Thyroiditis: oorzaken, symptomen en behandeling

Schildklierontsteking - ook gekend als ontsteking van de schildklier - is een ziekte van de schildklier en vertegenwoordigt ongeveer één tot drie procent van alle ziekten van het orgaan. Met ongeveer 80 procent, Hashimoto's thyroiditis, een chronische thyroiditis, is de meest voorkomende vorm van thyroiditis.

Wat is thyroïditis?

Schildklierontsteking is ofwel een brandpunt ofwel diffuus verdeeld ontsteking van het schildklierweefsel. De cursus kan acuut, subacuut of chronisch zijn. De verschillende vormen hebben totaal verschillende oorzaken en vertegenwoordigen dus elk een onafhankelijk ziektebeeld. Een verdere onderverdeling van de ziekte is pijnloze en pijnlijke thyroïditis.

Oorzaken

Thyroiditis kan verschillende oorzaken hebben. Sommige vormen worden veroorzaakt door infecties met bacteriën or virussen, terwijl andere worden veroorzaakt door letsel aan het orgaan of blootstelling aan ioniserende straling. Hetzelfde, autoimmuunziekten kan ook de oorzaak zijn van thyroiditis. In autoimmuunziekten, cellen van de immuunsysteem zijn niet alleen gericht tegen het binnenvallen pathogenen​ Naast de vreemde lichamen worden ook de lichaamseigen gezonde cellen aangevallen. Vanwege een grote verscheidenheid aan oorzaken kan het beloop van thyroïditis ook variëren. De oorzaken van het ontstaan ​​van subacute thyroiditis, ook wel Quervain's thyroiditis genoemd naar Fritz de Quervain, zijn nog onbekend. Er is echter waargenomen dat deze vorm van thyroïditis vaak optreedt na luchtweginfecties.

Symptomen, klachten en tekenen

Bij acute thyroïditis treden binnen enkele uren of dagen ernstige slikproblemen op. Zieke mensen ervaren heesheid, hoesten, en toenemend pijn, naast andere symptomen. Bovendien een high koorts ontwikkelt, vergezeld van rillingen, 피로 en andere algemene symptomen. De schildklier zwelt op en kan vaak extern worden gepalpeerd. Als thyroïditis vroegtijdig wordt behandeld, kunnen verdere complicaties meestal worden vermeden. Medicijn therapie gaat de bovenstaande symptomen tegen, die gewoonlijk binnen twee tot drie dagen verdwijnen. Subacute thyroiditis presenteert zich in de loop van twee tot drie weken. Gedurende deze periode is het schildklier zwelt ernstig op en begint pijn te doen. Ook een algemeen gevoel van malaise koorts en slikproblemen zijn ook aanwezig. De keel is meestal erg gevoelig voor druk en de stem lijkt verzwakt of veranderd. Bij subacute thyroiditis is er meestal geen zwelling van de weefselvocht knooppunten. Echter mild hyperthyreoïdie kan optreden aan het begin van de ziekte, meestal gepaard gaande met rusteloosheid, prikkelbaarheid en lichamelijk ongemak. De subacute vorm lost ook snel op met de juiste behandeling. De meeste patiënten zijn uiterlijk na drie weken symptoomvrij.

Diagnose en verloop

Bij acute thyroiditis is de vergroting schildklier kan vaak worden gepalpeerd. EEN bloed test onthult verhoogde niveaus van witte bloedcellen (leukocyten) en versnelde bloedbezinking, wat kan worden opgevat als algemene indicaties van een ontstekingsreactie in het lichaam. In de volgende stap, een ultrageluid onderzoek (echografie) wordt gebruikt om acute thyroïditis vast te stellen en om andere ziekten uit te sluiten. Subacute thyroiditis vertoont slechts een lichte toename concentratie van wit bloed cellen in de bloedbeeld, maar een significant verhoogde bloedbezinking. In veel gevallen schildklier antilichamen zijn ook te vinden in de bloed, hoewel ze ver onder het niveau van een chronische zijn ontsteking, zoals die van Hashimoto's thyreoïditis​ Vaak kan de arts de diagnose pas bevestigen na een fijne naald biopsie, waarin weefsel wordt verwijderd uit de schildklier. Als de thyroïditis ernstig is, zal onderzoek van het verwijderde weefsel een ernstige reactie laten zien, vaak geassocieerd met knobbeltje vorming. Thyroiditis kan een ander beloop hebben, pijnlijk zijn of, zoals vaak het geval is bij chronische thyroïditis, extreem pijnloos zijn. De ziekte kan acuut of verraderlijk optreden, bijna onopgemerkt, zodat a therapie moet individueel worden ontworpen, afhankelijk van het type thyroïditis.

