Vaginaal kanker of vaginaal carcinoom is een kwaadaardige tumor van de vrouwelijke vagina, die echter vrij zelden voorkomt. Er worden verschillende typen onderscheiden, met de zogenaamde plaveiselcelcarcinoom zijnde de meest voorkomende tumor, goed voor meer dan 90 procent van de gevallen. In de overige tien procent van de gevallen zwart huid kanker of adenocarcinomen zijn triggers voor vaginale kanker.
Wat is vaginale kanker?
Artsen verwijzen ook naar vaginaal kanker als vaginaal carcinoom - deze ziekte treft vooral vrouwen tussen de 60 en 65 jaar. Er wordt onderscheid gemaakt tussen primair en secundair vaginale kanker, waarbij het laatste veel vaker voorkomt. In dit geval ontwikkelen de tumoren zich - heel vaak - uit andere naburige organen vaginale kanker wordt voorafgegaan door baarmoederhalskanker Bij primaire vaginale kanker ontwikkelt het zich daarentegen rechtstreeks uit de cellen van de vagina. Vaginale kanker is een vrij zeldzame ziekte - slechts ongeveer één tot twee procent van alle kwaadaardige tumoren van de vrouwelijke voortplantingsorganen zijn vaginale kankers.
Oorzaken
De oorzaken van de ziekte vaginale kanker zijn divers en deels ook nog onontgonnen - maar een van de bekende hoofdoorzaken is een infectie met het zogenaamde humane papilloma virussen Dit zijn de trigger voor velen seksueel overdraagbare aandoeningen Diethylstilbestrol, ook bekend als DES, wordt beschouwd als een andere oorzaak van vaginale kanker. Dit werd tijdens zwangerschap totdat het in 1971 werd verboden om te voorkomen miskraam Vrouwen die dit kunstmatige oestrogeen hebben gebruikt, hebben veel meer kans op het ontwikkelen van vaginale kanker omdat het effect van dit medicijn langdurig is. Vaginale kanker kan dus zelfs jaren of zelfs decennia na inname van het hormoon uitbreken.
Symptomen, klachten en tekenen
Vaginale kanker ontwikkelt zich aanvankelijk zonder duidelijke ziekteverschijnselen. In de vroege stadia treden niet-specifieke symptomen op, zoals verhoogde vaginale afscheiding, zware interstitiële bloeding of een ongewoon gevoel van druk in het vaginale gebied. Deze afwijkingen kunnen duiden op vaginaal carcinoom, maar hebben vaak onschadelijke oorzaken. Een gevorderde ziekte veroorzaakt uiteindelijk steeds heviger bloedingen en pijn Deze komen voornamelijk voor tijdens geslachtsgemeenschap en plassen en verdwijnen snel. Grotere carcinomen maken plassen en ontlasting moeilijk. Getroffen vrouwen lijden ook aan ernstige zenuwpijn, die kan worden gelokaliseerd op de rug of benen. Tegelijkertijd treden vaak sensorische stoornissen of verlamming van de ledematen op. Onbehandelde kanker vordert en verspreidt zich uiteindelijk naar aangrenzende weefsels en omliggende organen. De belangrijkste getroffen organen zijn de hals, urine blaas, externe vagina en rectum, maar ook weefselvocht knooppunten, lever, longen en botten Zeer grote carcinomen kunnen problemen met de bloedsomloop veroorzaken, urineretentie en andere complicaties. Dit soort consequentiesymptomen kan tijdig worden vermeden therapie Na verwijdering van het carcinoom verdwijnen de symptomen meestal ook snel. Uitwendig is vaginale kanker meestal niet herkenbaar.
