Urineretentie: oorzaken, behandeling en hulp

Urineretentie kan pijnlijk zijn en verschillende oorzaken hebben. Een eerste stap om het te bestrijden is het adequaat diagnosticeren van de oorzaak.

Wat is urineretentie?

Schematisch diagram met de anatomie en structuur van de urinewegen blaas​ Klik om te vergroten. In de geneeskunde urineretentie (ook bekend als ischurie) is wanneer een persoon blaas is vol en hij voelt ook een drang om te plassen, maar hij kan niet plassen. Urineretentie behoort dus tot de zogenaamde blaas ledigingsstoornissen. Afhankelijk van de getroffen persoon kan urineretentie leiden tot ernstig pijn en / of een gevoel van druk in het blaasgebied. Beide worden onder meer veroorzaakt door het overstrekken van de blaaswand bij urineretentie. Als urineretentie gedurende een langere periode aanhoudt, kan de blaassfincter disfunctioneren; een dergelijke disfunctie komt bijvoorbeeld tot uiting in urinedribbelen die niet vrijwillig kunnen worden beïnvloed.

Oorzaken

Urineretentie kan verschillende oorzaken hebben. Acute urineretentie bij mannen (d.w.z. urineretentie die gedurende een korte tijd aanwezig is) wordt bijvoorbeeld vaak veroorzaakt door een goedaardige vergroting van de urinewegen. prostaat (prostaat). Zo'n vergroting van de prostaat wel leiden tot een vernauwing van de urinebuis en dus tot urineretentie. Andere mogelijke oorzaken van urineretentie als gevolg van een vernauwde urinebuis omvatten hernia's, blaasstenen of verwondingen aan de urethra. Spinale anesthesie (anesthesie toegediend in de spinal cord) tijdens de operatie kan ook urineretentie veroorzaken die enkele uren aanhoudt. Urineretentie door medicatie is ook mogelijk; bijvoorbeeld medicijnen die worden gebruikt om te behandelen incontinentie kan urineretentie veroorzaken. Hetzelfde geldt voor andere medicijnen, zoals bepaalde antidepressiva​ Last but not least kan urineretentie op korte termijn optreden als gevolg van psychologische factoren; bijvoorbeeld situationele tijdsdruk of op uitstapjes.

Ziekten met dit symptoom

• Prostaatvergroting
• hernia
• Blaasstenen
• Paruresis

• Urinestenen
• Urethrale vernauwing
• Blaaskanker
• paraplegie

• Baarmoederverzakking
• polyneuropathie
• Spina bifida
• Multiple sclerose

Diagnose en verloop

Diagnose van urineretentie kan al vaak worden gebaseerd op de klachtomschrijving van de getroffen patiënt. Om de oorzaken te bepalen die achter een urineretentie schuilgaan, zijn de mogelijke procedures bijvoorbeeld een urineonderzoek​ Dit onderzoek kan informatie geven over mogelijke pathogenen onderliggende urineretentie. Andere mogelijke onderzoeksmethoden om de oorzaken van urineretentie te bepalen, zijn onder meer bloed tests of het nemen van wattenstaafjes. Af en toe kan urineretentie ook aanvullende procedures vereisen, zoals ultrageluid of MRI (MRI) scans. Het verloop van urineretentie hangt grotendeels af van de oorzakelijke factoren. Als de oorzaken relatief snel medisch kunnen worden weggenomen of vanzelf verdwijnen, neemt de urineretentie daardoor vaak af. Als urineretentie is gebaseerd op oorzaken op langere termijn, kan dat leiden tot een chronisch beloop van symptomen zonder dat dit nodig is maatregelenBijvoorbeeld.

