Hyperventilatie: symptomen, behandeling

Sotalol tijdens zwangerschap en borstvoeding

    Tot op heden is er onvoldoende ervaring met het gebruik van sotalol tijdens zwangerschap en borstvoeding. De beslissing over het gebruik van sotalol wordt door artsen samen met hun patiënten genomen.

  • Omdat sotalol de placenta goed passeert, is het ook geschikt voor de behandeling van hartritmestoornissen met versnelde hartslag (tachycardie) bij het ongeboren kind.
  • Hoe u medicijnen kunt verkrijgen met sotalol
  • Oorzaken: ernstige mentale spanning, depressieve toestanden, hersenontsteking of tumoren, beroerte, craniocerebraal trauma, vergiftiging, infecties, ernstige diarree, metabolische ontsporing.
  • Wanneer moet u een arts raadplegen? Over het algemeen moet de oorzaak opgehelderd worden, vooral bij chronische hyperventilatie.
  • Diagnose: gesprek tussen arts en patiënt, verdere onderzoeken zoals lichamelijk onderzoek (bijvoorbeeld luisteren naar de longen) of bloedafname.

Wat is hyperventilatie?

De longen zijn verantwoordelijk voor de vitale gasuitwisseling van het bloed. Het voorziet het bloed van verse zuurstof en ademt het kooldioxide (CO2) uit dat wordt geproduceerd door cellulaire ademhaling.

Bij hyperventileren versnelt de ademhaling en tegelijkertijd wordt de ademhaling dieper. Omdat het bloed bij normale ademhaling al bijna 100 procent verzadigd is met zuurstof, voorziet hyperventilatie het lichaam niet van extra zuurstof.

Onder normale omstandigheden lost het gevormde CO2 op in het bloed en is daar gebonden als koolzuur aanwezig. Zoals de naam al doet vermoeden heeft dit een verzurende werking op de pH-waarde in het bloed. Wanneer het CO2- en dus het koolzuurgehalte daalt, vindt er dus een alkalinisatie van het bloed plaats: de pH van het bloed stijgt (deze zou eigenlijk rond de 7.4 moeten liggen). Deze resulterende aandoening wordt door artsen ‘respiratoire alkalose’ genoemd.

Hyperventilatie heeft niets te maken met de normale versnelling van de ademhaling tijdens lichamelijke inspanning.

Hoe manifesteert hyperventilatie zich?

Het belangrijkste kenmerk van hyperventilatie is een snelle en diepere ademhaling. Als hyperventilatie acuut optreedt, gaat dit vaak gepaard met andere symptomen:

  • Duizeligheid
  • tintelingen in de vingertoppen, voeten en mondgebied
  • Hartkloppingen
  • bevend
  • Visuele stoornissen
  • Kortademigheid
  • Strakheid in de borst
  • Plotselinge irritante hoest

Hyperventilatietetanie manifesteert zich door spierspasmen:

  • in de hand (“pootpositie”)
  • rond de mond (“karpermond”)

Chronische hyperventilatie leidt soms tot andere klachten. Deze omvatten:

  • Lucht slikken met daaropvolgende winderigheid
  • Frequent urineren
  • Hartproblemen en neiging tot krampen als gevolg van een absoluut calciumtekort
  • Ernstige hoofdpijn, vermoeidheid en/of concentratieproblemen

Effecten van hyperventilatie op de cerebrale bloedstroom.

Het menselijk lichaam is uitgerust met een aantal beschermende functies en reflexmechanismen. Onder bepaalde omstandigheden is een dergelijk reflexmechanisme echter ook schadelijk. Dit is bijvoorbeeld het geval bij hyperventilatie met betrekking tot de cerebrale doorbloeding:

Wanneer de CO2-concentratie hoog is, concluderen de hersenen dat het zuurstofgehalte laag is. Het zorgt er daarom voor dat de bloedvaten in de hersenen verwijden. Dit verbetert de bloedtoevoer naar de hersenen en voorziet deze dus van meer zuurstof.

Dit mechanisme is op zichzelf zinvol, omdat het zorgt voor voldoende zuurstoftoevoer naar de hersenen, zelfs als er minder zuurstof in het bloed is opgelost.

Wat kan eraan gedaan worden?

Wat helpt bij hyperventilatie hangt vooral af van de oorzaak.

Wat kunt u zelf doen?

