Symptomen
Na een incubatietijd van maximaal drie weken (21 dagen) begint de ziekte niet-specifiek griep-achtige symptomen zoals koorts, rillingenmisselijkheid, spijsverteringsstoornissen en spierpijn. De typische en soms ongecontroleerde bloeding in de huid, slijmvliezen en in het lichaam optreedt als gevolg van een bloed stollingsstoornis en hoeft niet per se voor te komen. De ziekte heeft een hoog sterftecijfer van gemiddeld 50% en is tot dusver voornamelijk in Afrika waargenomen. Er bestaat echter een risico op verspreiding. Zowel familieleden als medisch personeel worden vaak getroffen omdat deze groepen in nauw contact komen met patiënten, wat nodig is voor infectie.
Oorzaken
De oorzaak van de ziekte is infectie met Ebola virus, een omhuld, filamenteus RNA-virus van de filovirusfamilie (Filoviridae). Vijf Ebola soorten zijn bekend: Zaïre, Bundibugyo, Sudan, Reston en Taï Forest. Ebola is een zoönotische ziekte, waarbij het dierenreservoir waarschijnlijk fruitvleermuizen is (,,). Andere primaten zoals apen, gorilla's en chimpansees kunnen ook geïnfecteerd raken en mensen infecteren. Ebola kwam voor het eerst voor in de Democratische Republiek Congo in 1976, evenals in de Republiek Soedan in Nzara. De naam is afgeleid van de Ebola-rivier in Congo.
transmissie
Het virus wordt meestal van persoon op persoon overgedragen bloed en andere lichaamsvloeistoffen (urine, braaksel, zweet, ontlasting, sperma, borst melk) tijdens direct contact. Het komt de gastheer binnen door kleine tranen in de huid of door het slijmvlies. Infectie via besmette voorwerpen en injectiespuiten is ook mogelijk. Gevaarlijke overdracht via de lucht is in de praktijk zelden waargenomen (zoals het geval is bij invloed, bijvoorbeeld). Insecten, water, en voedsel spelen ook geen rol bij infectie (uitzondering: bushmeat uit Afrika).
Diagnose
De diagnose wordt gesteld door medische behandeling op basis van klinische symptomen, geschiedenis van de patiënt, epidemiologische situatie en laboratoriummethoden. Aanvankelijk is de diagnose moeilijk vanwege niet-specifieke symptomen.
Behandeling
Patiënten zijn strikt geïsoleerd (barrière-verpleging) en uitgebreide hygiënemaatregelen zijn essentieel, zoals beschermingsmaskers, veiligheidsbrillen, beschermende pakken en desinfectie:
- Vloeistof- en elektrolyttoevoer, zuurstof.
- Houd de bloeddruk op peil
- Voorkom secundaire infecties: antibiotica
- Antimalariamiddelen, als de diagnose niet is gesteld
Nieuw, causaal effectief drugs bevinden zich in de ontwikkelingsfase en zijn in sommige landen goedgekeurd. Deze omvatten:
- Ansuvimab (Ebanga)
- remdesivir
het voorkomen
- Eén vaccin is in 2019 goedgekeurd in de EU en de VS (Ervebo, rVSVΔG-ZEBOV-GP).
- Vermijd direct contact, lichamelijk contact met zieke en overleden personen.
- Vermijd getroffen gebieden
- Strikte hygiëne, hygiënemaskers, aanbrengen van ontsmettingsmiddelen (oppervlakken bijv Javelwater).
- Grondig handen wassen met zeep en water.
