baarmoederhalscellen. Deze test maakt echter nog geen deel uit van de wettelijke screening en kan daarom nog geen cervicaal uitstrijkje vervangen.