Complicaties

Urineretentie kan tot een aantal complicaties leiden. In chronische ziekte, de urinewegen zetten zich in de loop van de tijd uit om de verhoogde druk op te vangen, die ook buitensporig is spanning op de nier​ Dit kan resulteren in wat bekend staat als water nier (hydronefrose): de nier verwijdt, littekens en uiteindelijk krimpt (gekrompen nier). Bovendien treden infecties van de urinewegen op als gevolg van de opgehoopte urine, wat de verspreiding ervan vergemakkelijkt pathogenen in het lichaam. Een mogelijk gevolg is urosepsis, dwz een acute infectie van het urogenitale kanaal, die ook verder verzwakt nier naarmate de ziekte vordert. Nierfunctie blijft afnemen, wat leidt tot onomkeerbare schade zoals chronisch nierfalen, vaak vergezeld van hypertensieoedeem over het hele lichaam (waterzucht) en verwarring. Urineretentie bij kinderen kan leiden tot de behoefte aan dialyseEen donornier is vaak de enige manier om de urinewegen te regenereren. Afhankelijk van de ernst van de urineretentie kunnen verdere complicaties optreden. Bijna altijd is er ernstig pijn in de urinewegen en vooral in de nieren, vaak in combinatie met bacteriële ziekten, de vorming van abcessen en in ernstige gevallen tumoren in het nier- en urogenitale kanaal. Ten slotte bevordert urineretentie verschillende orgaanaandoeningen. Naast de nier, de hart-, lever, en het maagdarmkanaal worden ook overmatig belast.

Wanneer moet je naar de kunst gaan?

Urineretentie is een aandoening van de blaaslediging die absoluut onmiddellijke medische aandacht vereist. Mensen die last hebben van urineretentie, zullen hoe dan ook proberen zo snel mogelijk een arts te raadplegen. Als ze nog steeds niet in staat zijn om hun blaas te ledigen, is die duidelijk vol en hebben ze een overeenkomstige drang om te plassen, of als ze dat maar heel langzaam kunnen doen, en als ze ook ernstig worden pijn, dit is buitengewoon zorgwekkend en leidt al snel tot veel leed. De oorzaken van urineretentie zijn talrijk. Een klassieke oorzaak van urineretentie bij mannen is goedaardige prostaatvergroting, waarbij urineretentie optreedt als gevolg van een vernauwing van de urinebuis​ Bij beide geslachten kan urineretentie ook optreden als gevolg van blaasstenen, urethrale verwondingen, hernia, baarmoederverzakking en blaaskanker, evenals bepaalde medicijnen. Verminderde blaaslediging in suikerziekte mellitus en multiple sclerose moet ook worden overwogen. Bovendien kan urineretentie psychologisch zijn. Acute urineretentie, waarbij helemaal geen urine kan worden uitgescheiden, wordt als een medisch noodgeval beschouwd. In dit geval moet de blaas onmiddellijk worden geleegd via een katheter om te voorkomen dat de blaas scheurt. Dit wordt gevolgd door therapie voor de onderliggende voorwaarde​ Chronische urineretentie, die niet altijd pijnlijk is, vereist echter ook medische behandeling omdat het de nieren op lange termijn beschadigt. Bovendien verzwakt de druk van een constant overvolle blaas de sluitspier en incontinentie dreigt.

Behandeling en therapie

Om medisch relevante urineretentie succesvol te behandelen, is eerst een gedegen diagnose van de oorzaak noodzakelijk. Volgens de geïdentificeerde oorzaken, het individu therapie voor urineretentie wordt dan ontworpen. Om in eerste instantie de acute druk op de blaaswand en eventuele pijn bij urineretentie te verlichten, is een symptomatische ingreep vaak het ledigen van de blaas met behulp van een urethrakatheter. Zo'n katheter wordt in het geval van urineretentie in de urethra ingebracht en zorgt ervoor dat in de blaas gestagneerde urine kan wegvloeien. Hoe lang een urinekatheter in de urethra van een individuele patiënt blijft, hangt af van de oorzaak van de urineretentie. Dit kan worden gevolgd door behandeling van de oorzaak van urineretentie: als de urineretentie bijvoorbeeld bacterieel is, antibiotica kan worden toegediend om de onderliggende infectie te bestrijden. Als urineretentie het gevolg is van blaasstenen bij de aangedane persoon, worden de overeenkomstige blaasstenen meestal verwijderd; dit is bijvoorbeeld mogelijk door middel van kleine chirurgische ingrepen. Als urineretentie het gevolg is van bijvoorbeeld kwaadaardige of neurologische ziekten, is een belangrijk aspect de behandeling van de bijbehorende onderliggende ziekte.

