Baarmoederverzakking

Definitie

De baarmoederverzakking (ook wel baarmoederverzakking genoemd) beschrijft een verandering in de positionele relatie van de vrouwelijke geslachtsorganen tot elkaar, gewoonlijk optredend na de menopauze. Normaal gesproken is de baarmoeder bevindt zich aan het einde van het vaginale gewelf, licht naar achteren gekanteld. Echter, wanneer de baarmoeder verzakking, wordt het naar buiten gekanteld door de vagina. Je ziet dan een naar buiten gedraaide vaginale buis, waarin een deel van de baarmoeder bevindt. Het vertegenwoordigt dus een bijzonder uitgesproken vorm van baarmoederverzakking (Descensus uteri).

Symptomen

De symptomen veroorzaakt door een baarmoederverzakking variëren van vrouw tot vrouw. Afhankelijk van of het een totale verzakking (baarmoederverzakking) of slechts een verzakking van de baarmoeder (descensus uteri) is, kan ofwel een binnenstebuiten gekeerde vagina, inclusief de baarmoeder zelf, worden gezien, of kan deze alleen door de gynaecoloog worden opgemerkt onder abdominale druk. Veel voorkomende algemene symptomen in beide vormen zijn buik en rug pijn.

Veel getroffen vrouwen beschrijven ook een gevoel van vreemd lichaam in de vagina. Ze hebben vaak het gevoel dat er iets vanuit de buikholte via de vagina naar buiten beweegt. Hierdoor zijn de benen vaak gekruist of dicht bij elkaar gepositioneerd.

De pijn van een baarmoederverzakking is vooral gelokaliseerd in de buik en rug. Ze worden door de patiënt vaak beschreven als trekken. De rug pijn komt voor in het gebied van de heiligbeen en stuitbeen.

Bovendien kan er ook pijn optreden tijdens geslachtsgemeenschap en dit kan moeilijk zijn. Door de verplaatsing van aangrenzende structuren door de baarmoeder en de vagina kan ook pijn optreden bij het plassen of poepen. Vrouwen met meerdere natuurlijke geboorten hebben een hoger risico op een baarmoederverzakking.

Tijdens de bevalling kan de bekkenbodem spieren en het vasthoudapparaat worden aanzienlijk uitgerekt. Dit kan directe schade aan de spieren veroorzaken. Daarnaast zijn vestigingen van zenuwen kan worden beschadigd door de stretching.

Deze zenuwen regenereren vaak in de eerste drie maanden na een geboorte. Er kan echter ook schade blijven bestaan, wat op latere leeftijd kan leiden tot een verzakking van de baarmoeder. Traumatische geboorten veroorzaken meestal nog grotere schade, waardoor de spieren daarna niet meer zo goed in staat zijn om samen te trekken als voor de geboorte.