Complicaties

Afhankelijk van de vorm kan thyroiditis verschillende complicaties veroorzaken. Ten eerste resulteert thyroiditis in een vergroting van de schildklier, wat gepaard gaat met ernstig pijn, koorts, en een algemeen gevoel van ziekte. Bij een ernstig beloop kan de koorts levensbedreigend worden voorwaarde​ Bovendien kunnen rusteloosheid, prikkelbaarheid en slaapgebrek optreden als gevolg van de ziekte - een veel voorkomende trigger voor ongelukken in het dagelijks leven. Thyroiditis veroorzaakt door bacteriën wel leiden tot de ontwikkeling van abcessen in zijn beloop. De acute vorm resulteert vaak in een wildgroei van bindweefsel in het eigenlijke klierweefsel. Als dit het hormoonproducerende weefsel verplaatst, kan dit leiden tot hypothyreoïdie​ In de subacute vorm kan littekenweefsel ontstaan, wat ook kan veroorzaken hypothyreoïdie​ Wanneer thyroïditis wordt behandeld via hormonen therapiekunnen slaapproblemen, extreme malaise en een afname van seksuele interesse optreden. Er is ook een verhoogd risico op osteoporose en Depressie​ Bij vrouwen kan hormoontherapie onregelmatigheden in de menstruatie veroorzaken. Het gebruik van antireumatisch drugs en andere preparaten kunnen ook in verband worden gebracht met bijwerkingen en allergische reacties.

Wanneer moet je naar een dokter?

Hoofdpijn, spier pijnslikproblemen, en 피로 zijn typische symptomen van thyroiditis. Een bezoek aan de dokter wordt aanbevolen als de symptomen langer dan twee tot drie dagen aanhouden. Als er pijn in het schildkliergebied optreedt, kunt u het beste onmiddellijk een arts raadplegen. Thyroiditis treedt vaak op na trauma, radioactief jodium of bestraling, of bacteriële infecties van de keel, neus-, en oren. De subacute vorm ontstaat als gevolg van een upper luchtwegen infectie. Bij degenen die tot de risicogroepen behoren, moeten de genoemde symptomen snel worden opgehelderd. Mensen met immunodeficiency chronisch ziekmoeten ouderen, zwangere vrouwen en kinderen hun huisarts raadplegen als thyroïditis wordt vermoed. Zwangere vrouwen kunnen zes tot 24 weken na de bevalling ook postpartum thyroïditis ontwikkelen, die zich manifesteert als herhaalde infecties en onmiddellijk moet worden behandeld. Als de symptomen optreden na het nemen van bepaalde medicijnen, zoals interferon or amiodaronis een verandering van medicatie noodzakelijk. Thyroiditis wordt behandeld door een internist of huisarts. Chronische en ernstige symptomen moeten worden opgehelderd in een gespecialiseerde kliniek voor schildklieraandoeningen.

Behandeling en therapie

Afhankelijk van de vorm van de ziekte varieert het beloop van thyroïditis. Zowel acute als subacute thyroïditis reageren goed op therapie en genezen vaak na een paar weken, respectievelijk na drie tot zes maanden. In het geval van chronische thyroiditis is de situatie anders. Op de lange termijn wordt hier de vernietiging van het hormoonproducerende weefsel waargenomen, waarna een therapie met het ontbrekende schildklierhormoon wordt voorgeschreven, te beginnen met een lage dosis, die steeds opnieuw moet worden aangepast en levenslang moet worden onderhouden. Thyroiditis moet worden behandeld volgens het type veroorzaker. Acute thyroïditis door bacteriële infectie is goed te behandelen antibiotica​ Bij een mild beloop tablets zijn voldoende, maar als het een ernstigere vorm van thyroïditis is, infusies worden beheerd. Bij ziekte met koorts wordt een hoge vochtinname en strikte bedrust aanbevolen. Totdat de symptomen verdwijnen, de nek kan ondersteunend worden gekoeld. Subacute thyroiditis verloopt vaak vrij mild. Ontstekingsremmend drugs met een mild anesthetisch effect zijn hier nuttig. In het geval van ernstigere symptomen, cortisone brengt de volgende dag verlichting. Chronische thyroïditis resulteert in de geleidelijke vernietiging van weefsel, waardoor uiteindelijk een niet-functionerende schildklier achterblijft. Daarom bijvoorbeeld Hashimoto's thyreoïditis zelf is niet te genezen. Schildklierhormoon in de vorm van L-thyroxine moet gedurende het hele leven worden vervangen.

