Synaptische spleet

Definitie

De synaptische kloof is een ruimte tussen twee communicerende zenuwcellen die een belangrijke rol speelt bij de overdracht van actiepotentialen (zenuwimpulsen). Daarin vindt een modulatie van signaaloverdracht plaats, die een groot farmacologisch belang heeft.

Bouw van een synaptische spleet

Een synaps is de overgang tussen twee zenuwcellen of een zenuwcel en een spiercel. Dit laatste is een bijzondere vorm van synaps en wordt ook wel motor-eindplaat genoemd. Het is echter belangrijk dat er geen direct contact is tussen de twee cellen, dwz dat er een onderbreking is, die een synaptische opening wordt genoemd.

Elektrische signalen worden via zenuwcellen geleid om een ​​ander te prikkelen zenuwcel of spiercel, bijvoorbeeld. Een opgewonden zenuwcelgeeft op zijn beurt het signaal door, terwijl een opgewonden spier samentrekt. Omdat er, zoals reeds beschreven, geen direct contact is tussen de cellen, moet het signaal op een andere manier de kloof passeren.

Dit gebeurt met behulp van boodschappersubstanties, ook wel neurotransmitters genoemd, bijv acetylcholine, serotonine or dopamine. Als er een elektrische excitatie (dus een signaal) arriveert, worden deze boodschappers vrijgegeven van het presynaptische membraan (celmembraan van de eerste zenuwcel) en diffunderen naar het postsynaptische membraan (celmembraan van de tweede zenuw- of spiercel), waarnaar het signaal wordt overgedragen. Hier kunnen de zenders binden aan specifieke receptoren van het postsynaptische membraan en excitatie opwekken.

Taken van een synaptische spleet

Zoals hierboven beschreven, synapsen dienen om excitatie van de ene cel naar de andere over te brengen. Door de reeds beschreven structuur werkt de signaaloverdracht echter maar in één richting: Presynapse tot postsynapse. Retrograde geleiding is dus niet mogelijk en de informatiestroom wordt zo gestuurd. Het is echter ook belangrijk dat er niet alleen prikkels zijn synapsen, maar ook zogenaamde remmende. Hier geeft het presynaptische neuron (zenuwcel) zenders vrij die het volgende neuron niet prikkelen, maar remmen.