Pijn boven de heup

Introductie

Pijn boven de heup kan worden veroorzaakt door verschillende ziekten of verwondingen van het bewegingsapparaat. Sommige ziekten worden in dit artikel als voorbeeld genoemd en nader toegelicht. Tijdens de fysiek onderzoek van de wervelkolom en thorax wordt gelet op de kromming van de wervelkolom en wordt de symmetrie van de schouder- en bekkenpositie en de beweeglijkheid van de wervelkolom gecontroleerd. tevens de zenuwstelsel wordt onderzocht voor oriëntatie.

Oorzaken

De belangrijkste oorzaken van pijn boven de heup worden hieronder opgesomd:

• Lumbaal syndroom
• De ziekte van Baastrup
• Gegleden schijf van de lumbale wervelkolom
• Stenosen van het wervelkanaal
• Vertebrale blokkering
• Thoracaal syndroom
• spondylolisthesis
• Reumatische aandoeningen
• osteoporose
• Wervel- en ligamentschijfinfecties
• Botmetastasen en tumoren
• Andere verwondingen van de wervelkolom

Patiënten met een lumbaal syndroom klagen pijn in de onderrug die kan uitstralen naar de benen maar dat niet hoeft. In veel gevallen hebben de patiënten een zwaar voorwerp opgetild of anderszins lichamelijk actief geweest. Tijdens het onderzoek constateert de arts dat de strekspieren van de rug aangespannen zijn en dat de voorwaartse mobiliteit beperkt is.

Apparatieve diagnostiek is noodzakelijk na een ongeval, maar dient ook te worden uitgevoerd voor begeleidende symptomen zoals koorts en gewichtsverlies evenals voor tumorpatiënten. Als het pijn langer aanhoudt, dient ook diagnoseapparatuur te worden gebruikt. De therapie wordt gestart met een combinatie van warmtetoepassing, pijnstillers, manuele therapie en injecties, hoewel niet alle opties gebruikt hoeven te worden.

De prognose voor low pijn in de rug goed is, neemt de pijn meestal binnen een paar dagen aanzienlijk af. Er is echter de mogelijkheid van chroniciteit van pijn in de rug, die vooral wordt bevorderd door psychologische factoren. De ziekte van Baastrup komt vaker voor bij mannen die hard werken.

Een holle rug en grote processus spinosus veroorzaken pijnlijk contact met de processus spinosus van de wervellichamen in het gebied van de lumbale wervelkolom, wat duidelijk zichtbaar is in de Röntgenstraal beeld. De pijn wordt erger naarmate de buik naar voren wordt gestrekt en de thorax terug wordt geplaatst. De behandeling wordt uitgevoerd door fysiotherapie, toepassing van warmte en injecties van lokale anesthetica.

Een operatie wordt slechts zelden uitgevoerd. Vanwege de natuurlijke veroudering van de tussenwervelschijf, het buitenste deel, de vezelige ring, is beschadigd en kan in extreme gevallen scheuren. Door de scheur in de fibreuze ring kan schijfweefsel van binnenuit ontsnappen en de zenuwwortels irriteren.

Patiënten met een hernia van de lumbale wervelkolom klagen over scherpe, stekende pijn die in de benen straalt. In de meeste gevallen zijn de symptomen slechts aan één kant van het lichaam aanwezig. De onderzoeker kan een verkeerde positie van de wervelkolom detecteren, die de patiënt neemt om de pijn zo laag mogelijk te houden.

Er zijn ook sensorische stoornissen langs a dermatoom (leveringsgebied van een zenuwwortel) en asymmetrisch uitgesproken reflexen. De Röntgenstraal afbeelding kan de tussenwervelschijf zelf, maar geeft belangrijke informatie en dient om andere ziekten uit te sluiten. Een hernia van de lumbale wervelkolom kan het beste worden beoordeeld door middel van MRI van de lumbale wervelkolom van de lumbale wervelkolom.

Therapie wordt conservatief gestart met fysiotherapie, pijnstillers en lokale anesthetica. In de meeste gevallen levert een operatie goede resultaten op en wordt deze uitgevoerd bij ernstige zenuwaandoeningen of als er geen verbetering is met conservatieve therapie. Desalniettemin kunnen de symptomen terugkeren, omdat littekens in het gebied van de operatie of verlies van stabiliteit door de operatie soortgelijke symptomen kunnen veroorzaken.

Artrose van de wervelkolom resulteert in benige herstructurering van de wervellichamen en gewrichten en verdikking van het ligamenteuze apparaat. Deze wijzigingen beperken het wervelkanaal en leiden tot symptomen van claudicatio spinalis met lage pijn in de rug bij het rechtop staan ​​en gevoelloosheid in de benen of genitale regio tijdens het rechtop lopen. De symptomen verbeteren tijdens het zitten.

De diagnose wordt gesteld door de typische kliniek, door middel van röntgenfoto's en de MRI van de lumbale wervelkolom. De conservatieve therapie is vergelijkbaar met de therapie voor een hernia van de lumbale wervelkolom of de therapie voor een hernia van de BWS. Bij gebrek aan verbetering wordt een operatie uitgevoerd waarbij de benige aanhechtingen worden verwijderd en de wervelkanaal is opgelucht. Over het algemeen levert een operatie goede resultaten op.

In de omgangstaal verwijst de term "blokkering" naar een omkeerbare functionele aandoening van een gewricht. In het gebied van de wervelkolom kunnen naast een wervelsegment ook de bovenliggende huid en zachte weefsels worden aangetast. De patiënt klaagt over plotseling ongemak in een bepaald gebied van de wervelkolom en over beperkte mobiliteit.