het voorkomen

Preventie van thyroïditis is alleen mogelijk in de mate dat zorg kan worden besteed aan de langdurige behandeling van bacteriële en virale infecties. Een ziekte die niet genezen is, geeft de voorkeur aan een secundaire infectie die thyreoïditis kan bevorderen of zelfs veroorzaken.

Follow-up

In de meeste gevallen is thyroiditis geen ziekte op zich. Andere ziekten liggen vaak ten grondslag aan de symptomen. Thyroiditis wordt vaak veroorzaakt door autoimmuunziekten​ De arts stemt de nazorg af op de respectievelijke symptomen, hun manifestatie en de feitelijke oorzaak. Bovendien moet worden gedifferentieerd of er sprake is van een chronische of een acute thyroïditis. Het doel van nazorg is het verlichten en genezen van ontsteking​ Als een andere ziekte de symptomen veroorzaakt, wordt dit tijdens de follow-up gecorrigeerd. Dit vereist soms een biopsie ter beoordeling van de specialist. De ontwikkeling van hyperthyreoïdie or hypothyreoïdie moet ook worden voorkomen. De patiënt krijgt medicatie tegen secundaire klachten zoals 피로. Pijnstillers worden ook voorgeschreven. Als onderdeel van de nazorg controleert de arts het genezingsproces. Een genezen acute ontsteking behoeft geen verdere nazorg. In de chronische vorm strekken de controles zich uit over maanden of zelfs jaren. Regelmatige bloedonderzoeken geven informatie over de hormoonproductie in de schildklier. Afwijkende hormoonwaarden worden behandeld met geschikte medicijnen of vereisen nader onderzoek. In het geval van ernstige ontsteking, foci van pus kan zich vormen op de schildklier. Ze worden doorboord of operatief verwijderd. De specialist rondt de follow-up af als de genezing bevredigend is. Op dit punt is de behandeling voltooid.

Wat u zelf kunt doen

Patiënten met thyroiditis kunnen hun organisme versterken door verschillende waar te nemen maatregelen dat zal de immuunsysteem​ Naast een evenwichtig en gezond dieet, de inname van vitaminenNaast voldoende beweging is het vermijden van schadelijke stoffen bijzonder belangrijk. Daarom is het verbruik van alcohol, drugs, nicotine of niet-voorgeschreven medicatie moet volledig worden onthouden. Sportieve activiteiten en een optimaal zuurstof leveren ondersteuning van het lichaam immuunsysteem​ Optimale slaaphygiëne, voldoende rust- en herstelfasen en vrijetijdsactiviteiten die zijn afgestemd op de behoeften van de getroffen persoon, bevorderen het welzijn en versterken het organisme. Als de ziekte chronisch voortschrijdt, is mentale versterking bijzonder belangrijk om met de ziekte om te gaan. Mentale technieken kunnen worden gebruikt om stressoren te verminderen. Cognitieve training, yoga or meditatie zijn slechts enkele mogelijkheden die in de context van zelfhulp worden gebruikt. Ze ondersteunen de kwaliteit van leven en dragen bij aan een positieve basishouding. Er moet voor worden gezorgd dat er dagelijks voldoende vloeistof wordt ingenomen. Daarom vloeibaar evenwicht moet goed worden gecontroleerd en adequaat worden gereguleerd. Sinds slikproblemen komen vaak voor, ingenomen voedsel moet voldoende worden gemalen in de mond​ De slijpende werking van de tanden moet worden gebruikt, zodat te grote stukken voedsel niet in de slokdarm worden getransporteerd.