Therapie | Wervelkanaalstenose in de cervicale wervelkolom

Therapie

Wervelkanaal stenosen kunnen zowel chirurgisch als conservatief, dwz niet-chirurgisch, worden behandeld met fysiotherapie en andere behandelingsopties. In het geval van wervelkanaal stenose zijn er verschillende therapeutische benaderingen beschikbaar om een ​​verlichting van de symptomen voor de getroffenen te bereiken. Allereerst zijn alle conservatieve maatregelen uitgeput voordat een chirurgische ingreep wordt overwogen.

De therapie volgt een veelzijdige aanpak. Een belangrijk onderdeel van de conservatieve therapie van spinale stenose in de cervicale wervelkolom is de adequate medicatie pijn behandeling. Dit is gebaseerd op een gedefinieerd stappenplan dat de klasse van pijn medicatie voor de symptomen van de patiënt.

Daar zijn verschillende redenen voor pijn behandeling. Enerzijds is het belangrijk om de klachten van de patiënten te verlichten, anderzijds is het voor een goed therapiesucces essentieel om pijn te voorkomen. geheugen van vorming en de pijn van chronisch worden. Bovendien kan verdere medewerking van de patiënt, bijvoorbeeld voor houdingstraining of fysiotherapie, meestal alleen mogelijk worden gemaakt door pijntherapie​ Dit laatste vertegenwoordigt een ander zeer belangrijk onderdeel van de conservatieve therapie van spinale stenose.

Hier ligt de focus op bewegingstherapie en spierontspanningsprocedures. Enkele eenvoudige oefeningen voor thuisgebruik worden hieronder opgesomd: Verder benaderingen fysiotherapie zoals warmte therapie For ontspanning en pijnstilling of elektrotherapie (ook voor pijnvermindering) worden gebruikt. Met betrekking tot pijnvermindering, acupunctuur wordt ook gebruikt.

Acute verlichting van de pijn kan ook worden bereikt door een steun- of rugkorset. Een andere benadering is de zogenaamde terug school, waar patiënten verschillende technieken leren voor een rugvriendelijk gedrag en specifiek versterken en versterken van hun rug en buikspieren​ Om pijnvermindering te bereiken en de pijn voor de patiënt te verbeteren, dient behandeling met lokale anesthetica (plaatselijke verdoving) is mogelijk.

Deze worden in de buurt van de zenuwwortel uitgangspunten op de wervelkolom en zijn bedoeld om de pijn plaatselijk te verdoven. Heeft u het vermoeden dat u lijdt aan een cervicaal wervelsyndroom? Voer ook onze zelftest "Cervicale wervelkolom syndroom" uit:

  • 1e oefening: ga voor deze oefening voor een spiegel staan.

    Duw nu je kin naar achteren alsof je een onderkin​ Als je de nek heel lang ontlast je de samengedrukte structuren. Houd deze positie 10 seconden vast en laat deze langzaam los.

    Maak geen abrupte bewegingen. Herhaal de oefening zoals gewenst.

  • 2e variant van de 1e oefening: Pak de kin vast met je wijsvinger vinger en duim en duw het iets verder terug. Maak geen hefboombewegingen.

    Besteed aandacht aan een zachte bewegingssequentie. Houd de positie 10 seconden vast en laat hem weer los.

  • 3e oefening: kom in rugligging en ontspan uw spieren. Probeer nu je kin op je te drukken borst alsof u uw cervicale wervelkolom in de grond drukt.

    Probeer hierbij te ontspannen. Houd deze positie een paar seconden vast en laat dan voorzichtig los. Herhaal de oefening zoals gewenst.

  • 4e Oefening: Lichte schouderrotaties kunnen helpen om de pijn in de cervicale wervelkolom en Schoudergordel.

    Laat de schouders afwisselend draaien, want dat voelt goed voor je.

