Therapie
De therapeutische benadering van hielpijn hangt af van de respectievelijke diagnose en varieert van eenvoudige conservatieve maatregelen (dwz niet chirurgisch) tot verschillende operaties. Plantaire fasciitis Bij plantaire fasciitis, stretching oefeningen van de dij en kuitspieren, evenals de voetzool, zijn geschikt en moeten in het begin met professionele ondersteuning worden aangeleerd. Koude- en warmtetoepassingen en ontstekingsremmend of pijn-verlichtende medicatie kan ook worden gebruikt voor hielpijn veroorzaakt door plantaire fasciitis.
Intensieve sportactiviteiten moeten worden vermeden tijdens de periode van acute irritatie. Daarnaast kan een siliconen kussen, dat is verwerkt in een binnenzool, ook verlichting bieden door de hiel te dempen. Een conservatieve behandeling van plantaire fasciitis vereist echter geduld, aangezien het een of twee jaar kan duren.
Alleen in uitzonderlijke gevallen kan chirurgische therapie worden overwogen. Voetafwijkingen Bij voetafwijkingen zijn corrigerende inlegzolen, schoenaanpassingen en voetgymnastiek mogelijk. Ook hier kan een chirurgische ingreep noodzakelijk zijn.
Hiermee kan rekening gehouden worden als de klachten niet verbeteren met de zojuist genoemde maatregelen, als er een overschot aan voetbot is of bij kinderen met een beperkt bewegingsbereik. Atrofie van het hielvetkussen Als het hielvetkussen, wat veroorzaakt hielpijn, krimpt, kan een ontstekingsremmende en pijnstillende zalf worden gebruikt. Zachte hielkussens kunnen ook verlichting bieden voor de getroffenen.
Hielspoor Het hielspoor, een veel voorkomende oorzaak van hiel pijn, wordt voornamelijk conservatief behandeld. Conservatieve behandeling omvat een arsenaal aan fysiotherapie-opties, zoals lokale toepassing van warmte of koude, evenals de toepassing van geluidsprikkels. Bovendien moet de training worden aangepast of de belasting worden verminderd en moeten fysiotherapeutische oefeningen worden uitgevoerd.
Een ander doorslaggevend onderdeel van de therapie zijn inlegzolen en speciale schoenaanpassingen, die plaatselijke overbelasting verminderen. In de meeste gevallen kunnen de conservatieve therapiemaatregelen een doorslaand succes behalen met hielspoor.Haglund-exostose In het geval van een hiel met een uitsteeksel, dwz een Haglund-exostosehielkussens met geperforeerde inzetstukken zijn een optie. Speciale schoenafwerkingen behoren tot de mogelijkheden.
De fysieke bescherming moet enige tijd worden gehandhaafd. Bovendien kunnen ontstekingsremmende medicijnen en verkoelende maatregelen ook helpen, omdat ze de ontsteking en zwelling van het weefsel kunnen verminderen. Fysiotherapeutische oefeningen zijn ook aan te raden, die zouden moeten helpen om de kuitspieren te strekken.
Behandelingsmethoden van fysiotherapie, zoals schokken golfbehandeling, kan ook worden getest. De therapie kost echter wel schokken golfbehandeling vallen niet onder volksgezondheid verzekering. Als er door de conservatieve maatregelen binnen enkele maanden geen verbetering van de symptomen optreedt, kan de botuitsteeksel ook tijdens een operatie worden verwijderd.
De ontstoken slijmbeurs wordt ofwel tegelijkertijd verwijderd (de zogenaamde bursectomie) of het wordt geconserveerd en kan herstellen na beschadiging na verwijdering van het overtollige bot. Nadat de operatie is voltooid, moet de voet met behulp van een functionele behandeling weer zorgvuldig aan de belasting worden gewend. Orthopedisch schoeisel en fysiotherapie worden ook postoperatief gebruikt.
Botcyste Er zijn veel verschillende benaderingen voor een botcyste. Bij de therapeutische beslissing moet rekening worden gehouden met het mogelijke risico op een bot breuk Als er een verhoogd risico op een bot is breukkan het nodig zijn om het bot te stabiliseren door middel van een chirurgische ingreep.