De oorzaak ligt in schokkerige bewegingen of langdurig verkeerde houdingen met weinig beweging (bijv. Werken achter de computer). Reeds bestaande aandoeningen van de wervelkolom, zoals artrose, kunnen ook leiden tot blokkades van de wervelkolom. Voor een duidelijke diagnose wordt de Kibler huidplooitest uitgevoerd.

De examinator tilt een huidplooi op de rug op en rolt deze over de gehele rug uit. In het gebied van de verstopping zijn de huid en de onderliggende weke delen verdikt en pijnlijk. Schade aan het spinal cord moet worden uitgesloten bij het examen.

An Röntgenstraal wordt dan genomen. Blokkades worden behandeld met fysiotherapeutische maatregelen, die zeer goede resultaten hebben als de blokkering niet wordt veroorzaakt door een ernstige ziekte van de wervelkolom. Manuele therapie mag niet worden gebruikt na een ongeval of in ernstige gevallen osteoporose.

Als de rib-vertebrale gewrichten zijn verstoord in hun functie of degeneratief veranderd, kan het thoracale syndroom het gevolg zijn. Ook slijtage van de tussenwervelschijven wordt als mogelijke oorzaak gezien. Typische symptomen van het thoracale syndroom zijn ernstige spierspanning in de wervelkolom en drukpijn in de thoracale wervelkolom.

Mensen die veel op de computer werken, worden vaker getroffen dan anderen. De prognose is goed, als behandeling bij pijnstillers en fysiotherapie reageert goed. In spondylolisthesis, de vorming van een opening tussen twee wervels zorgt ervoor dat de bovenste wervel eerst loskomt en vervolgens in dit mobiele segment glijdt.

In extreme gevallen kan de glijdende wervel wegglijden en voor de Vertebrale lichaam hieronder (spondyloptosis). Patiënten ervaren pijn in het getroffen gebied en de arts kan een getrapte wervelkolom met een slechte houding en spierspanning detecteren en de mate van spondylolisthesis door CT of MRI. In milde gevallen wordt fysiotherapie gestart, in ernstigere gevallen moet het ruggenmerggedeelte operatief worden verstevigd.

Typisch voor osteoporose zijn instortingen van wervellichamen als gevolg van de afnemende botmassa. Een acute Vertebrale lichaam instorting veroorzaakt ernstige pijn in het getroffen gebied gedurende 1-2 maanden, waarna de breuk geneest en de pijn neemt af. Veel reumatische systemische aandoeningen zoals de ziekte van Bechterew of reumatoïde artritis kan de wervelkolom aantasten en pijn boven de heup veroorzaken.

Infecties van de wervellichamen en tussenwervelschijven komen meestal voor bij oudere patiënten met risicofactoren zoals alcoholisme, suikerziekte or cortisone behandeling. Patiënten klagen over een lokale, zeer sterke drukpijn (meestal in de overgang tussen thoracale en lumbale wervelkolom) en hebben tegelijkertijd een koorts en verhoogde ontstekingswaarden in de bloed. Het voorkomen van een zogenaamd niet-specifiek Vertebrale lichaam infectie wordt bevorderd door kiemoverdracht tijdens chirurgische ingrepen, die echter niet in het gebied van de wervelkolom hoeven te hebben plaatsgevonden.

Specifieke ontstekingen van de wervellichamen zijn zeer zeldzaam en kunnen optreden in het geval van tuberculose, brucellose or syphilis infectie. Bursitis is een ontsteking van een slijmbeurs. Bursae bevinden zich in verschillende gewrichten en verbeter het glijdende vermogen van de gezamenlijke partners.

In bursitis trochanterica, de bursa gelegen in de heup gewricht wordt getroffen. Deze ontsteking kan ontstaan ​​na een ongeval, bijvoorbeeld na een val op de heup gewricht, overbelasting van het gewricht of als gevolg van systemische ziekten zoals reumatoïde artritis. Naast pijn boven en ook in de heup kunnen bewegingsbeperkingen, zwelling, roodheid en oververhitting optreden.

In het geval van bursitis trochanterica, het gewricht moet worden gekoeld. Therapie met ontstekingsremmend pijnstillers - zogenaamde NSAID's - zoals ibuprofen or diclofenac moet ook worden uitgevoerd en de verbinding moet ook worden beschermd. Er zijn verschillende soorten bottumoren chondrosarcoom beïnvloedt vaak het bekken en de plasmocytoom vaak de wervellichamen, maar natuurlijk zijn ook andere lokalisaties mogelijk.

Ongeveer de helft van al het bot metastasen bevinden zich in de wervelkolom. Wervelkolom metastasen worden ofwel ontdekt tijdens stadiëringsonderzoeken of worden tijdens het onderzoek aangetroffen vanwege rugpijn zonder dat de primaire tumor bekend is. Bij elke beeldvormende diagnose als gevolg van rugpijn, zal de arts een uitzaaiing uitsluiten vóór verdere behandeling.

Letsel aan de wervelkolom gebeurt quasi alleen door ongelukken van welke aard dan ook. De patiënt voelt onmiddellijk na de gebeurtenis hevige pijn en kan neurologische gebreken opmerken. Letsels aan de wervelkolom zijn onderverdeeld in drie klassen.

• Type A beschrijft compressieverwondingen na het uitoefenen van axiale kracht, waaronder bijvoorbeeld compressie breuk.
• Type B beschrijft afleidingsletsel veroorzaakt door overmatig buigen of strekken. Dit omvat onder meer een breuk van de achterste ligamentstructuren.
• Type C vat alle verwondingen als gevolg van rotaties en gecombineerde verwondingen samen.