Er zijn verschillende chirurgische procedures die worden gebruikt om te behandelen wervelkanaal stenose. Of een operatie gepast is of niet, hangt af van de ernst en aard van de symptomen, evenals het succes of falen van conservatieve maatregelen. De noodzaak van een operatie moet altijd zorgvuldig worden afgewogen, rekening houdend met de voor- en nadelen voor de patiënt.

Als conservatieve maatregelen geen succes hebben en er altijd uitgesproken of zelfs verergerende symptomen zijn, kan een operatie aangewezen zijn. Vooral patiënten met verlammingsverschijnselen kunnen baat hebben bij een operatie. De verschillende procedures zijn bedoeld om de druk op de zenuwwortels en spinal cord.

Hieronder volgt een beknopt overzicht van de belangrijkste chirurgische ingrepen voor de behandeling van wervelkanaalstenose:

  • Laminectomie: bij deze procedure worden delen van wervellichamen, de zogenaamde wervelbogen, royaal verwijderd om een ​​verlichting van de spinal cord en zenuwen eruit te voorschijn komen. Het nadeel is dat de wervelkolom na de operatie instabiel kan worden
  • Windowing: Bij windowing worden microscopisch kleine gaatjes gemaakt in het gebied van de wervelboog en er wordt slechts wat materiaal verwijderd om de vernauwing te verwijderen.
  • Stabilisatie: bij sommige patiënten is de wervelkolom zo onstabiel dat deze gestabiliseerd moet worden, bijvoorbeeld om spondylolisthesis​ Er wordt onderscheid gemaakt tussen gefixeerde fusie, waarbij wervellichamen stevig met elkaar zijn verbonden, en dynamische stabilisatie, waarbij meerdere wervellichamen slechts aan elkaar zijn bevestigd.

Zoals bij elke operatie kunnen ook chirurgische ingrepen voor de behandeling van spinale stenose in de cervicale wervelkolom bepaalde risico's met zich meebrengen.

Er wordt onderscheid gemaakt tussen algemene chirurgische risico's en specifieke risico's die voortvloeien uit de operatie. In het algemeen bestaat er een zeker risico op infectie tijdens een operatie doordat het lichaam wordt geopend en materiaal wordt ingebracht. Deze kans op infectie wordt zo laag mogelijk gehouden door het steriele werk in de operatiekamer. Ook na de operatie kan een infectie van de operatiewond optreden.

Dit risico is ook erg klein, aangezien de operaties worden uitgevoerd met sleutelgattechnologie, waardoor er geen grote littekens achterblijven. In aanvulling op, zenuwen, ligamenten, bloed schepen en pezen kan tijdens de operatie gewond raken. Er zijn ook risico's aan verbonden de anesthesie, die nodig zijn voor de procedures.

Gedurende anesthesiecardiovasculaire stoornissen zoals plotselinge instortingen bloed druk of hartritmestoornissen kunnen optreden, die door de anesthesioloog worden onderschept met bloedsomloopondersteunende medicatie. Allergische reacties op de gebruikte anesthetica kunnen optreden. Bovendien problemen met ventilatie kan gebeuren.

Na het anesthesie misselijkheid en braken zijn mogelijk. Verwarring is ook mogelijk, vooral bij oudere patiënten. Ontlastingsoperaties en interventies om de wervelkolom te stabiliseren in het geval van spinale stenose van de cervicale wervelkolom kunnen omliggende structuren zoals ligamenten beschadigen, zenuwen or bloed schepen.

De spinal cord bevindt zich in de directe omgeving, waardoor in principe gewond kan raken. Het risico is echter erg laag. Dit kan leiden tot verlamming, gevoelloosheid of postoperatieve pijn.

Bovendien kan de wervelkolom na een operatie aan de wervelkolom instabiel worden. Dit risico wordt ook geminimaliseerd door stabiliserende procedures (zie hierboven). Tijdens de operatie kan zich littekenweefsel vormen, wat ook pijn in de regio kan veroorzaken.