Als een patiënt lijdt aan splenomegalie, zijn of haar milt abnormaal vergroot is. Therapeutische stappen richten zich meestal op het onderliggende voorwaarde.
Wat is splenomegalie?
In de geneeskunde beschrijft de term splenomegalie een vergroting van de milt Afhankelijk van de getroffen persoon kan splenomegalie betrekking hebben op het gewicht of de afmetingen van het orgel. Bij een gezond persoon is de milt heeft een gemiddeld gewicht van 350 gram met gemiddelde afmetingen van 4 centimeter breed en 11 centimeter lang. In de regel wordt splenomegalie niet als een ziekte op zich beschouwd, maar treedt splenomegalie op als een symptoom van verschillende mogelijke medische aandoeningen. Symptomen van splenomegalie hangen onder meer af van de mate van miltomegalie en de oorzakelijke ziekte; splenomegalie kan bijvoorbeeld druk uitoefenen op naburige organen en zo veroorzaken pijn Bovendien gaat splenomegalie, afhankelijk van de veroorzakende ziekte, vaak gepaard met koorts or gewrichtspijn.
Oorzaken
Mogelijke oorzaken van splenomegalie zijn gevarieerd. Bijvoorbeeld infecties met een acuut of chronisch beloop, zoals malaria, kan leiden tot splenomegalie. Diverse vormen van leukemie (bloed kanker) ook leiden op de ontwikkeling van splenomegalie in hun beloop. Bovendien kunnen sarcomen (kwaadaardige tumoren) of cysten (weefselholtes gevuld met vloeistof) van de milt splenomegalie veroorzaken. Andere onderliggende ziekten die splenomegalie kunnen bevorderen, zijn onder meer reumatologische of lymfatische ziekten (die het lymfestelsel aantasten). Bloedarmoede in de vorm van miltcelanemie kan ook in verband worden gebracht met splenomegalie - miltcelanemie wordt voornamelijk gekenmerkt door een abnormaal verhoogde afbraak van rode bloedcellen bloed cellen door de milt. Ten slotte, in de context van mogelijke oorzaken van splenomegalie die de milt op een geïsoleerde manier aantasten, zijn onder andere de kneuzingen (hematomen) of hemangiomen (hemangiomen) van het orgaan.
Symptomen, klachten en tekenen
Vergroting van de milt gaat gepaard met symptomen van de onderliggende ziekte naast de symptomen die worden veroorzaakt door de zwelling zelf. De grote milt veroorzaakt een gevoel van druk onder de linker ribbenboog. Pijn is ook mogelijk. Wanneer het orgel zo opgezwollen is dat de capsule eromheen scheurt, is er extreem pijn in de linker bovenbuik die naar de schouder kan uitstralen. Daarnaast zijn er klachten over de uitlokkende onderliggende ziekten. Als er een onderliggende infectie is, koorts en algemene 피로 kan gebeuren. De weefselvocht knooppunten zijn vaak gezwollen en patiënten voelen zich ziek en saai. Kankers kunnen er ook voor zorgen dat de milt opzwelt, wat verschillende symptomen kan veroorzaken, afhankelijk van de plaats van herkomst. Als het spijsverteringskanaal is betrokken, diarree kan gebeuren. Als het lever is betrokken, geelzucht kan voorkomen, evenals koorts, verlies van eetlust en gewichtsverlies. Overmatige eetlust is echter ook mogelijk. Als de trigger een bloed vormingsstoornis, bloedarmoede en nachtelijk zweten kan voorkomen. Patiënten zijn bleek huid en voel me machteloos. Obstructie van het portaal ader drainage kan ook leiden tot een vergrote milt. Als de oorzaak is hart- mislukking, dit wordt duidelijk in kortademigheid, verminderde prestaties, longoedeem or astma Het onderaanbod van zuurstof veroorzaakt de huid en slijmvliezen die blauwachtig worden, oedeem op de benen en vochtophoping in de buik.