Diagnose en verloop
Vaginale kanker is meestal niet duidelijk herkenbaar op basis van individuele symptomen. Bij sommige vrouwen kan vaginale kanker bloedingen veroorzaken na geslachtsgemeenschap of zelfs afscheiding, maar deze symptomen zijn ook denkbaar bij tal van andere ziekten. Pas in het vergevorderde stadium van de ziekte kan vaginale kanker ontstaan pijn in de buik of zelfs aandoeningen van de urinewegen blaas of darmen. Vaginale kanker wordt daarom meestal bij toeval ontdekt tijdens preventief onderzoek onderzoeken bij de gynaecoloog Bij dit onderzoek neemt de gynaecoloog een weefselmonster uit het slijmvlies van de vrouwelijke vagina, het zogenaamde celuitstrijkje. Dit wordt in het laboratorium onderzocht - tijdens dit onderzoek kan vaginale kanker meestal duidelijk worden gediagnosticeerd. Als er vaginale kanker is geconstateerd, moet nu worden bepaald in hoeverre het al is uitgezaaid en of het is uitgezaaid naar andere organen. Vaak is de hals, rectum en urine blaas zijn aangetast; eerder zelden, de metastasen uitstralen naar de longen, lever or botten.
Complicaties
In het ergste geval verspreidt schijfkanker zich naar andere delen van het lichaam. Tumoren kunnen dan groeien in naburige orgels - dat wil zeggen, de hals, vulva, urineblaas en rectum - of verspreid via de lymfekanalen. Zelden, metastasen vestigen in de lever, longen en botten Uitbreiding van het bekken kan ervoor zorgen dat andere organen worden afgesneden bloed levering. Als de urineleiders zijn aangetast, kan de urine slecht of helemaal niet wegvloeien. Urinestasis en ernstig nier schade is het gevolg. Over het algemeen leiden kwaadaardige tumoren ook tot lichamelijke achteruitgang, wat de kwaliteit van leven vermindert en de mentale toestand aantast. Tijdens operatieve verwijdering van tumoren kunnen aangrenzende organen of anatomische structuren gewond raken. Als gevolg hiervan kan bloeden en opnieuw bloeden optreden. Verwondingen aan de zenuwen resulteren onder andere in functieverlies van de urineblaas. Door de bacteriële kolonisatie van de vagina komen ook relatief vaak ontstekingen voor, die op hun beurt kunnen uitgroeien tot ontstekingsverbindingskanalen (fistels) tussen de urinebuis en de urineblaas. Ook functieverlies en allergische reacties kunnen niet worden uitgesloten. Vaginale kanker komt ook vaak maanden of jaren na het beëindigen van de behandeling terug.
Wanneer moet je naar een dokter?
Vaginale kanker moet altijd door een arts worden behandeld. In het ergste geval kan dit ervoor zorgen dat de kanker zich verspreidt naar andere delen van het lichaam en leiden aan verschillende medische aandoeningen of complicaties. Als het vaginale carcinoom niet wordt behandeld, kan de levensverwachting van de getroffen persoon ook worden beperkt door de ziekte. Een arts moet altijd worden geraadpleegd als de getroffen persoon lijdt aan hevig onderbroken bloedverlies. Deze komen relatief vaak voor en zijn meestal erg zwaar. In sommige gevallen kan dat ook zijn pijn tijdens geslachtsgemeenschap, en de pijn kan ook optreden tijdens het plassen. Vaginaal carcinoom wordt niet zelden ook gevoeld door stoornissen in het gevoel, zodat een arts moet worden geraadpleegd. Vaak zijn er ook storingen in bloed circulatie of urineretentie Als deze symptomen optreden, moet een uroloog of gynaecoloog worden geraadpleegd. Verdere behandeling wordt meestal operatief uitgevoerd in een ziekenhuis. Een vroege diagnose heeft een positief effect op het verdere verloop van de ziekte.
Behandeling en therapie
Het succes van de behandeling van vaginale kanker hangt voornamelijk af van wanneer de ziekte wordt ontdekt en wanneer de behandeling wordt gestart. Hoe eerder de behandeling begint, hoe groter de kans op volledige genezing. In de regel wordt geprobeerd de tumor operatief te verwijderen. Als het zich nog in de beginfase bevindt, is dit meestal zonder grote problemen mogelijk en kan de vagina behouden blijven. Soms is echter volledige verwijdering van de vagina of andere organen, zoals delen van de blaas of darmen, noodzakelijk. Een andere mogelijke behandelingsmethode voor vaginale kanker is bestraling of een combinatie van beide. In het geval van straling maken artsen onderscheid tussen twee behandelmethoden: straling van binnenuit en straling van buitenaf. Chemotherapiewordt echter zelden gebruikt, in tegenstelling tot andere soorten kanker.