Vooruitzichten en prognose

De prognose hangt af van de onderliggende ziekte. Als urineretentie tijdig wordt herkend en behandeld, zijn er meestal geen complicaties. Bij gecontroleerde lediging van de overvolle blaas via een urethrale katheter kan in zeldzame gevallen letsel aan de blaas optreden. Indien onbehandeld, kan urineretentie chronisch worden. Acute urineretentie dreigt de blaas te scheuren. Urineretentie nier is ook mogelijk. Naarmate de urineretentie vordert, incontinentie kan optreden omdat de stilstaande urine de druk in de blaas verhoogt totdat zich overloopincontinentie ontwikkelt. Mannen hebben vaker last van acute urineretentie dan vrouwen. Om een ​​uitgebreide diagnose en prognose voor herstel mogelijk te maken, ondergaan vrouwelijke patiënten een ander klinisch onderzoek dan mannelijke patiënten vanwege verschillende anatomische aandoeningen. Genderspecifieke onderliggende ziekten zoals prostaat vergroting bij mannen en baarmoederhalskanker bij vrouwen kan ook de oorzaak zijn. Het beloop van de ziekte duurt langer als a herniated disc or multiple sclerose is de trigger voor urineretentie, aangezien deze onderliggende ziekten zelf geassocieerd zijn met verschillende complicaties.In de meeste gevallen is urineretentie te wijten aan blaasstenen, cystitis, urethritis, Urineweginfectie or spanning​ Bij deze onderliggende aandoeningen is de prognose positief omdat deze symptomen binnen een periode van twee tot drie weken gericht en snel met medicatie kunnen worden behandeld.

het voorkomen

De mogelijkheid om urineretentie te voorkomen, hangt af van de oorzaken ervan. Bacteriële urineretentie kan bijvoorbeeld worden voorkomen door voldoende hygiëne in te nemen maatregelen in het intieme gebied. Als er aanwijzingen zijn voor een mogelijke lichamelijke ziekte die kan leiden tot urineretentie, zijn andere preventiemogelijkheden onder meer het vroegtijdig raadplegen van een arts en het vroeg starten van de behandeling (indien nodig).

Hier is wat u zelf kunt doen

In het geval van acute urineretentie, waarbij de blaas zich constant met urine vult maar de getroffen persoon deze niet meer vrijwillig kan ledigen, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Zelfbehandeling brengt in dit geval het risico met zich mee van a gescheurde blaas​ Als de stroming geblokkeerd is door blaasstenen, mag dit probleem ook niet door de patiënt zelf worden behandeld. De getroffen persoon kan echter veel doen om te voorkomen dat blaasstenen zich opnieuw vormen. Patiënten die vatbaar zijn voor blaasstenen, moeten bij voorkeur dagelijks minstens twee liter vocht drinken water of ongezoete kruiden- of vruchtenthee. Bij de natuurgeneeskunde wordt patiënten ook geadviseerd om een ​​aantal te gebruiken huismiddeltjes​ Er wordt gezegd dat het helpt om heet te gieten water over een vers bank gras en laat het tien minuten trekken. Het afkooksel wordt na afkoeling in kleine slokjes gedronken. Regelmatige consumptie van mierikswortel, maïs thee en calcium-bevattende voedingsmiddelen, die verondersteld worden het steenvormende oxalaat in de darm te binden, wordt ook als nuttig beschouwd. Als de urineretentie te wijten is aan een acute ontsteking van de urinewegen, zijn er ook enkele huismiddeltjes dat kan helpen de situatie te verbeteren. In het geval van cystitishelpt een warmwaterkruik op de onderbuik vaak. De patiënt kan ook de ontsteking genees zo snel mogelijk door warm ondergoed te dragen en te vermijden koud zitvlakken.