Diagnose en verloop
De eerste stap bij het bepalen van splenomegalie is meestal een fysiek onderzoek door de diagnosticerende arts - in tegenstelling tot een gezonde milt kan bijvoorbeeld een vergrote milt in de context van splenomegalie worden gepalpeerd. Als een corresponderend fysiek onderzoek wijst op de aanwezigheid van splenomegalie, kan de exacte omvang van de splenomegalie worden bepaald, bijvoorbeeld met behulp van een ultrageluid examen. Aangezien splenomegalie vaak wordt geassocieerd met hyperplasie van de milt of overmatige uitputting van bloedcellen, bloedbeeld wordt meestal gecontroleerd met behulp van een bloedmonster. Afhankelijk van de onderliggende ziekte achter splenomegalie kan splenomegalie een acuut (tijdelijk) of chronisch (langdurig) beloop hebben. In individuele gevallen hangt het beloop van splenomegalie voornamelijk af van een succesvolle behandeling van de onderliggende ziekte.
Complicaties
Splenomegalie kan gastro-intestinale klachten veroorzaken, 피로en algemene zwakte. Ernstige complicaties ontstaan als de ziekte te laat of onvoldoende wordt behandeld. Gevolgverschijnselen zoals chronische pijn, kunnen infecties en visuele veranderingen optreden. Uiterlijk manifesteert splenomegalie in vergevorderde stadia zich door bleekheid, blauwe vingers en opvallend huidveranderingen - esthetische onvolkomenheden die de psychische toestand van de patiënt verder kunnen verergeren voorwaarde Uiteindelijk treden secundaire ziekten op, die gepaard gaan met verder ongemak. Een typische complicatie van splenomegalie is hypersplenie, dwz hyperfunctie van de milt. Dit kan leiden naar mobiel bloedarmoede en de neiging tot bloeden vergroten. Wanneer bloedarmoede optreedt, heeft de patiënt regelmatig bloedtransfusies nodig. Als de milt wordt verwijderd, heeft dit ernstige gevolgen voor de patiënt volksgezondheid Hoewel regelmatige vaccinaties het risico op infectie verkleinen, is het lichaam toch vatbaarder voor ziekten. Sommige patiënten krijgen maanden of jaren na het verwijderen van de milt ernstige infecties, die levensbedreigend kunnen zijn. Verder trombose kan optreden in de weken na de procedure. Voorgeschreven medicijnen kunnen ook bijwerkingen veroorzaken en interacties.
Wanneer moet je naar een dokter?
De getroffen persoon is voor splenomegalie afhankelijk van medisch onderzoek en behandeling door een arts. Omdat deze ziekte op zichzelf niet kan genezen, is een vroege diagnose in dit geval ook erg belangrijk om verdere complicaties te voorkomen. Daarom moet een arts worden geraadpleegd bij de eerste tekenen van splenomegalie. Het bezoek aan de dokter is noodzakelijk wanneer de getroffen persoon lijdt aan ernstige pijn in de linkerkant van de bovenbuik. In de meeste gevallen treedt de pijn direct op bij de milt. Als deze pijn blijvend is en vooral zonder een bepaalde reden optreedt, moet een arts worden geraadpleegd. In dit geval symptomen zoals diarree of koorts kan ook wijzen op splenomegalie. Sommige getroffen personen vertonen ook een verlies van eetlust Als deze symptomen optreden, kan een internist of een huisarts worden geraadpleegd. Verder onderzoek en behandeling is sterk afhankelijk van de exacte symptomen van splenomegalie en wordt uitgevoerd door een specialist. Over het verdere beloop of de levensverwachting van de patiënt kan geen algemene voorspelling worden gedaan.