het voorkomen
Directe preventie van de ziekte vaginale kanker is nauwelijks mogelijk. Het is echter belangrijk, vooral voor vrouwen ouder dan 50, om regelmatig alle noodzakelijke preventieve maatregelen te nemen onderzoeken bij de gynaecoloog Even belangrijk als de preventieve onderzoeken zijn echter de vervolgonderzoeken nadat de ziekte is overwonnen. Deze worden in de beginperiode om de drie maanden uitgevoerd, maar later is een halfjaarlijks of jaarlijks ritme voldoende. Naast een celuitstrijkje, een ultrageluid Tijdens deze follow-up wordt ook onderzoek van de vagina uitgevoerd.
Nazorg
Na een operatie of bestralingsbehandeling moeten patiënten de eerste drie jaar elke drie maanden door hun gynaecoloog of in de kliniek worden onderzocht om een eventueel recidief van vaginaal carcinoom (recidief) in een vroeg stadium op te sporen. In een uitgebreid consult krijgt de arts een beeld van de generaal van de patiënt voorwaarde en eventuele klachten. Tijdens de daaropvolgende gynaecologisch onderzoek, het vaginale slijmvlies wordt geïnspecteerd met een speciale microscoop en er wordt een monster (PAP-uitstrijkje) genomen. Dit wordt in het laboratorium onderzocht op celveranderingen die op herhaling kunnen duiden. Bovendien voert de arts een vaginaal uit ultrageluid, wat helpt bij het beoordelen van de vagina, baarmoeder, eierstokken en urineblaas. Als de arts veranderingen opmerkt, zal hij of zij een computertomografie (CT) scan of een MRI (MRI) scan om uit te sluiten metastasen Omdat recidieven van vaginale kanker relatief vaak voorkomen, is het uitermate belangrijk om nauwgezette vervolgafspraken te houden. Zelfs tussen de geplande onderzoeken door, moet de patiënt onmiddellijk een arts raadplegen als ze bloeding, afscheiding of andere veranderingen in het vaginale gebied opmerkt. Nazorg omvat ook psychologische ondersteuning voor getroffenen na een kankerbehandeling. Kankerbegeleidingscentra, zelfhulpgroepen en therapeuten in de privépraktijk kunnen de patiënt en haar familieleden helpen om met de ziekte om te gaan en eventuele problemen te overwinnen. In sommige gevallen verblijft een intramuraal bij a volksgezondheid resort kan nuttig zijn.
Wat u zelf kunt doen
Zelfhulp waardoor de ziekte kan worden genezen, is bij vaginaal carcinoom niet mogelijk. Daarom moet het in de eerste plaats een kwestie zijn van het kennen van mogelijke symptomen van schijfkanker. Hoe eerder wordt vastgesteld dat zich een carcinoom heeft gevormd, hoe gunstiger de prognose. Regelmatig zelfonderzoek in het dagelijks leven levert daarom een actieve bijdrage aan preventie. Zelfs na de behandeling moeten alle vervolgafspraken regelmatig worden bijgewoond. Dit is de enige manier om er zeker van te zijn dat er geen uitzaaiingen zijn ontstaan. Zelfs als de ziekte niet primair door zelfhulp kan worden genezen, kunnen getroffen vrouwen hun kwaliteit van leven op eigen kracht verbeteren. Naast algemeen maatregelen zoals ontspanning technieken, medicatie en zalven kan ook helpen om lichamelijk te verminderen pijn Na het verwijderen van een schijfcarcinoom hebben veel vrouwen last van een droge vagina die dat kan jeuk en branden in het dagelijks leven. In dit geval hydraterend zalven kan vaak een zeer groot effect hebben, waardoor de vervelende maar soms zeer pijnlijke bijwerkingen van de behandeling draaglijk zijn. Hydraterend crèmes voor de vagina zijn nu vrij verkrijgbaar in de apotheek. Kankerpatiënten moeten echter altijd alles bespreken zalven en medicijnen die in de vagina worden gebruikt met hun behandelende arts.
