Hoeveel kost het om cariës te laten verwijderen?
De kosten voor het verwijderen cariës vallen onder de volksgezondheid verzekeringsmaatschappij in het geval van patiënten met een wettelijke ziektekostenverzekering. Omdat dit meerdere stappen vergt, is het niet mogelijk om alleen de kosten van verwijdering te noemen. Niet elke patiënt hoeft al deze stappen te doorlopen.
Volledigheidshalve dient hier echter elk punt dat aan kosten verbonden is, hier te worden vermeld: Vitaliteitstest (leeft de tand nog?), Mogelijk een Röntgenstraalanesthesie (verdoving), opgraving (verwijdering van cariës), speciale maatregelen tijdens het plaatsen van de vulling buiten de gebruikelijke omvang, bescherming van de pulp bij diepere laesies, etsen van de harde dentine en glazuur, het zogenaamde verlijmen, plaatsen en uitharden van het vulmateriaal en het afwerken van het oppervlak. Alle facturatiecijfers van publiek en privaat volksgezondheid verzekeraars nemen altijd het plaatsen van een vulling in combinatie met het inbrengen van het afdichtingsmateriaal mee. Bij gebruik van een laser is de volksgezondheid verzekeringsmaatschappijen betalen niets, aangezien deze dienst niet in de wettelijke dienstencatalogus is opgenomen en volgens de GKV dus boven het normaal voldoende niveau uitkomt en als particuliere dienst moet worden berekend. Daarom ontstaan er extra kosten, die tussen 40 € en 70 € bedragen voor een kleine vulling, afhankelijk van het aanbod van de tandarts.
Het vulmateriaal voor cariës
Terwijl plastic materialen (composieten / plastic en amalgaam) direct in de tand worden geplaatst en daar worden gevormd, moeten stijve vulmaterialen (bijvoorbeeld inlays) buiten de tand worden gemaakt. mond. Ze worden vanwege hun hoge prijs nauwelijks gebruikt voor kleine cariësdefecten, maar ze zijn stabieler dan plastic vulmaterialen. Het verwijderen van cariës wordt over het algemeen vergoed door de openbare ziektekostenverzekeraars, maar zowel plastic vullingen als behandelingen met harde materialen vereisen een eigen bijdrage van de patiënt.
Patiënten met nierinsufficiëntie vormen de uitzondering, omdat in deze gevallen de zorgverzekeraar de kosten van elke plastic vulling volledig moet dekken. In het geval van diepe tandcariës (cariës profunda), waar meer dan 2/3 van de dentine wordt aangetast, is het noodzakelijk om de "tandzenuw" (pulpa) te beschermen naast de daadwerkelijke verwijdering van de cariës. Om deze reden moet een zogenaamde ondervulling voorafgaan aan een opvulling.
Een medicijn met calcium hydroxide, dat verondersteld wordt de dentine reproductie in de diepte van het gat, wordt onderaan het gat ingevoegd. Alleen dan is het werkelijk tandvulling voerde uit. Als de buitenwand van de tand is beschadigd door cariës en / of het verwijderen van de cariës ("boren"), worden voor het vormen zogenaamde matrices gebruikt.
Als diepe cariës niet wordt behandeld, ontstaat de zogenaamde penetrerende cariës (cariës penetrans). Het defect gaat door het dentine naar de pulpaholte (pulpaholte), zodat het vruchtvlees in direct contact staat met de bacteriën cariës veroorzaken. Deze bacteriën leiden tot ontstekingen, beschadigen de pulpa en de zenuwvezels binnenin.
Als de tandarts deze cariës wil verwijderen en de tand wil behouden, kan hij dit niet meer doen met een vulling inclusief ondervulling, maar moet hij het hele vruchtvlees en de daarin liggende zenuwvezels verwijderen (wortelkanaalbehandeling). De resulterende holte in de wortel van de tand moet worden gevuld met behulp van lichaamsvriendelijke materialen (wortelkanaalvulling) en de tand moet worden gesloten. Wortelkanaalbehandeling wordt beschouwd als de belangrijkste manier om de aangetaste tand te behouden in geval van zeer diepe cariësdefecten. Bij zeer uitgebreide cariësafwijkingen kan het ook nodig zijn om een tandkroon te maken.
