Crèmes voor de behandeling van psoriasis | Psoriasisbehandeling

Crèmes voor de behandeling van psoriasis

De behandeling van psoriasis omvat het gebruik van verschillende huidcrèmes. Elke patiënt met psoriasis moet een basiszorg krijgen met crèmes die salicylzuur bevatten en ureum. Deze crèmes helpen de huidschubben.

Daarnaast, droge huid moet worden behandeld met vochtinbrengende crèmes. Voorbeelden van dergelijke vochtinbrengende crèmes zijn Dermalex of Physioderm®. Bovendien kunnen verschillende crèmes en zalven met verschillende lokale actieve ingrediënten worden voorgeschreven door de dermatoloog.

Dergelijke crèmes bevatten de gebruikelijke lokale therapeutische middelen. cortisone-achtige medicijnen, zogenaamde corticoïden, worden gebruikt bij de lokale therapie van psoriasis. Niet alleen het ontstekingsremmende effect van deze medicijnen wordt gebruikt, maar ook hun remmende effect op de groei van de bovenste lagen van de huid.

Als crème worden bijvoorbeeld de werkzame stoffen mometasonfuroaat en betamethasonbenzoaat plaatselijk op de aangetaste huidgebieden aangebracht. In de regel worden de actieve middelen tot 3 keer per dag aangebracht. Een eerste therapeutisch succes is al na 1 à 2 weken te zien.

Tot 50% van de patiënten ervaart een bevredigend resultaat. Anders moet de therapie echter tot enkele weken worden beperkt huidveranderingen, zoals atrofie van de huid (dunner worden), kan voorkomen. cortisone-type medicijnen worden meestal gebruikt in combinatie met andere actieve ingrediënten.

Zogenaamd vitamine D analogen zijn een belangrijk onderdeel van de lokale therapie van psoriasis. De werkzame stoffen calcipotriol en tacalcitol zijn derivaten van vitamine D en worden toegepast op psoriasis in de vorm van zalven, crèmes en emulsies. De preparaten worden 1 tot 2 keer per dag aangebracht.

Succes van genezing kan op zijn vroegst na 2 tot 3 weken worden verwacht. De zeer goed verdragen medicijnen zijn in tegenstelling tot cortisone-achtige werkzame stoffen, ook geschikt voor langdurige therapie van 12 tot 18 maanden. Ze zijn goed te gebruiken in combinatie met corticoïden of uv-therapie.

Wanneer ze over een groot oppervlak worden aangebracht, kunnen ze een effect hebben op de calcium evenwicht, vooral bij kinderen. Daarom mogen ze niet op grote oppervlakken worden gebruikt. Enige tijd geleden vitamine B12 zalven en crèmes op de markt kwamen die door de respectievelijke fabrikanten werden aanbevolen voor de behandeling van psoriasis.

Deze preparaten kunnen echter niet worden aanbevolen door de conventionele geneeskunde. Hun doeltreffendheid wordt sterk betwijfeld. In theorie zouden vitamine B12-zalven de ontstekingsprocessen van de huid "onderscheppen" en zo de ontstekingsreactie verlichten. Er is echter geen sluitend bewijs voor deze effectiviteit, zodat het gebruik van vitamine B12-zalven in de huidige richtlijn voor de behandeling van psoriasis niet wordt aanbevolen.

Lichttherapie

Lichttherapie is een veel voorkomende en zeer effectieve behandelingsoptie voor psoriasis. Deze therapievorm maakt met name gebruik van 2 effecten van UV-licht. Ten eerste wordt de celgroei van de bovenste huidlagen geremd en ten tweede wordt de immuunsysteem is neerwaarts gereguleerd.

Dit kan leiden tot een verbetering van de symptomen van psoriasis. De gebruikelijke lichttherapie maakt gebruik van UV-B-licht met een golflengte van 311 nanometer. De bestraling wordt ongeveer 3 tot 5 keer per week uitgevoerd.

Na ongeveer 2 tot 3 weken worden de eerste successen van de behandeling behaald. Na ongeveer zes weken therapie is 75% van de patiënten symptoomvrij. De therapie veroorzaakt bij sommige patiënten bijwerkingen, zoals rood worden van de huid, jeuk en irritatie, die echter slechts van tijdelijke aard zijn.

Tijdens de therapie dient men extra zonlicht te vermijden. Een aanpassing van de lichttherapie is de PUVA. Deze therapie bestaat uit een bestraling van de huid met UV-A licht en een aanvullende toepassing van de werkzame stof psoraleen. Dit wordt op de huid aangebracht of als tablet ingenomen en verhoogt de gevoeligheid van de huid voor UV-licht. Hier is zelfs 90% van de patiënten symptoomvrij.