Bij hyperventilatie veroorzaakt door psychologische factoren, zoals plankenkoorts of andere stressvolle situaties, zijn er enkele eerstehulpmaatregelen die soms voldoende zijn om de ademhaling weer normaal te maken.

Adem in de maag

Mensen die in bepaalde situaties vaker hyperventileren, gebruiken deze ademhalingsoefening soms al vroeg om hyperventilatie te voorkomen.

Adem in een zak

Als er echter al hyperventilatie heeft plaatsgevonden en er sprake is van tetanie met spierkrampen of een tintelend gevoel, kan een eenvoudige plastic of papieren zak in veel gevallen helpen. Als de getroffen persoon een tijdje uitademt en inademt in de zak, hoopt kooldioxide zich op in het bloed.

Gebruik bij voorkeur een papieren zak. Een te strak afgesloten plastic zak zorgt er in sommige gevallen voor dat het zuurstofniveau in het bloed daalt. Als er alleen een plastic zak beschikbaar is, is het belangrijk om regelmatig voor frisse lucht te zorgen.

Wat doet de dokter?

Er bestaan ​​geen specifieke medicijnen voor de medische behandeling van hyperventilatie, omdat deze altijd gebaseerd is op de oorzaak van de hyperventilatie.

Bij psychogene hyperventilatie proberen artsen eerst de patiënt gerust te stellen. Ze leggen de patiënt uit dat het huidige probleem doorgaans geen blijvende fysieke gevolgen heeft. Wanneer de ademhaling weer normaal wordt, verdwijnen de symptomen van hyperventilatie snel.

Verdere maatregelen

Soms is psychosomatische therapie bij een psycholoog nuttig. Dit helpt om de interacties tussen lichaam en ziel beter te begrijpen. Zo kunnen psychologische triggers voor hyperventilatie in veel gevallen worden geïdentificeerd en kunnen alternatieve strategieën voor dergelijke situaties worden ontwikkeld.

Wat veroorzaakt hyperventilatie?

Psychogene oorzaken

Veel voorkomende triggers van psychogene hyperventilatie zijn onder meer:

  • Sterke spanning en/of woede
  • Nervositeit, opwinding
  • Angst- of paniekaanvallen
  • Depressieve staten

Fysieke oorzaken

Aandoeningen op fysiek niveau die soms hyperventilatie uitlokken zijn:

  • Hersenontsteking (encefalitis): Naast vele andere symptomen zoals koorts, hoofdpijn, verlamming, gezichtsstoornissen, enz. veroorzaakt dit soms hyperventilatie (als gevolg van een verstoring van het ademhalingscentrum).
  • Beroerte: In sommige gevallen is hyperventilatie het gevolg.
  • Craniocerebraal trauma: Hyperventilatie komt in sommige gevallen ook voor.
  • Vergiftigingen
  • Ernstige infecties of bloedvergiftiging (sepsis)
  • Extreme diarree
  • Ernstige metabolische onevenwichtigheden zoals ontspoorde diabetes mellitus of metabool syndroom

Mensen die naar grote hoogten gaan zonder voldoende tijd om zich aan te passen, kunnen ook gaan hyperventileren.

Wanneer een dokter bezoeken?

Als de oorzaak van hyperventilatie niet bekend is of als fysieke oorzaken een mogelijke oorzaak zijn, wordt een bezoek aan de arts aanbevolen. Alleen de arts kan de oorzaken vaststellen. In sommige gevallen liggen ziekten zoals astma of hartziekten aan de basis van het probleem. Het eerste aanspreekpunt hierbij is altijd de huisarts.

Hetzelfde geldt voor psychogene hyperventilatie, vooral als deze vaker voorkomt. In dit geval verdwijnen de symptomen vaak snel zodra de betrokkene weer wat kalmeert en weer normaal gaat ademen. Toch is een bezoek aan de dokter ook hier aan te raden, omdat hyperventilatie ernstige gevolgen kan hebben voor patiënten. Het is ook belangrijk om de exacte triggers te verduidelijken.

Hoe stelt de arts hyperventilatie vast?

Indien nodig worden aanvullende onderzoeken gedaan, zoals een lichamelijk onderzoek met luisteren naar de longen (auscultatie) of een bloedonderzoek. Deze laatste geeft bijvoorbeeld informatie over de pH-waarde en de concentratie van zuurstof en koolmonoxide en vrij calcium in het bloed.