De Gräfenberg-zone is beter bekend als de G-spot en komt overeen met een erogene zone in de voorwand van de vagina, ontdekt door de Duitse arts Gräfenberg. Er wordt gezegd dat stimulatie van de zone leiden tot vrouwelijk orgasme vergelijkbaar met stimulatie in het clitorisgebied. Tot op de dag van vandaag wordt de G-spot echter beschouwd als een weinig gedocumenteerde mythe.
Wat is de Gräfenberg-zone?
De Gräfenberg-zone is een erogene zone in de vrouwelijke vagina en wordt ook wel de G-spot genoemd. De Duitse arts Ernst Gräfenberg beschreef de G-spot voor het eerst in 1950 en beschreef het in zijn artikel als een erogene zone van de voorste vaginale wand die langs de urinebuis en neemt toe in omvang met seksuele stimulatie. Wetenschappelijke studies hebben de erogeniteit van de zone bij sommige vrouwen aangetoond. Sommige van de bestudeerde vrouwen bereikten sneller een orgasme met stimulatie van de zone. Over andere vrouwen werden tegenstrijdige gegevens verzameld. Ze vonden de stimulatie niet bijzonder opwindend. De eerste auteur legt dit verband uit met de hypothese dat de G-spot pas een erogene zone wordt bij een bepaald niveau van opwinding. Tot nu toe is het bestaan van de G-spot nog steeds niet zonder twijfel wetenschappelijk bewezen. De G-spot wordt verondersteld een anatomisch duidelijk gedefinieerde zone te zijn met regelmatige structuren, maar in de meeste anatomische leerboeken is de Gräfenberg-zone tot dusverre niet binnengekomen vanwege het lage niveau van bewijs over het bestaan ervan en wordt het een moderne mythe genoemd door critici.
Anatomie en structuur
Volgens de eerste beschrijver, Gräfenberg, strekt de G-spot zich uit langs de urinebuis en heeft de anatomische kenmerken van een corpus cavernosum. De zone van Gräfenberg ligt vijf centimeter van de vaginale af entree en ligt op de voorwand van de vagina. De vorm van de G-spot komt overeen met een afgeplatte halve bol. De totale afmeting is ongeveer twee centimeter in doorsnee. Er is een Depressie in het midden. Gräfenberg lokaliseert ook de “prostaat feminina ”op dit gebied. Dit klierweefsel produceert een afscheiding tijdens seksuele stimulatie en kan resulteren in vrouwelijke ejaculatie, die wordt gekenmerkt door meerdere pulserende ontladingen. Het weefsel van de G-spot voelt geribbeld en hard aan. De rest van de vaginawand heeft glad weefsel. Naast gevoeligheid kan de vorm of grootte van de Gräfenberg-zone sterk variëren. Er wordt gezegd dat het verkrijgen van plezier onder andere afhangt van een aangeleerde en sjabloonachtige routine. Desalniettemin zou stimulatie van de zone daarom bijzonder opwindend zijn omdat er meestal een fijne, gevoelige innervatie in de structuur is.
Functie en taken
De G-spot heeft een functie voor het vrouwelijk orgasme. Het vrouwelijke geslacht bereikt een orgasme voornamelijk door stimulatie van de clitoris, maar stimulatie van andere erogene zones kan voor extra genot zorgen. Naast de G-spot worden de al even legendarische A-spot en het zoomweefsel van de urethrale opening van de vrouw, ook bekend als de U-spot, beschouwd als extra erogene zones in het vrouwelijke intieme gebied. Al deze punten dienen om plezier te verwerven. Deze plezierwinst heeft een ondersteunende waarde in de evolutiebiologie. Omdat de reproductieve handeling leuk is en tot absoluut leidt ontspanning met een orgasme wordt de seksuele handeling geassocieerd met positieve emoties. In de breedste zin ondersteunt het bijvoorbeeld de voortplanting en het behoud van de soort. Een vrouwelijk orgasme kan op verschillende manieren worden bereikt. Wanneer een vrouw een climax bereikt door stimulatie van de erogene vaginale zones, spreken we van een vaginaal orgasme. Hiervan is het clitorale orgasme te onderscheiden. Of de twee van elkaar verschillen, blijft een kwestie van speculatie. De opwinding van de vrouw stimuleert de uitscheiding van de klieren van de vagina. Deze afscheiding beschermt enerzijds de vaginale ruimte tegen ziekten en leidt er anderzijds toe dat geslachtsgemeenschap niet als pijnlijk wordt ervaren. Ook functioneel geassocieerd met vaginale klierafscheiding zijn erogene zones zoals de G-spot.
Ziekten
vaginale droogheid is een veelvoorkomend probleem dat vooral vrouwen treft tijdens menopauze, na ovariële chirurgie, of in psychologische situaties spanning. Extreem vaginale droogheid manifesteert zich niet alleen in pijn of zelfs bloeden tijdens geslachtsgemeenschap, maar kan zich bovendien manifesteren in brandend en jeuk aan de vagina. Vaak treden de symptomen niet alleen op tijdens geslachtsgemeenschap, maar ook tijdens het urineren. Het vaginale vocht stoot af pathogenen en beschermt zo het intieme gebied tegen kolonisatie door bacteriën of schimmels. Om deze reden, vaginale droogheid wel leiden aan secundaire ziekten en het bevorderen van bacteriële kolonisatie, bijvoorbeeld. Bovendien kan het fenomeen leiden op partnerschapsproblemen en dus psychologisch spanning, omdat de vrouw de seksuele handeling niet langer als aangenaam ervaart vanwege de pijn Omdat opwinding automatisch leidt tot de afscheiding van vaginaal vocht, kan vaginale droogheid worden verlicht door erogene zones zoals de Gräfenberg-zone te stimuleren. Volgens speculatie kan de functie van de G-spot en alle andere erogene zones echter worden aangetast in psychologisch stressvolle situaties en dan niet langer het gewenste effect produceren. Functionele beperkingen zijn ook het gevolg van zenuwschade in het vaginale gebied. Omdat de gevoelige zenuwuiteinden erogene zones in de eerste plaats erogeen maken, kan neuropathie in dit gebied er bijvoorbeeld voor zorgen dat de Gräfenberg-zone alle functies verliest. In het geval van zenuwschade voor de gevoelige zenuwen, een gevoel van gevoelloosheid treedt in. Irritatie aan de zenuwen bereikt niet langer de centrale zenuwstelsel en kan niet worden verwerkt, of komt alleen in een verzwakte vorm aan in het centrale zenuwstelsel.