Behandeling en therapie
Succesvolle behandeling van splenomegalie richt zich meestal primair op de individuele oorzakelijke onderliggende ziekte. Als de ziekte die de splenomegalie heeft veroorzaakt, met succes kan worden genezen of onder controle kan worden gehouden, heeft dit meestal ook een positief effect op de aanwezige splenomegalie. De oorzaken van splenomegalie kunnen echter niet altijd medisch worden aangepakt en in sommige gevallen leidt een vergrote milt tot verdere complicaties (zoals progressieve anemie). Daarom kan in zeldzame gevallen chirurgische verwijdering van de milt (ook bekend als splenectomie) medisch noodzakelijk zijn. Omdat de milt onder meer immuunverdedigingstaken uitvoert in het menselijk lichaam, wordt splenectomie meestal geassocieerd met een verhoogd risico op infectie. Dit risico heeft voornamelijk betrekking op infecties veroorzaakt door bepaalde stammen van bacteriën Patiënten met splenomegalie die op het punt staan hun milt te laten verwijderen, krijgen daarom enkele weken voor de geplande procedure een vaccinatie om het organisme te beschermen tegen verschillende pathogenen Deze bescherming tegen infectie moet meestal met regelmatige tussenpozen worden vernieuwd na een succesvolle splenectomie.
het voorkomen
Omdat splenomegalie vaak een gevolg is van een onderliggende ziekte, kan splenomegalie op zich slechts in beperkte mate worden voorkomen. Vroege diagnostische en therapeutische stappen met betrekking tot de veroorzakende ziekte kunnen echter meestal bijdragen aan de regressie van splenomegalie. Als een volledige regressie van splenomegalie niet kan worden bereikt met behulp van conservatieve therapeutische methoden, kan verdere progressie van splenomegalie meestal worden voorkomen.
Follow-up
Bij splenomegalie zijn de mogelijkheden voor nazorg doorgaans aanzienlijk beperkt. In sommige zeldzame gevallen zijn ze zelfs niet beschikbaar voor getroffen personen, dus de eerste prioriteit van de patiënt moet een snelle diagnose zijn, zodat er ook een snelle en vroege behandeling van is. voorwaardeZelfgenezing is meestal niet mogelijk bij splenomegalie, zodat de getroffen persoon in het ergste geval zonder behandeling door een arts kan overlijden. In de meeste gevallen kunnen de symptomen worden verlicht door verschillende medicijnen te nemen. In dit geval moet altijd de juiste dosering en ook een regelmatige inname in acht worden genomen, zodat een juiste behandeling wordt bereikt. Bij onduidelijkheden of vragen dient eerst een arts te worden geraadpleegd. Bovendien moet de getroffen persoon zichzelf bijzonder goed beschermen tegen verschillende infecties en ziekten en niet in gebieden met een hoog risico verblijven. Vaccinaties kunnen ook erg nuttig zijn en beschermen tegen dergelijke infecties. Het is mogelijk dat de splenomegalie de levensverwachting van de getroffen persoon beperkt. Het verdere verloop kan echter in het algemeen niet worden voorspeld.
Wat u zelf kunt doen
In het dagelijks leven kan de getroffen persoon ervoor zorgen dat zijn bloed positief wordt gestimuleerd circulatie De consumptie van voedingsmiddelen die de aanmaak van bloed ondersteunen, kan specifiek worden gebruikt. De inname van noten, granaatappels of peulvruchten helpen de bloedproductie te ondersteunen. Tegelijkertijd is de consumptie van schadelijke stoffen zoals alcohol en nicotine moet worden vermeden. Deze leiden tot een verslechtering van volksgezondheid en kan een toename van de symptomen veroorzaken. In geval van koorts moet de dagelijkse consumptie van vocht worden verhoogd. Het organisme heeft gedurende deze tijd meer voedingsstoffen nodig en moet worden ondersteund door optimale hydratatie. Hoewel er een verlies van eetlust naast de symptomen van de ziekte, een voldoende hoeveelheid calorieën moet dagelijks worden geconsumeerd. Om nieuw te verzamelen sterkte en het afweersysteem van het lichaam ondersteunen, is het noodzakelijk om gezond en evenwichtig te blijven dieet Vaak is de oorzaak van splenomegalie te wijten aan kanker. Emotioneel sterkte is nodig om met deze ziekte om te gaan. Het fysieke ongemak is ongewoon hoog en het onder ogen zien van een verminderde levensverwachting kan psychisch leed veroorzaken. Daarom ontspanning Er moeten technieken worden gebruikt om het omgaan met de ziekte voor de patiënt te verbeteren. Het gebruik van yoga or meditatie door veel patiënten als zeer nuttig bevonden.