Bottumoren In aanwezigheid van a bot tumoris de vorm van de tumor bepalend, aangezien hiervoor verschillende therapieconcepten bestaan. Vermoeidheid breuk van de calcaneus In vergelijking met fracturen veroorzaakt door letsel alleen, worden chirurgische maatregelen zelden gebruikt in het geval van vermoeidheidsbreuken van de calcaneus. In het geval van een vermoeiingsbreuk is een langdurige onderbreking door spanning onvermijdelijk.
De klachten kunnen worden verminderd met pijn-medicatie verlichten. Bij vermoeidheidsfracturen van de calcaneus spelen conservatieve maatregelen zoals fysiotherapie of fysiotherapie een rol. Calcaneale apofysitis Deze ziekte, die voorkomt in jeugd, wordt ook conservatief behandeld.
Het therapeutische concept omvat hier een vermindering van de sportactiviteit gedurende een beperkte periode van ongeveer vier tot zes weken en verlichtende maatregelen zoals het verhogen van de hiel van de schoen of het opvullen van de hiel. Een begeleidende behandeling met een ontstekingsremmende zalf kan rustgevend zijn. Als de symptomen niet verbeteren, kan een tijdelijke immobilisatie van het gips gedurende vier tot zes weken nodig zijn.
Met voltooiing van de groeifase verdwijnen de klachten meestal volledig. Pathologische veranderingen van de achillespees In de acute situatie is het raadzaam om enkele weken te rusten. Therapeutische maatregelen uit het spectrum van fysiotherapie, zoals elektrotherapie of koude- en warmtetoepassingen worden ook als gunstig beschouwd.
Daarnaast kunnen een zachte bodembedekking van de hiel, een lichte verhoging van de hakhoogte en / of een ontstekingsremmende zalf ook bijdragen aan het verminderen van klachten. Licht stretching ook oefeningen onder professionele begeleiding zijn aan te raden. Chronische klachten op het gebied van de achillespees kan worden verbeterd door fysiotherapie en orthopedie AIDS voor de voet.
Als de schade groter is, kan meestal alleen een chirurgische aanpak verlichting bieden. Tijdens de operatie wordt ontstoken peesweefsel verwijderd en indien nodig vervangen door een stuk van de eigen pees van het lichaam. Postoperatief wordt de belasting in kleine stapjes verhoogd tot normale belasting.
achillespees breuk An Achillespeesruptuur kan ook conservatief of operatief worden behandeld. De therapeutische benadering voor een Achillespeesruptuur hangt ook af van hoe dicht de twee divergerende peesuiteinden bij elkaar zijn. De afstand tussen de twee kabeluiteinden wordt bepaald door ultrageluid.
Als er goed contact is tussen de peesuiteinden, kan een ruptuur van de achillespees zonder operatie worden behandeld. De focus ligt dan op een zogenaamde “conservatief-functionele” therapie, waarbij de voet wordt geïmmobiliseerd met een stevig verband. Na een korte fase van pure immobilisatie begint de functionele behandeling, waarbij het gewonde ledemaat eerst passief en daarna actief onder professionele begeleiding wordt bewogen.
Er zijn verschillende opties voor een operatie. Zo is er de mogelijkheid tot hechten, eventueel met extra hechting of lichaamseigen peestransplantatie. Wedstrijdsporters die snel weer klaar moeten zijn voor actie, worden aangeraden een operatie te ondergaan. Huidveranderingen Bij cornea-eelt, die hielpijn veroorzaken, kan medische voetverzorging nuttig zijn.
wratten kunnen na een bepaalde tijd vanzelf verdwijnen. Daarnaast kunt u bij de apotheek diverse preparaten voor zelfbehandeling kopen, zoals glazuur of het verzachten van het gebied. In de meeste gevallen is een herhaalde toepassing noodzakelijk.
Als er geen succes is of als het uiterlijk van de wrat is veranderd, moet een arts worden geraadpleegd om er zeker van te zijn dat het echt een wrat is. Hiervoor kan het nodig zijn om een weefselmonster te nemen. De arts heeft ook een groot repertoire in de behandeling van wratten, zoals schrapen met een scalpel of een scherpe lepel eronder plaatselijke verdoving Raak in geen geval aan wratten uzelf, aangezien ze besmettelijk zijn en het apparaat of de vingernagel die u gebruikt, een nieuwe wrat op een ander gebied kan veroorzaken.
